Η χυδαιότητα της «Αυγής» δεν αγγίζει τον Πύρρο

23:15 17/8/2016 - Πηγή: Aixmi

Παραπάει το πράγμα με τους κομματικούς δημοσιογράφους, που παριστάνουν τους ανεξάρτητους και αδέσμευτους, ενώ δουλεύουν σε κομματικά έντυπα με 1,500 φύλλα κυκλοφορία την ημέρα και αμείβονται με λεφτά του κόμματος, στο οποίο ανήκουν και το οποίο υπηρετούν με φανατισμό ιεροκήρυκα.

Διάβαζα τα όσα αίφνης εξέμεσε για τον Πύρρο Δήμα ένας εξ αυτών, που εργάζεται στη συτιζόμενη στο πρυτανείο του Σύριζα, Αυγή. Προσπάθησε να απαξιώσει τον τέσσερις φορές Ολυμπιονίκη, λέγοντας περίπου ‘σιγά τον αθλητή’ και κατηγορώντας τον ότι δεν αγωνίστηκε για την πατρίδα, αλλά για την τσέπη

του.

Και εκεί που αναρωτιέσαι «κοίτα ρε φίλε ποιος μιλάει για ποιον» και διαβάζεις την αποστομωτική απάντηση του Πύρρου, σου ρίχνει την ανταπάντηση στα μούτρα, με κεντρικό επιχείρημα ότι ο γίγαντας που ήρθε κάποτε περπατώντας από τη Βόρειο Ήπειρο στην Ελλάδα… δεν δικαιούται δια να ομιλεί. Γιατί; Διότι το 2012 αποδέχθηκε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ και μπήκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας μικρός αποφασίζει να κρίνει και να κατακρίνει ένα γίγαντα. Καθένας έχει δικαίωμα να διατυπώνει ελεύθερα τη γνώμη του. Άλλωστε, και οι κρίνοντες κρίνονται. Στις δημοκρατίες έτσι γίνεται -και ευτυχώς.

Προσέξτε, όμως, τη διαφορά: εκείνος που αποφασίζει να μηδενίσει την προσφορά ενός αθλητή που σήκωσε την ελληνική σημαία σε τέσσερις συνεχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, δεν του επιτρέπει στη συνέχεια να απαντήσει στον ίδιο τόνο, διότι… πολιτεύτηκε με το ΠΑΣΟΚ! Ο Κουτσόγιωργας ζει και βασιλεύει στα σπλάχνα του Σύριζα.

Είναι η πολλοστή φορά που κομματικοί υπάλληλοι, ενδεδυμένοι τα άμφια του άμωμου ιεροεξεταστή, κατηγορούν και καταδικάζουν όσους πρεσβεύουν διαφορετικές απόψεις. Στον δημοσιογραφικό χώρο ζήσαμε ακραίους τραμπουκισμούς, τα προηγούμενα χρόνια, όσων τόλμησαν να υποστηρίξουν ότι δυστυχώς δεν υπάρχει άλλος δρόμος μέσα στο ευρώ, πέραν του δύσβατου των μνημονίων. «Γερμανοτσολιάδες», «όργανα της διαπλοκής», «πουλημένα τομάρια», ήταν μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που τους απέδιδαν εκείνοι που στη συνέχεια έγιναν βουλευτές και υπουργοί του Σύριζα. Πρόσωπα που με τεράστια άνεση, αμέσως μετά, ψήφισαν το μνημόνιο που έφερε ο Αλέξης Τσίπρας. Και με τα δυο χέρια… Αλλά εκείνο ήταν «αριστερό» μνημόνιο και, άρα, «ηθικό» -όχι σαν τα προηγούμενα…

Κάποτε πρέπει να τελειώνει αυτή η αθλιότητα. Ο Σύριζα δίχασε βαθιά τους Έλληνες, χυδαιολογώντας εναντίον όσων υποστήριζαν τα προφανή. Εκείνα, δηλαδή, που η ασχετοσύνη και η δημαγωγία εμπόδιζαν την ηγεσία του να διακρίνει. Το «δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε» να το αφήσουν κατά μέρος τα κομματικά φερέφωνα και οι πολιτικοί προϊστάμενοί τους.

Το έχω πει ξανά: μπορώ να καταλάβω και τα ψέματα που λέει προεκλογικά ένα κόμμα και τις λάθος εκτιμήσεις που μπορεί να κάνει. Σε όλες τις εποχές τα ίδια γίνονται -και όχι μόνο στην Ελλάδα. Εκείνο που θεωρώ ασυγχώρητο είναι τους τόνους λάσπης που έριξε ο Σύριζα σε όσους είχαν διαφορετική γνώμη. Και αυτό θα το βρει μπροστά του. Όσο για τον…κύριο που έβρισε τον Πύρρο, καταννοώ ότι αναζήτησε μια ευκαιρία να γίνει γνωστός. Ας έχει υπόψη, όμως, ότι η λάσπη δεν αγγίζει τους θρύλους. Και ο Πύρρος είναι θρύλος…