Η μάστιγα των «ξινών» γυναικών….

12:29 23/3/2018 - Πηγή: Aixmi

Έχουν στα μούτρα την έκφραση ανθρώπου που μόλις ακούμπησε στην άκρη της γλώσσας του ένα φρεσκοκομμένο λεμόνι. Από το πρωί που θα ξυπνήσουν, μέχρι το βράδυ που θα κοιμηθούν, κάθε μέρα, όλο το χρόνο.., η ξινίλα παραμένει εκεί, ανεξάρτητα από την έκβαση της ζωής τους. Δεν έχει να κάνει με τους άλλους, δεν εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες, είναι θέμα αμιγώς προσωπικό. Χαίρονται ξινισμένα, λυπούνται ξινισμένα, θυμώνουν ξινισμένα, χαμογελούν ξινισμένα… Σαν να τους βούτηξαν σε ένα καζάνι με ξύδι όταν γεννήθηκαν κι έκτοτε τους

έμεινε η χαρακτηριστική γκριμάτσα της αηδίας στο πρόσωπο.

Τους αποκαλούμε «ξινούς». Ή «ξινιόλες». Τις γυναίκες, συχνά τις αποκαλούμε κι αλλιώς, αλλά ο χαρακτηρισμός αγγίζει τα επικίνδυνα όρια της βωμολοχίας και λέω να τον αποφύγω. Η αλήθεια είναι ότι γύρω μας κυκλοφορούν σαφώς περισσότερες «ξινές», από «ξινούς». Κι ένα πράγμα που μου έχει κάνει εξαιρετική εντύπωση είναι ότι σπανίως θα δεις «ξινή» χωρίς ταίρι. Λες και για κάποιους εκπροσώπους τους ανδρικού φύλου, η ξινίλα λειτουργεί αφροδισιακά, πάνε και επιλέγουν γυναίκες με γεύση…λεμονιού, αφήνοντας μελένια πλάσματα ολομόναχα.

Σου την παρουσιάζουν στην παρέα με καμάρι κι εσύ απορείς πώς γίνεται να μην βλέπουν ότι η καλή τους κοιτάζει όλους τους φίλους τους με εκείνο το ύφος που προδίδει αναγούλα! Της χαμογελάς πλατιά και της απλώνεις το χέρι για να την υποδεχτείς (όχι για εκείνη, για τον φίλο σου το κάνεις) και η ξινή προτάσσει τα δάχτυλά της, χαλαρά, σαν χέρι νεκρού, λες και σου κάνει μεγάλη χάρη που σου επιτρέπει να την χαιρετήσεις, σου σκάει εναν μορφασμό που μάλλον τον αποκαλεί χαμόγελο κι ύστερα κάθετα σιωπηλή. Απόμακρη. Με την ταμπέλα «μην ενοχλείτε» στο μέτωπο. Με βλέμμα «εγώ είμαι θεότητα αγάπη μου, πλήττω θανάσιμα με τους θνητούς«.

Την ενοχλούν τα πάντα. Αλλά δεν το λέει με λόγια. Δεν ξεσπάει όπως κάνουμε εμείς «οι σκύλοι που γαυγίζουν». Υπομένει καρτερικά, σφίγγει τα δόντια, κεραυνοβολεί το ταίρι της με ματιές που στάζουν λεμόνι και του τα μαζεύει για αργότερα…Σε καμία ξινή δεν αρέσουν οι παρέες του συντρόφου της. Είναι νομοτελειακό αυτό. Απολαμβάνει όμως το μετά. Την στιγμή που θα μπει στο αυτοκίνητο, θα καθίσει στην θέση του συνοδηγού, θα βάλει τη ζώνη της και…πού σε πονεί πού σε σφάζει! Τον ψέλνει σε όλη την διαδρομή, κουνώντας απαξιωτικά το κεφάλι αριστερά δεξιά, προφέροντας με σιχασιά τα ονόματα των φίλων του που μόλις γνώρισε. Καθιστώντας σαφές, ότι δεν έχει την πα-ρα-μι-κρή διάθεση να τους ξανασυναντήσει.

Οι ίδιες οι «ξινές» αυτοπροσδιορίζονται ως «μπλαζέ». Εξωραϊζοντας έτσι την πραγματικότητα, που είναι μία και μοναδική: είναι μίζερες, αγέλαστες, ανικανοποίητες.Σου απαντούν με ύφος που στάζει σνομπισμό, ότι δεν μπορούν να κυκλοφορούν ως χαζοχαρούμενες, να κάνουν γλύκες και ναζάκια, να είναι αρεστές σε όλους, ότι «αυτή είμαι και σε όποιον αρέσω». Παρουσιάζοντας έτσι ως «άποψη» και «στάση ζωής» την ξινίλα τους. Μην μπεις στον κόπο να τους απαντήσεις ότι ανάμεσα στην μαντάμ-Σουσού και την «νιάου βρε γατούλα» υπάρχουν και οι κανονικές γυναίκες. Εκείνες που χαίρονται, γελάνε, ξεκαρδίζονται, φωνάζουν, απολαμβάνουν, ικανοποιούνται, διεκδικούν, αγωνίζονται, κρίνουν, ΖΟΥΝ… Δεν θα καταλάβουν. Η ψυχική ναυτία που τις κάνει να στραβώνουν τα μούτρα τους, είναι μη αντιμετωπίσιμη και μη αναστρέψιμη.

Όσο για εσένα, τον άνδρα που από επιλογή ανέχεσαι το ξινισμένο σταριλίκι τους, η προσωπική μου εκτίμηση είναι πως η αυτοεκτίμησή σου, φίλε μου, είναι στα τάρταρα και νομίζεις, ο καημενούλης, ότι με την ντίβα από τα Lidl στο πλευρό σου, «ψηλώνεις» μερικά εκατοστά. Δεν περιγράφω άλλο. Αρθρογράφος είμαι. Όχι ψυχαναλυτής…

Υ.Γ. Η δημοσίευση της άποψής μου περί ξινών γυναικών συνοδεύτηκε από κάποια αρνητικά σχόλια, προερχόμενα απο γυναίκες. «Μπορεί να είναι ξινές γιατί αγωνίζονται να τα καταφέρουν σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία» μου έγραψαν. Διαφωνώ! Ριζικά! Αλλο «δυναμική», άλλο «ξινή». Η πρώτη στις παρέες σε κοιτάζει στα ματια και σου σφίγγει το χέρι και αφήνει την «επίθεση» και το «ύφος» για τον χώρο της δουλειας της. Η δεύτερη, είναι απλώς έτοιμη να κάνει εμετό. Όλο το 24ωρο. Είναι άδικο για την «δυναμική» να την ταυτίζουμε με την «ξινή». Και εξοργιστικά βολικό για την δεύτερη…

Η μάστιγα των «ξινών» γυναικών….

thisismarias.com

[e-mail]

The post Η μάστιγα των «ξινών» γυναικών…. appeared first on Aixmi.gr - Ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο - Έκτακτη επικαιρότητα.