Η Μέρκελ θέλει Ευρώπη με χοντρό πορτοφόλι και τεράστια δυστυχία…

01:11 21/10/2012 - Πηγή: Aixmi

Πέρασαν τρία χρόνια, έγιναν αισίως 22 Σύνοδοι Κορυφής, αμέτρητα Eurogroup και Ecofin, όμως η κρίση όχι μόνο δεν έχει σταματήσει, αλλά επεκτείνεται και μολύνει τη μία χώρα μετά την άλλη, απειλώντας πια να μεταφερθεί στην Ασία και, φυσικά, να επιστρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες απ’ όπου και ξεκίνησε.

Χθες έγινε άλλη μία Σύνοδος Κορυφής που επιχείρησε να δώσει απάντηση στην κρίση…

Τι μας είπαν, λοιπόν, οι Eυρωπαίοι ηγέτες; Μας είπαν ότι δε θα εφαρμόσουν ακόμα τις αποφάσεις που έλαβαν σε μία άλλη Σύνοδο που έγινε τον Ιούνιο!

Τότε είχαν βρει έναν τρόπο να σταματήσουν οι κρατικοί

προϋπολογισμοί να εξαρτώνται από την «καλή υγεία» των τραπεζών, φοβούμενοι προφανώς αυτό που έγινε το 2008 στις ΗΠΑ με τη Lehman Brothers…

Για να βοηθήσουμε το συλλογισμό, θα δεχτώ ότι οι ΗΠΑ ουσιαστικά εκτόνωσαν την κρίση των «τοξικών» χρεοκοπώντας μία τράπεζα (δε λέω ότι ήταν κυβερνητική απόφαση) και οι Ευρωπαίοι έλαβαν μία σωστή απόφαση τον Ιούνιο.

Τι είπαν λοιπόν; Ότι οι ζημίες από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δε θα περνούν πια από τους εθνικούς προϋπολογισμούς και οι τράπεζες θα καταφεύγουν στα ευρωπαϊκά ταμεία για χρήματα, τα οποία βεβαίως αργότερα θα επιστρέφουν. Έτσι δε θα επιβαρύνονται οι προϋπολογισμοί, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της Ελλάδας, και όπως θα συμβεί εντός του επόμενου διαστήματος στην Ισπανία… και ποιος ξέρει και σε ποια άλλη χώρα…

Χθες ,λοιπόν, οι αρχηγοί χωρών και κυβερνήσεων συναντήθηκαν για να επαναβεβαιώσουν αυτές τις δεσμεύσεις. Και το έκαναν!

Αποφάσισαν να υλοποιήσουν την τραπεζική εποπτεία που αποτελεί και απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μέσω του μόνιμου μηχανισμού στήριξης, ο οποίος δημιουργήθηκε πριν από μερικές ημέρες. Όμως,  με πάρα πολλούς αστερίσκους.

Ο Ολάντ, που θέλει αλλά μάλλον δεν μπορεί να κάνει περισσότερα, επέβαλε την εποπτεία σε όλα τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Ευρωζώνης, κάτι στο οποίο αντιστεκόταν σθεναρά η Γερμανία που ήθελε έλεγχο μόνο των μεγάλων και «συστημικών» τραπεζών, διότι οι μικρές, τοπικές της τράπεζες είναι η «Αχίλλειος πτέρνα» της.

Όμως, το σημαντικότερο (κατά τη δική μου άποψη) είναι ότι η Γερμανία επέβαλε για ακόμη μία φορά τον σημαντικότερο παράγοντα, το χρονοδιάγραμμα! Σε μία κρίση που επεκτείνεται και βαθαίνει, η Μέρκελ απλά δε βιάζεται…

Οι αγορές τρέχουν με ταχύτητα φωτός και η Καγκελάριος είναι μία χελώνα που, με την πολιτική της, απειλεί να ρίξει όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στα βράχια!

Αν μου επιτρέπεται μία πρόβλεψη, δε θα επιτρέψει να γίνει τίποτα πριν από τις εκλογές της το Σεπτέμβριο του 2013, με όποιες συνέπειες μπορεί να έχει κάτι τέτοιο για πολλές χώρες της ευρωζώνης, όχι μόνο για την Ελλάδα. Θεωρώ ότι αν πέσει η Ισπανία που θα συμπαρασύρει την Ιταλία, οι συνέπειες θα είναι παραπάνω από ολέθριες…

Δε θα πω ότι δεν είναι Ευρωπαία, άλλωστε η ίδια η καταγωγή της το αποδεικνύει. Ας είμαστε ειλικρινείς, δε γίνεσαι Ευρωπαίος στα 40. Και για την υπεράσπισή της θα πω ότι καταλαβαίνω για