Η θεωρία της πράξης (και η πράξη της τάξης)

21:05 28/5/2013 - Πηγή: Aixmi

Τυπική διαδικασία: Έγγραφα, εκθέσεις, αποτιμήσεις, αναφορές… κλπ, κλπ

Αντίστοιχοι διεκπεραιωτές: Υπάλληλοι, διευθυντές, προϊστάμενοι, σύμβουλοι… κλπ, κλπ

Η ελληνική γλώσσα βρίθει από όρους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αποδώσουν την έννοια της αξιολόγησης χωρίς τίποτα δυστυχώς, να φαίνεται (και να είναι πράγματι) άξιο λόγου…

O λόγος για την εκπαίδευση, φυσικά, και τα εκάστοτε ‘άνωθεν’ φιρμάνια περί κριτηρίων και κρινόμενων. Ποιος λέει πως οι εκπαιδευτικοί ΔΕΝ επιθυμούν να αξιολογηθούν; Ποιος διατείνεται ότι η διαδικασία βρίσκει τοίχο αντιρρήσεων και αρνητών; Απεναντίας,

όσοι εργάζονται με συνέπεια και ευθύνη επιδιώκουν την καταγραφή του έργου τους και μάλιστα με τρόπο που να αναδεικνύει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καθενός. Πώς αυτά θα μπορούσαν να αναδειχθούν; Έμπρακτα, φυσικά. Πιο συγκεκριμένα:

Καθορισμός στόχων από την αρχή κάθε σχολικής χρονιάς για κάθε σχολική μονάδα, για κάθε εκπαιδευτικό, λαμβάνοντας υπ όψιν τις γεωφυσικές ιδιαιτερότητες και τα κοινωνικά δεδομένα του περιβάλλοντοςΑνώνυμη καταγραφή των απόψεων των μαθητών περί της διδασκαλίας και των εν γένει επιδιώξεών τους για τα περιεχόμενα των μαθημάτωνΑποτύπωση του έργου κάθε εκπαιδευτικού, μέσα στην τάξη, με κάθε οπτικοακουστικό μέσο (διακριτικά και με σεβασμό στα προσωπικά δεδομένα), στο οποίο να αποδεικνύεται η αποτελεσματικότητα κάθε πρωτοποριακής μεθόδου διδασκαλίας (και να μη μένει στα χαρτιά ως εικασία…)

Δε νοείται σήμερα, με το πλήθος των ειδημόνων πανεπιστημιακών επί των παιδαγωγικών και της θεωρητικής μεθοδολογίας/έρευνας και αξιολόγησης, να μην υπάρχει ένα σύστημα που να ελέγχει τη δουλειά του εκπαιδευτικού επί του πρακτέου! Και που να μην έχει πείσει, επίσης, σύσσωμη την εκπαιδευτική κοινότητα για τη χρησιμότητά του!

Αρκετή θεωρία διδάσκουμε, ας διδαχτούμε και από την πράξη!