Κι όμως: Μνημόνια & κρίση έφεραν πρωτογενές πλεόνασμα

18:43 6/7/2014 - Πηγή: Aixmi

Συνέστησαν μια επιτροπή νέων καλλιτεχνών, εκπροσωπώντας μορφές Τέχνης όπως το θέατρο, η μουσική, η φωτογραφία, η ζωγραφική, ο χορός και το video art, και έστησαν ένα διήμερο φεστιβάλ σε μια εποχή που επιβεβαιώνεται, μέρα με τη μέρα, ότι η κρίση και τα μνημόνια τελικά εμπνέουν για δημιουργία και, παραδόξως, παράγουν Πολιτισμό.

Η Ομάδα Νέων Καλλιτεχνών ΑΤΟΜΑ (Αλληλεγγύη – Τέχνη – Ομαδικότητα), διοργάνωσαν

τις δύο προηγούμενες ημέρες το Πολιτιστικό αυτό Φεστιβάλ στον Αγροτικό Συνεταιρισμό του Δήμου Μαρκοπούλου Αττικής.

Η επιλογή του χώρου δεν ήταν τυχαία: Οι συγκεκριμένες εγκαταστάσεις, πέραν του ότι είναι εγκαταλελειμμένες και παρατημένες επί σειρά ετών, αποτελούν σύμβολο για την περιοχή, αφού είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την παραγωγή κρασιού. Προ πολλών ετών ο χώρος ανέπνεε, υπήρχε παραγωγή. Κατόπιν ωστόσο, και μέχρι πριν λίγες ημέρες, το σημείο θύμιζε κρανίου τόπο. Νεκροταφείο ονείρων, ευκαιριών, στιγμών χαράς μιας εποχής δημιουργικής.

Οι ίδιοι οι διοργανωτές αποφάσισαν να παρέχουν είσοδο χωρίς αντίτιμο, ωστόσο απηύθυναν κάλεσμα προαιρετικά σε όσους το επιθυμούν να προσφέρουν τρόφιμα μακράς διάρκειας για το Κοινωνικό Παντοπωλείο. Τα ίδια παιδιά, με τα πενιχρά μέσα που διέθεταν, δούλεψαν εθελοντικά, μόχθησαν για να μοιραστούν τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες, δίνοντας ζωή σε ένα χώρο στον οποίο οι προηγούμενες γενιές ήθελαν να δουν και πάλι μια κάποια κίνηση. Οι δε νεότερες γενιές έψαχναν αρειμανίως μια εγκατάσταση που θα μπορούσε να φιλοξενήσει τις πολύ γεμάτες και ενδιαφέρουσες ματιές τους στην Τέχνη. Τη βρήκαν και τη μεταμόρφωσαν.

Μεγάλωσα σε αυτή την περιοχή των Μεσογείων, την οποία με το που ενηλικιώθηκα ήθελα να εγκαταλείψω, και τούτο γιατί θεωρούσα πάντα ότι υστερούσε σε βασικές για εμένα δραστηριότητες. Πάντα στα μάτια μου αυτή η πόλη θύμιζε κρανίου τόπο. Σήμερα, χαίρομαι ιδιαιτέρως που το Μαρκόπουλο -αν και συνεχίζει να υστερεί σε σειρά από θέματα, με προεξέχον αυτό της ύπαρξης επαρκών και αξιόλογων προτύπων για τους νέους ανθρώπους- έχει, έστω, μια κάποια εναλλακτική φωνή.

Είναι μια αρχή μέσα σε μια εποχή που, μέρα με τη μέρα, επιβεβαιώνεται περίτρανα. Μέσα από τα δύσκολα που ήρθαν μετά τα αδικαιολογήτως εύκολα, παράγεται πρωτογενές πλεόνασμα: Έμπνευσης, ιδεών.

Επίσης, παράγονται:

Βουβές -άλλοτε- φωνές, που σήμερα επιτέλους έχουν πρόσβαση σε μικρόφωνο

Ντροπαλές -άλλοτε- προσωπικότητες που πλέον έχουν το υγιές θράσος να εκφραστούν

Μα, και πολίτες – «ιχνηλάτες» που αναζητούν -και αν σταθούν τυχεροί βρίσκουν- τροφή για σκέψη…

*Follow on Twitter: @VagLiak