Κορκολής για ΔΟΛ: Να κλείνουν εφημερίδες τόσων χρόνων είναι στενάχωρο

18:22 12/2/2017 - Πηγή: Aixmi

Για όλους και για όλα μίλησε ο αγαπημένος μουσικοσυνθέτης Στέφανος Κορκολής μιλώντας στον ΑΡΤ 90,6 FM και τον Λάζο Μαντικό.

Αναφερόμενος στην απώλεια του Λουκιανού Κηλαηδόνη ο Στέφανος Κορκολής είπε: «Μεγάλη απώλεια ο Λουκιανός Κελαηδόνης. Δεν έχει τύχει να βρεθούμε και να κάνουμε παρέα η να συνεργαστούμε αλλά ήξερα ότι με αγαπούσε πάρα πολύ και τον αγαπούσα πάρα πολύ και ένας άνθρωπος που πραγματικά δήλωνε αυτό

που ήτανε. Η αγνότητα της ψυχούλας του. Να έχει καλό ταξίδι, μας λείπει…», ενώ εξέφρασε την αντίθεση του με το λαϊκό προσκύνημα λέγοντας χαρακτηριστικά: «Όλα πρέπει να γίνονται αθόρυβα. Είμαι αυτής της άποψης, η τιμή που αποδίδεις σε έναν νεκρό είναι να είσαι ήσυχος».

Δε δίστασε να αναφερθεί και στον Αλέξη Τσίπρα λέγοντας πως δεν τον ξέρει προσωπικά.
«Όταν δεν τον δω στα μάτια απευθείας δεν μπορώ να έχω καμία γνώμη. Η πολιτική γενικά με απωθεί, άστα βράστα είναι η όλη κατάσταση στην πολιτική κατάσταση της χώρας! Μου έχουν προτείνει να κατέβω σε εκλογές και έχουν φάει πόρτα. Δεν άφηναν καν να ολοκληρώσουν την πρόταση τους. Υπάρχει πολύ ψεύδος στην πολιτική».

Ο Στέφανος Κορκολής μίλησε και τις εξελίξεις στον ΔΟΛ εκφράζοντας τη λύπη του για το «λουκέτο» σε ιστορικές εφημερίδες: «Να κλείνουν εφημερίδες τόσων χρόνων είναι στενάχωρο. Μακάρι να μην συμβεί αυτό πιο πολύ για τους εργαζόμενους που πρέπει να μην τους ξεχνάμε».

Όμως ο αγαπημένος μουσικοσυνθέτης έκανε λόγο και για τα όνειρα του. Ερωτηθείς, αν κατάφερε να πετύχει αυτό που ήθελε είπε: «Δεν βάζω ποτέ στόχους να πετύχω. Γεννήθηκα με ένα πιάνο! Δεν έκανα ποτέ όνειρα ιδιαίτερα. Είμαι σουρεαλιστής! Το να κάνω όνειρα είναι έτσι η ζωή φτιαγμένη που δεν θέλω να κάνω μακροπρόθεσμα όνειρα. Να λέω Αχ! να είχα εκείνο, Αχ! να έκανα εκείνο.

Ποιο μικρός είχα όνειρο να γράψω για ταινίες. Έχω κάνει πολλές δουλειές και με σημαντικούς σκηνοθέτες όπως με τον αείμνηστο Μιχάλη Κακογιάννη, την Όλγα Μαλέα, έχουμε κάνει σημαντικές δουλειές. Κάποτε το όνειρο μου ήταν να γράψω για το Hollywood! Έφτασα πολύ κοντά να γράψω μουσική για το Hollywood, αλλά εκεί έπρεπε να κάνω εκπτώσεις σε διάφορα πράγματα! Είναι ένα πολύ μυστήριο κύκλωμα στο οποίο εγώ δεν ήθελα να μπω. Ένας πολύ στενός κύκλος και για να μπεις πρέπει να κάνεις κάποιες παραχωρήσεις και εγώ ξέρεις δεν είμαι άνθρωπος που μου αρέσει να κάνω παραχωρήσεις.

Έκανα πάντα αυτό που μου άρεσε και κάποια στιγμή επειδή ένιωσα ότι δεν με εκφράζει να ερμηνεύω ο ίδιος τα τραγούδια μου.
Μόνος μου πήρα την απόφαση να σταματήσω πάνω στο peak της καριέρας μου στην ερμηνεία κομματιών μου και εκεί σταμάτησα και έκανα τον δίσκο «Sensitivities first touch» που κυκλοφόρησε σε 18 χώρες σε όλο τον κόσμο που έγινε και στις 18 πλατίνα! Έκανα σε όλο τον πλανήτη περιοδεία χωρίς να πληρώσω τίποτα, αλλά δεν μου έδωσαν ούτε μια πεντάρα. Είναι θέμα απόφασης! Δεν με ενδιέφερε ποτέ να πλουτίσω για αυτό δεν πλούτισα και ποτέ μου. Εμένα με ενδιέφερε να ταξιδεύει η μουσική μου εκτός συνόρων! Ήταν μεγάλη ικανοποίηση αυτό για εμένα. Να πηγαίνεις Ιαπωνία και να φωνάζουν το όνομα σου οι Ιάπωνες».

Ο Στέφανος Κορκολής αποκάλυψε και ιστορίες που δεν έχουν δει ποτέ το φως της δημοσιότητας:
«Σε μια συναυλία μου στη Νάπολη που έπαιζα. Τότε είχα μυωπία 13 βαθμούς, πάρα πολύ και υποτίθεται ότι μου είχαν πάρει κάτι γυαλάκια ειδικά. Την ώρα που έπαιζα άρχισαν να λιώνουν τα γυαλιά μου από τη μέση και κάτω λόγω ζέστης και υγρασίας. Οι θεατές στην αρένα ήταν 8.000 με έναν σημαντικό μαέστρο τον οποίο δεν μπορούσα να τον δω. Ήταν εφιαλτικό αλλά τώρα που το θυμάμαι σκάω στα γέλια. Αν χάσεις την επαφή με τα χέρια του μαέστρου είναι καταστροφή, άρα εκείνη την ώρα δεν ξέρω πως λειτούργησε η αδρεναλίνη μου έβλεπα χωρίς να βλέπω! Πέταξα τα γυαλιά και συνέχισα να παίζω».

«Στη Βραζιλία που είχα κάνει μια μεγάλη συναυλία στο Ρίο ντε Τζανέιρο ξαφνικά το καμαρίνι μου είχε γεμίσει λουλούδια, είχε μετατραπεί σε ένα ανθοπωλείο και σκέφτηκα πόσο γρήγορα έγινα ποια γνωστός εδώ και από που ήταν. Τέλος πάντων δεν έδωσα πολύ σημασία. Τελειώνοντας λοιπόν από τη συναυλία και πηγαίνοντας προς το καμαρίνι μου στο διάδρομο ήταν μια ομάδα οι οποίοι άνοιγαν σαμπάνιες Έλληνες. Δεν ήξερα εκεί ότι υπήρχαν έλληνες στην παροικία αυτή και όσο πλησίαζα βλέπω πολύ γνωστές φάτσες.

Τους είχα δει σε πρωτοσέλιδα φαντάσου. Ήταν όλοι αυτοί γνωστοί άνθρωποι οι οποίοι είχανε κάνει ότι είχανε κάνει στην Ελλάδα και είχανε πάει στη Βραζιλία να περάσουν μια χαρά τη ζωή τους με τα δικά μας τα λεφτά! (Φοροφυγάδες, πρωταγωνιστές σε οικονομικά σκάνδαλα) Ήταν εκεί με τις Μπέντλει και τις Ferrari έξω. Είπα από μέσα μου «Χριστός και Παναγία!»».