Να Χαμογελάτε, το είπε ο Τόλης…#TolisLovedMaria

01:49 31/8/2015 - Πηγή: Aixmi

Πέρασαν σχεδόν 3 χρόνια από την ημέρα που με θυμάμαι να κλαίω στο μπαλκόνι μου για ένα συμβάν που είχε συγκλονίσει το twitter -μαζί κι εμένα.

Ο Αποστόλης Γκανάς, Τόλης για τους περισσότερους φίλους του, μόλις 30 χρόνων, έπασχε από μία σπάνια μορφή καρκίνου. Έδωσε σκληρή μάχη αρκετό καιρό. Μία μάχη, στιγμές της οποίας μοιράστηκε με πολλούς followers του στο twitter: πόνους , άσχημα βράδια στο νοσοκομείο, παράπονα για τη ζωή του, που κάποιος θέλησε να είναι δύσκολη.Μοιράστηκε

μαζί μας. όμως, και μία ιστορία αγάπης. Μια ιστορία που είχε πρωταγωνίστρια. Τη Μαρία. Ή μάλλον όχι. Τη Μαρία του. Η Μαρία στεκόταν δίπλα στον Τόλη όλον αυτόν τον καιρό,προσπαθώντας να του δώσει δύναμη και κουράγιο, χωρίς να ξέρει αν το αύριο θα έρθει.Ένα αύριο, που δεν ήρθε ποτέ…Η Μαρία, όμως, στάθηκε δίπλα στον Τόλη και πριν από αυτήν την περιπέτεια. Τότε που ακόμη γελούσαν, που ήταν σίγουροι και οι δύο ότι το αύριο θα έρθει. Τότε αγαπηθήκανε. Στα γέλια και τις χαρές. Εκεί αγαπιούνται οι άνθρωποι.Στις ευτυχισμένες στιγμές.Ένα βράδυ, ανάμεσα στη μορφίνη και τους πόνους, ο Τόλης έγραψε στο twitter του:«Απόψε θέλω δείπνο στη βεράντα, οι δυο μας. Ξέγνοιαστα. Σαν τις διακοπές που δεν μπορώ να σε πάω και ποτέ δε γκρίνιαξες γι΄ αυτό.» Εκείνη την ημέρα που ο Τόλης έφυγε, εγώ σπάραζα από το κλάμα. Δεν ήξερα όμως για τι από όλα. Για τον Τόλη που χάθηκε τόσο άδικα; Για τη Μαρία που έχασε τον Τόλη της; Για εμένα και για όλους εμάς που δεν ευχαριστιόμαστε με τίποτα; Για το ότι γκρινιάζω με το παραμικρό;Ή μήπως για το ότι η ζωή είναι μικρή και εγώ δεν το νοιώθω;Ναι, η ζωή είναι μικρή.Ναι, την κάθε μέρα πρέπει να τη ζούμε σαν να είναι η τελευταία.Σας ακούγονται κλισέ; Κι εμένα…Είναι όμως αλήθεια.Μα και η ζωή η ίδια είναι κλισέ.Ο Τόλης λοιπόν θέλησε, αφού φύγει, να μάθει η Μαρία του πόσο πολύ την αγάπησε. Κάτι σαν μία τελευταία επιθυμία.Όταν έφυγε, στο twitter δημιουργήθηκε το hashtag #TolisLovedMaria και οι απανταχού χρήστες έσπευσαν να πουν δυο λέξεις για τον Τόλη και τη Μαρία. Για την αγάπη τους.Τρία χρόνια αργότερα νομίζω πως ο Τόλης εκτός από το να μάθουμε πόσο αγάπησε το κορίτσι του, μας έδωσε και ένα σπουδαίο μάθημα. Ένα μάθημα που μπορεί να το αμελούμε πού και πού. Ένα μάθημα που πρέπει να το διαβάζουμε ξανά και ξανά για να το εμπεδώσουμε.Πως η ζωή μας είναι μία. Αυτή εδώ.Κάθε μέρα που περνάει, φεύγει.Έχουμε τόσες μέρες ακόμα μπροστά μας.Γιατί να μην είναι ηλιόλουστες;Γιατί να μην πεθαίνουμε από τα γέλια;Γιατί να μην λιώνουμε από τα φιλιά;Ένα από τα τελευταία tweet του Τόλη ήταν αυτό:«Καληνύχτα σας! Να χαμογελάτε!»Ναι, να χαμογελάτε. Το είπε ο Τόλης.