Ο Γκάρυ – Τσόρτσιλ – Όλντμαν στο πάνθεο της 7ης Τέχνης

21:54 25/5/2018 - Πηγή: Aixmi

Ήταν Νοέμβριος του 1994 όταν καθηλώθηκα στην καρέκλα του σινεμά. Παρακολουθώντας (το θυμάμαι ακόμα στο καμένο από τον όχλο »Αττικόν» ) την ταινιάρα »Λεόν» του Λυκ Μπεσόν με τον Ζαν Ρενό και το πιτσιρίκι τότε Ναταλί Πόρτμαν. Όταν »έσκασε μύτη» στην οθόνη ο Γκάρυ Όλντμαν έμεινα ενεός. Στο ρόλο του διεφθαρμένου και πρεζάκια διοικητή του Τμήματος της Δίωξης ναρκωτικών. »Αυτός ο τύπος κάποτε θα κερδίσει μια θέση στο πάνθεο της 7ης Τέχνης» είπα μέσα μου. Τον είδα έκτοτε σε πολλές ταινίες. Καλές και κακές. Κι εκεί που είχα απογοητευτεί ότι »εγώ ο… μάγκας σινεφίλ έπεσα έξω στις προβλέψεις

μου» έρχεται ο Γκάρυ και »καταπίνει» τη μεγάλη οθόνη υποδυόμενος τον Γουίνστον Τσόρτσιλ.

Χριστέ μου! Τι αριστουργηματικό παίξιμο ήταν αυτό. Τι έκανε ο άνθρωπος! Φυσικά δεν θα γράψω τίποτα. Όσοι έχουν δει την «πιο σκοτεινή ώρα» του πολύ καλού σκηνοθέτη Τζο Ράιτ ξέρουν. Κι όσοι ελάχιστοι – φαντάζομαι – δεν την έχουν δει να τρέξουν είτε στα θερινά είτε στο dvd club της γειτονιάς τους. Ο Οσκαρικός δίαια Γκάρυ Όλνμαν στον ρόλο της καριέρας του. «Δίνει ρέστα»!
Γιατί άργησα να γράψω για αυτή την ηθοποιάρα θα αναρωτιέστε εύλογα. Υπάρχει εξήγηση.

Αφού ήμουν 100% βέβαιος, όταν είδα το τρέιλερ της ταινίας «H Mορφή του νερού», ότι πρόκειται περί μέγιστης μπαρούφας και δεν θα πάω να πληρώσω 8 ευρώ για να χάσω δύο πολύτιμες ώρες από τη ζωή μου, τελικά χθες »την πάτησα» μεγαλοπρεπώς. Αψυχολόγητα, περνώντας από το dvd club, είδα την αφίσα και με την ένδειξη «η ταινία που κέρδισε το όσκαρ». Μπήκα και την πήρα. Πήγα σπίτι. Άνοιξα την τηλεόραση. Ήθελα να παρατήσω την ταινία στο πρώτο μισάωρο. Όμως αποφάσισα πως έπρεπε να τιμωρήσω τον εαυτό μου. Και το έκανα. Πίνοντας το πικρό ποτήρι ως την τελευταία σταγόνα. Είδα ως το τελευταίο καρέ αυτό το b movie. Αυτή την αηδία που της έδωσαν βραβείο καλύτερης ταινίας, στερώντας το όσκαρ από την «πιο σκοτεινή ώρα» ή έστω από το ισουψές «η αόρατη κλωστή» με τον άλλο τιτάνα Ντάνιελ ντέι Λιούς. Κι όμως το 2018 το όσκαρ πήγε σε αυτό που ο σκηνοθέτης του (σίγουρα ψυχανώμαλος) Γκιγιέρμο ντελ Τόρο κάπως έτσι λέγεται, θεωρεί κινηματογραφική ταινία.

Ας είναι. Ο Γκάρυ Όλντμαν θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένος στις καρδιές μας. Εκτός από την υπεράνθρωπη υποκριτική του μαεστρία και για δύο ατάκες. Όταν τον παροτρύνει η συζυγός του (επίσης εξαιρετική στο ρόλο της Κρίστον Σκοτ Τόμας) «να είσαι ο εαυτός σου» εκείνος ρωτάει «ποιός απ όλους;». Και όταν μιλάει στη γραμματέα του (επίσης καταπληκτική στο ρόλο της Λίλι Τζέιμς) συμβουλεύοντάς την «όταν φεύγει η νιότη, μακάρι να την αναπληρώνει η σοφία».

Επίλογος παράκληση. Τρέξτε να δείτε αν δεν έχετε δει ακόμη την »πιο σκοτεινή ώρα» ή και ξαναδείτε την. Τρέξτε μακριά, ούτε να το διανοηθείτε να δείτε τη »Mορφή του νερού». Θα με θυμηθείτε…

The post Ο Γκάρυ – Τσόρτσιλ – Όλντμαν στο πάνθεο της 7ης Τέχνης appeared first on Aixmi.gr - Ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο - Έκτακτη επικαιρότητα.