Ό,τι κι αν βγάλει η κάλπη, έχουμε ηττηθεί…

03:34 4/7/2015 - Πηγή: Aixmi

Ναι χρεοκοπήσαμε… Πρώτα ηθικά, ύστερα οικονομικά.. Χρεοκοπήσαμε ως έθνος, ως πολίτες, ως άνθρωποι… Κι ακόμα κι αν βρεθούν λεφτά που θα εξασφαλίσουν τα χρέη, πάλι χρεοκοπημένοι θα ήμαστε.. Και μόνοι… όχι μόνο ως Έλληνες αλλά ως Ευρωπαίοι, ως πολίτες αυτού του κόσμου… Γιατί συνειδητά τη μοναχικότητα επιλέγουμε και η εσωστρέφεια γίνεται στάση ζωής μας…

Πρώτα πρέπει να αναμετρηθούμε με τις αξίες, τις ιδέες και τα ιδανικά που απεμπολήσαμε στην πορεία. Τι θέλουμε από τη ζωή μας και τι ζητάμε για το μέλλον μας. Η αλλαγή ξεκινά από εμάς τους ίδιους.. Από τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε, ενεργούμε

και συμπεριφερόμαστε στον διπλανό μας. Από την Ισότητα, την Αλληλεγγύη και την Ενότητα που δείχνουμε οι ίδιοι …

Η Ελλάδα είναι Ευρώπη και η Ευρώπη Ελλάδα -κι αυτό δεν διαπραγματεύεται, δεν αμφισβητείται δεν μπαίνει σε διλήμματα. Η Ευρώπη στάζει Ελλάδα. Και το λένε οι λέξεις: «Ευρύς» και «ώψ» θα πει ανοιχτομάτης. Και μια Ευρώπη με ανοιχτά μάτια, ανοιχτό και διαυγές μυαλό δεν φοβάται και δεν θέτει αδιέξοδα. Η κρίση δεν είναι μόνο ελληνική είναι ευρωπαϊκή, παγκόσμια. Δεν πρόκειται για ένα Greek drama αλλά για European drama… όποια έκβαση κι αν πάρει.

Δεν είμαστε εμείς και η Ευρώπη. Δεν είμαστε απέναντι, γιατί είμαστε ένα. Εμείς είμαστε η Ευρώπη. Και το διακύβευμα δεν είναι ούτε πολιτική εκδίκηση, ούτε καπρίτσιο. Αλλά πάλη για τα όνειρα, για τα ιδανικά μας σε μια Ευρώπη που στο διάβα της παρεκκλίνει κι αυτή από τα ιδανικά της… και ορίζει την αξία της ανθρώπινης ζωής μικρότερη των ιδεολογημάτων της…

Δεν ξέρω αν είναι το δημοψήφισμα πολιτική δειλία ή άμεση δημοκρατία. Αυτό που ξέρω είναι ότι η στιγμή μας φέρνει αντιμέτωπους με την ιστορία και το βάρος της ευθύνης που μας αναλογεί. Ένα «ναι» και ένα «όχι». Ένα «ναι» της Ευρώπης; Ένα «ναι» της υποδούλωσης; Ένα «όχι» της αξιοπρέπειας; Ένα «όχι» της δραχμής; Κι ένας λαός στη μέση να μοιράζεται στα δύο… και γύρω του λίστες, λίστες, λίστες, που βάζουν σε τάξη την οροθετημένη σε κουτάκια ζωούλα μας. Και νομιμοποιούν την ανομία τους. Η λίστα με το τι θα συμβεί αν επικρατήσει το «ναι», η λίστα με το τι θα συμβεί αν επικρατήσει το «όχι», η λίστα με τους καλλιτέχνες που προσυπογράφουν «ναι», η λίστα με τους καλλιτέχνες που προσυπογράφουν «όχι». Η λίστα με τις χώρες που βρέθηκαν σε πτώχευση, η λίστα με τους δημοσιογράφους που δήθεν πληρώθηκαν από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η λίστα με τους πολιτικούς που έβγαλαν χρήματά στο εξωτερικό…

Όσες λίστες κι αν γραφτούν, όσα «ναι» κι αν ακούσουμε από τις τηλεοράσεις, όσα «όχι» κι αν περάσουν απ την timeline μας στο twitter. Η απόφαση είναι δική μας. Κι οι συνέπειες ίδιες για όλους… δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Πρέπει να φτάσουμε στις κάλπες ενωμένοι. Ήρθε η ώρα για τη γενιά μας να πάρει το μέλλον στα χέρια της. Να δώσει τη δική της μάχη, για τα πιστεύω και τα ιδανικά της, αλλάζοντας πρώτα τον εαυτό της.΄Ήρθε η ώρα να σβήσουμε τα φώτα και να σκεφτούμε μόνοι. Ο καθένας με τον εαυτό του, με τη συνείδηση του. Τι είναι καλό για εμάς, για τη χώρα, για το σύνολο, για το μέλλον τον παιδιών μας.

Δεν θα σας πω τι να ψηφίσετε. Αυτό, άλλωστε, σας το λένε κάθε μέρα όλοι οι άλλοι. Αλλά να μην φοβηθείτε να ψηφίσετε αυτό για το οποίο χτυπάει η καρδιά σας. Μην λεηλατηθείτε απ΄ την τρομοκρατία του «όχι» ή του «ναι». Και τη Δευτέρα να μην πανηγυρίσει κανείς. Γιατί πάνω από όλα όλοι είμαστε Έλληνες Ευρωπαίοι. Άλλωστε, όπως και να έχει, έχουμε ηττηθεί.