«Πάμε» για ένα κόμμα …ΜΚΟ

02:32 5/1/2015 - Πηγή: Aixmi

Ο Γιώργος Παπανδρέου στις ομιλίες του πάντα είχε καλλιεπή κείμενα , έστω και αν δεν μπορούσε να τα αποδώσει ευκρινώς, λόγω της ελλιπούς γλωσσικής ευχέρειας και των εξ’ αυτής σαρδάμ που «διάνθιζαν» τον λόγο του.

Ετσι και στην παρθενική ομιλία του ως ηγέτης του νέου κόμματος, εμπλούτισε τους ορίζοντες με όμορφες εκφράσεις, που όμως – και ως συνήθως – αντιστοιχούσαν σε άλλη εποχή. Στην εποχή της δανεικής ευμάρειας, αναντίστοιχες με τις επείγουσες ανάγκες της ελληνικής

κοινωνίας!

Ποιος διαφωνεί π.χ. με αξιόλογες αποστροφές όπως : «Οι αξίες του Ανθρωπισμού είναι και η πίστη μας στην ελευθερία του ανθρώπου, την προστασία κάθε ατόμου από διακρίσεις, από την περιθωριοποίηση ή ακόμα τη βία, λόγω φύλου, καταγωγής, εθνότητας, ηλικίας, πολιτικής άποψης, σεξουαλικού προσανατολισμού, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων.

Ωστόσο ο κ. Παπανδρέου δεν είναι νέος, άσπιλος και άμωμος. Το νέο κόμμα είναι καινούργιο αλλά ο ίδιος όχι. Χρησιμοποίησε τη μνήμη του για να μας θυμίσει προοδευτικά πεπραγμένα των διαδοχικών θητειών του ως στέλεχος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ: Την ελεύθερη ραδιοφωνία, τις προτάσεις για μη φυλάκιση των χρηστών ναρκωτικών, τους μετανάστες, την πολιτική του απέναντι στην Τουρκία κλπ.

Ωστόσο του διέφυγε εντελώς η στάση του κατά τη διάρκεια της σύντομης πρωθυπουργικής θητείας. Τα αλλεπάλληλα υπουργικά, μίνι υπουργικά, διυπουργικά και κομματικο-υπουργικά, ων ουκ έστιν αριθμός, σε έναν στρόβιλο αναποτελεσματικότητας. Ούτε ανέσυρε στη μνήμη τα αστεία βίντεο με τις οδηγίες προς ναυτιλλομένους υπουργούς για το κυβερνάν, ως να είχε άφθονο χρόνο για παιχνίδια την ώρα που η χώρα κλυδωνιζόταν βυθιζόταν στην πιο σκληρή μεταπολεμική της φάση. Μια εικόνα σκερτσόζα που αναρωτιόσουν γιατί κανένας υπουργός δεν σηκώθηκε να του το πει.

Ούτε αναφορά για πολυθρύλητο opengove που άφησε ακέφαλο το δημόσιο τους πλέον κρίσιμους μήνες , ειδικά στους τομείς που αιμορροούσε η χώρα. Την Υγεία και τις Εφορίες. Και βέβαια δεν έκανε καμιά αναφορά στο γεγονός ότι ενώ μας έβαζε στο ΔΦΝΤ χωρίς να διαπραγματευθεί ουδόλως, σκόρπιζε το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, γιατί «το πρόγραμμά του ΠΑΣΟΚ ήταν αδιαπραγμάτευτο»!

Επίσης δεν εξήγησε γιατί αφού η κυβέρνηση Καραμανλή είχε την μεγάλη ευθύνη στην χρεοκοπία της χώρας, δεν έλαβε εκείνες τις θεσμικές δράσεις, π.χ. εξεταστική επιτροπή, ώστε να διερευνηθούν οι ευθύνες του προκατόχου… του

Ενδεικτικά τα ανωτέρω, που θα μπορούσαν με μια ειλικρινή εξομολόγηση να συμβάλλουν, αν όχι στην κάθαρση της Τραγωδίας (τραγωδία ζουν και θα ζουν οι πλέον ανυπεράσπιτοι πολίτες, όχι ο ίδιος), αλλά στην παραδοχή εκ μέρους του των λαθών του. Που σημαίνει η κρίση θα τον είχε ωριμάσει!

Αντι αυτών περιορίστηκε σε μια γενικόλογη έκφραση «σίγουρα έκανα λάθη» , και συνέχισε τις ωραιολογίες περί «επανάστασης του αυτονόητου», περί ανάγκης να ενισχυθεί «η αντισυστημική φωνή – δηλ η δική του – που θα γίνει – η φωνή των αλλαγών που χρειάζεται επιτέλους η χώρα μας», επανέφερε το «λεφτά υπάρχουν», τη βαθειά πεποίθησή του ότι «η Ελλάδα μπορεί», την ανάγκη «οικο-πολυμορφίας», την «αποκεντρωμένη συμβίωση», κ.α. – έννοιες ενδιαφέρουσες, που διέπουν τις αναζητήσεις, τον προβληματισμό και τους στόχους των διαφόρων ΜΚΟ, αλλά στην παρούσα φάση είναι μια φιλολογική συζήτηση χορτάτων, μπρος στην αδυσώπητη πραγματικότητα που βιώνει η χώρα.

Αν ο κ. Παπανδρέου κάνει μια γενναία και ειλικρινή αυτοκριτική (αν βέβαια έχει κατανοήσει σε τι έχει σφάλει), ίσως να γίνει χρήσιμος στη χώρα. Προς το παρόν είναι χρήσιμος στον εαυτό του.

ΥΓ: Ενώ ο κ. Παπανδρέου, σε όλη την πολιτική του πορεία, έδειξε ότι το δυνατό του σημείο δεν είναι η οργανωτικότητα, παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες μια μαζική επιδρομή επιθετικών σχολίων, προς αρθρογράφους που τον κρίνουν. Τα social media, το internet, είναι ο χώρος του και σε αυτά πράγματι είναι καλός…