Τα «Ίμια» της νέας κυβέρνησης…

01:34 31/1/2015 - Πηγή: Aixmi

Η πολιτική, νοούμενη ως επιγέννημα της ανθρώπινης διανοίας, δεν θα μπορούσε παρά να έχει όλα τα χαρακτηριστικά που έχει το ανθρώπινο ον. Ο άνθρωπος, από την εποχή των σπηλαίων, προσπαθεί πάντα να συζεύξει το παρόν του με το μέλλον, προς το δικό του όφελος.

Το ίδιο ισχύει για την πολιτική και τους πολιτικούς. Προσπαθούν να συζεύξουν το σήμερα με το αύριο διά του λόγου, αλλά και ενίοτε δια της σημειολογίας. Ο ιστορικός λόγος είναι πεδίο συζεύξεων του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.

Εάν κοιτάξουμε τον σημειολογικό καμβά των τελευταίων ημερών με μία σκεπτικιστική ματιά,

θα μας προβληματίσουν κάποιες φωτοσκιάσεις του πολιτικού πράττειν. Για παράδειγμα, η άρνηση του πρώην πρωθυπουργού να παραδώσει εθιμοτυπικά το Μέγαρο Μαξίμου στον διάδοχό του, Αλέξη Τσίπρα, ίσως να μην οριοθετείται εντός της αγένειας μόνο, αλλά και από μία υπόρρητη άρνηση του εκλογικού αποτελέσματος.

Πώς να μην ζαρώνουμε τα φρύδια, όταν αυτή του η πράξη, συνοδεύεται με επίμονες δηλώσεις του σε ημι-δραματικούς τόνους για το βραχύβιο βίο της νέας κυβερνήσεως; Ξέρει κάτι; Προαναγγέλλει κάτι; Υπάρχει «κάτι» εκεί έξω, που είναι έτοιμο να τραβήξει το καλώδιο της συγκυβερνήσεως από την πρίζα;

Είναι κάποιο παιχνίδισμα του φωτός επάνω στα χρώματα του ερμηνευτικού μας καμβά το πιάσιμο από το πέτο του κυρίου Τσίπρα από τον Μάρτιν Σουλτς, το οποίο, αν μη τι άλλο, υποδηλώνει ένα πολιτικό νταηλίκι;
Μπορεί η κουβέντα για τη γραβάτα και αυτή η ασυνήθης χειρονομία σε έναν Πρωθυπουργό, να είναι μία υπενθύμιση στον κύριο Τσίπρα, ότι δεν είναι ο Μπάρακ Χουσείν Ομπάμα των Βαλκανίων και το ενδυματολογικό επαναστατιλίκι μπροστά στους ευρωπαϊκούς θεσμούς είναι ανούσιο, έως και γελοίο;
Ή αυτό που είδαμε είναι απλά μία φιλική χειρονομία, όπως παρουσιάστηκε;

Όποια κι αν είναι η απάντηση, η μόνη βεβαιότητα που έχουμε για τις γενικές προθέσεις της Ε.Ε. είναι αυτή, που έχει καταγράψει η ιστορία, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε Δημοψήφισμα ενώπιον του Νικολά Σαρκοζί και εκείνος όρμησε περίπου να τον χτυπήσει!!!
Εάν κοιτάξουμε τις δηλώσεις, όμως, του κυρίου Σουλτς, βλέπουμε, ότι ήρθε πάρα πολύ καλά προετοιμασμένος γι’ αυτή τη συνάντηση. Πίσω από το θεατρινίστικο χαμόγελό του για τις κάμερες, έκανε σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής ζωής και σε όλη την ελληνική κοινωνία σαφές, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα ανεχθεί μονομερείς κινήσεις από ελληνικής πλευράς. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιμένει, ώστε να μην υπάρξουν μονομερείς ενέργειες – διαβλέποντας συστημικά το δρώμενο- διότι η Ένωση σε ένα τέτοιο σενάριο, θα θελήσει να κλιμακώσει γεωμετρικά την σύγκρουση με την Ελλάδα σε επίπεδα αδιανόητα.
Δεν θα τεθεί μόνο ζήτημα παραμονής της χώρας στο Ευρώ και στην Ένωση, αλλά και κατεδάφισης ολόκληρου του πολιτικο-οικονομικού συστήματος της Μεταπολίτευσης!!!

Η πορεία της Ένωσης και του δυτικού κόσμου εν γένει προς την ολοκλήρωση, δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα και με πολιτικό savoir vivre. Οι κατέχοντες διδακτορικά στις καλές τέχνες της πολιτικής, επάνω στον ευρωπαϊκό καμβά θα διακρίνουν τη δολοφονία του Ιταλού πρωθυπουργού Άλντο Μόρο από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες. Με τη δολοφονία του Ιταλού Χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργού, δόθηκε ένα βίαιο τέλος στον ιστορικό συμβιβασμό, που είχε επιχειρήσει να επιφέρει ο Άλντο Μόρο, μεταξύ της ιταλικής Αριστεράς και της ιταλικής Δεξιάς.
Μετά τη δολοφονία του ανέλαβε πρωθυπουργός της Ιταλίας ο υπερδεξιός Φραντσέσκο Κοσίγκα, κάνοντας τους διδάκτορες των καλών τεχνών να αναρωτιούνται για ποιον πραγματικά δούλευαν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες.

Η ζωγραφική είναι η αγαπημένη Τέχνη της Ευρώπης. Σε ζωγράφους από τη Βιέννη κάποτε ζήτησε λύση στα προβλήματά της και στη ζωγραφική καταφεύγει, όταν οι χάρτες δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες της.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει αιφνιδιαστεί, όπως ο Κώστας Σημίτης με τα Ίμια και όπως εκείνος φύλαγε μία βραχονησίδα οι «σύμμαχοι» έκαναν απόβαση στην άλλη!!!
Θέλει προσοχή και σύνεση από όλους, διότι ήδη η Ευρώπη θεωρεί την χώρα και την πολιτική της κατάσταση, μία γκρίζα ζώνη…