Τελικά, όλοι ΠΑΣΟΚ είμεθα…

11:06 19/5/2013 - Πηγή: Aixmi

Ο Τζούλιο Αντρεότι συνήθιζε να λέει πως “ η εξουσία φθείρει όσους δεν την κατέχουν” . Πολιτικός με αμέτρητες θητείες στις ιταλικές, μεταπολεμικές κυβερνήσεις, είχε δοκιμάσει αυτό το ισχυρό αφροδισιακό και ήξερε τι έλεγε.

Αντιθέτως στην Ελλάδα, ιδίως μετά την κρίση και κυρίως στον ευρύτερο χώρο της Aριστεράς, δηλαδή από ΔΗΜΑΡ και πέρα, όλοι οι ενεργοί πολιτικοί μοιάζει να θεωρούν την εξουσία είδος “ μικροβίου”, από το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να προστατευτούν.

Κατά

την ίδια δε θεώρηση , χοντρικά όλη η περίοδος της Μεταπολίτευσης είναι μολυσματική περιοχή και, πάντως, κύλησε ερήμην τους.

Όμως εγώ, ως θιασώτις της σχολής Αντρεότι, σπεύδω να θυμίσω στους αναγνώστες του aixmi .gr, κυβερνητικές θητείες κορυφαίων στελεχών του χώρου αυτού και, μάλιστα, σε κρισιμότατες περιόδους.

Γιατί στο κάτω-κάτω η χώρα έχει ανάγκη εμπείρων στελεχών και όχι

“ παρθένων “.

Στα τέλη, λοιπόν, της δεκαετίας του ΄80, η διεθνής κοινότητα συγκλονίζεται από μείζονες ανακατανομές, μετά την κατάρρευση των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού, Σοβιετικής Ένωσης και χωρών ανατολικής Ευρώπης.

Στην Ελλάδα, επιπλέον, το σκάνδαλο Κοσκωτά οδηγεί στη συντριβή, από ηθική και πολιτική άποψη, τον Ανδρέα Παπανδρέου και συνολικά το ΠΑΣΟΚ.

Πρόεδρος της ΝΔ και υποψήφιος πρωθυπουργός ο Κων/νος Μητσοτάκης.

Και τότε, στις εκλογές του Ιουνίου ΄89 , στην Ελλάδα ,στη χώρα των αέναων πειραμάτων, συντελείται άλλο ένα που απασχόλησε ευρέως τη διεθνή κοινή γνώμη.

Ελλείψει πλειοψηφίας ,συγκροτείται κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ δεξιάς και αριστεράς, με πρωθυπουργό τον Τζάννη Τζανετάκη.

Στη σύνθεση της κυβέρνησης βλέπουμε , υπουργός Εσωτερικών Νίκος Κωνσταντόπουλος ,υπουργός Δικαιοσύνης ,Φώτης Κουβέλης .

Είχαν προηγηθεί τα γεννητούρια του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου , σχήμα συνεργατικό, εκλογικό, μεταξύ του ΚΚΕ του Χαρίλαου Φλωράκη και της ΕΑΡ (διάδοχο του ΚΚΕεσ), του Λεωνίδα Κύρκου.

Το σχήμα δεν αντέχει και, κυρίως, ο Κων/νος Μητσοτάκης αδημονεί να γίνει πρωθυπουργός .

Νέες εκλογές τον Νοέμβριο του ΄89 . Ελλείψει και πάλι πλειοψηφίας ,στην Ελλάδα, στη χώρα των πειραμάτων, συντελείται ένα ακόμη.

Αυτή τη φορά με τη συμμετοχή και του ΠΑΣΟΚ, σχηματίζεται οικουμενική κυβέρνηση ,υπό τον Ξενοφώντα Ζολώτα.

Στη σύνθεσή της βλέπουμε , δίπλα στον υπουργό Εθνικής Οικονομίας , τον αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά (ΠΑΣΟΚ) ,αναπληρωτή υπουργό τον Γιάννη Δραγασάκη (ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ) και δίπλα στον υπουργό Βιομηχανίας, ενέργειας Τεχνολογίας ,τον αείμνηστο Αναστάση Πεπονή (ΠΑΣΟΚ) , αναπληρωτή ,τον αείμνηστο Γρηγόρη Γιάννναρο , στέλεχος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΎ ,από ΕΑΡ και πιο πρίν ΚΚΕεσ.

Να λοιπόν ,οι κυβερνητικές περγαμηνές στελεχών της Αριστεράς και, μάλιστα, σε σχήματα απρόβλεπτα.

Και ένα συμπλήρωμα που αξίζει.

Το 1991 , αποχωρούν από το ΚΚΕ ,μεταξύ των άλλων ,τρία από τα πλέον επώνυμα στελέχη του κόμματος που χαρακτηρίζονται ως ανανεωτές.

Η Μαρία Δαμανάκη (αργότερα Πρόεδρος του Συνασπισμού την οποία διαδέχεται ο Νίκος Κωνσταντόπουλος ), Μίμης Ανδρουλάκης, Παναγιώτης Λαφαζάνης.

Ο Ανδρουλάκης, επιδίωξε επί μακρόν να καλύψει το χάσμα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Αριστεράς για να ενταχθεί, τελικά, στο ΠΑΣΟΚ επί προεδρίας Γιώργου Παπανδρέου ενώ η Δαμανάκη ξεκίνησε τη συνεργασία της με το ΠΑΣΟΚ επί Σημίτη. Πρόσφατα μάλιστα , μετά τις εκλογές του 2009 τοποθετήθηκε Επίτροπος Αλιείας στην Κομισιόν από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ,

Διαβάζω στα ΝΕΑ ,πώς η ηγεσία του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ θέλει να επιβάλλει ποσόστωση στη συμμετοχή στα κομματικά όργανα ,πέραν των γυναικών ,για τους πασοκογενείς εισελθόντες.

Η ΔΗΜΑΡ έχει κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο πασοκογενή.

Παλιότερα μου έλεγαν κάποιοι και (όχι Πασόκοι) μια χαριτωμένη ιστορία.

Σε ανοικτή εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ ,επί Ανδρέα Παπανδρέου ,στην πρώτη σειρά είχαν τοποθετηθεί διάφορα στελέχη εξ Αριστεράς προερχόμενα.

Επρόκειτο για μία από τις συνήθεις όσο και άσφαιρες διευρύνσεις

του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Μεταξύ αυτών και ο αείμνηστος Σοφιανός Χρυσοστομίδης , διευθυντής της Αυγής , διανοούμενος από αυτήν την εξαιρετική πάστα της ελληνικής διασποράς ,άνθρωπος με αίσθηση χιούμορ και κυρίως ιστορίας.

Παρατηρώντας, λοιπόν, τους αριστερούς ,κομμουνιστές και μη, να συνωθούνται στις πρώτες θέσεις ,ο Χρυσοστομίδης σχολίασε, μελαγχολικά και δηκτικά ταυτόχρονα,“ τελικά όλοι ΠΑΣΟΚ είμεθα “.

Όλα τα παραπάνω ,έτσι ,για την ιστορία …