Τέσσερα χρόνια μετά η Ασπασία επιστρέφει στον κόσμο

20:29 29/7/2017 - Πηγή: Aixmi

Πέρασαν τέσσερα χρόνια από εκείνο το μοιραίο μεσημέρι στο Αργος, όταν ο πατέρας της τυφλωμένος από την παράνοιά του την πυροβόλησε στο κεφάλι.

Τέσσερα χρόνια, στα οποία η Ασπασία Μπόγρη δίνει με γενναιότητα, πείσμα και θέληση την μάχη για να επιστρέψει πάλι στην ζωή. Από τις 12 Αυγούστου του 2013 μέχρι και σήμερα είναι μέσα σε νοσοκομεία και κέντρα αποκατάστασης αλλά έφτασε η ώρα να βγει από αυτά και να συνεχίσει

την μεγάλη της μάχη μένοντας σε ένα κανονικό σπίτι.

Το EΤhe Magazine του EleftherosTypos.gr μίλησε με την μητέρα του κοριτσιού που έχει συγκινήσει με την περιπέτειά της όλο το Πανελλήνιο, Σπυριδούλα Φατούρου, για την επόμενη ημέρα της Ασπασίας αλλά και για τις δυσκολίες που είναι πολλές.

Στην αρχή αναφέρθηκε στους λόγους για τους οποίους η Ασπασία πρέπει να φύγει από το κέντρο αποκατάστασης: «Σε λίγες ημέρες, πρώτα ο Θεός φεύγουμε από το κέντρο και ερχόμαστε στην Αθήνα. Η Ασπασία επιβάλλεται να φύγει από εδώ μέσα. Μετά από τέσσερα χρόνια παραμονής της στα νοσοκομεία δεν μπορεί να το αντέξει άλλο. Το παιδί έχει… φρενάρει. Δεν πρέπει να μείνει άλλο στο κέντρο καθώς η ψυχολογία της είναι σε πάρα πολύ άσχημο σημείο. Μου το φωνάζει με όλους τους τρόπους πως πρέπει να φύγει και αυτό θα κάνω».

Αλλαγή περιβάλλοντος και εντατικοποίηση της θεραπείας
Συνεχίζοντας μας εξήγησε ακόμη περισσότερο γιατί η έξοδος της Ασπασίας από το κέντρο αποκατάστασης είναι αναγκαία τονίζοντας πως δεν σταματά στο ελάχιστο η αγωγή στην οποία υποβάλλεται: «Θα πάμε σε ένα άλλο σπίτι στην Αθήνα και όχι στο Άργος γιατί εκεί δεν έχουμε πλέον σπίτι. Η αγωγή στην οποία υποβάλλεται και ο αγώνας αποκατάστασής της δεν σταματά στο παραμικρό. Οι θεραπείες θα συνεχιστούν έντονα και σε καθημερινή βάση. Απλά, το παιδί πριν από 4 χρόνια ήταν νεκρό και τώρα πλέον κάνει το επόμενο βήμα για να ζήσει.

»Η μετακόμισή μας σε ένα σπίτι και η αλλαγή του περιβάλλοντος θα την βοηθήσει πάρα πολύ στον ψυχολογικό τομέα. Θα είναι πιο ανθρώπινα και πιο κοντά στην περιοχή μας. Πλέον οι φίλοι της θα μπορούν να την επισκέπτονται πολύ πιο εύκολα και αυτό θα την βοηθήσει. Αλλωστε η αποκατάσταση είναι και θέμα κοινωνικοποίησης και αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε. Η Ασπασία είναι πλέον 21 ετών και έχει και άλλες ανάγκες. Θέλει να είναι δίπλα στους φίλους της να κάνει περισσότερες βόλτες να δέχεται έντονα ερεθίσματα που θα την βοηθήσουν περισσότερο στην μάχη για την αποκατάστασή της».

Η απουσία του κράτους-πρόνοιας
Η έξοδος της Ασπασίας από το κέντρο αποκατάστασης είναι πάρα πολύ σημαντική αλλά μόνο εύκολη υπόθεση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Ρωτήσαμε την κυρία Φατούρου για τις οικονομικές συνθήκες που θα ανοίξουν το νέο κεφάλαιο της μάχης της κόρης της και η απάντησή της ήταν σοκαριστική: «Όλα τα έξοδα για την ζωή μας έξω από το κέντρο αποκατάστασης είναι πάνω μου. Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω πώς θα τα βγάλω πέρα. Με το επίδομα των 700 ευρώ που παίρναμε μέσα στο κέντρο θα πρέπει να ζήσουμε και έξω από αυτό. Πρέπει να πληρώνω το ενοίκιο να βρω ένα ειδικευμένο άνθρωπο που θα προσέχει την Ασπασία γιατί δεν έχω εγώ τις γνώσεις. Να πληρώνω για την θεραπεία της, για το φαγητό μας, για όλα… Με αυτό το επίδομα καλούμαι να συντηρήσω την Ασπασία».

Σε αυτό το σημείο η οργή και η απελπισία της για την παντελή έλλειψη της κρατικής πρόνοια ξεχείλισε και σε αυτό το σημείο δεν μιλούσε μόνο για το παιδί τους αλλά για όλα τα άτομα που έχουν κινητικά προβλήματα: «Το κράτος το μόνο που κάνει είναι να κόβει θεραπείες από τα παιδιά με αναπηρίες και χρόνιες παθήσεις. Παίζουν με την αναπηρία των παιδιών μας αδιαφορώντας για το αν αυτό έχει συνέπεια στην υγεία τους. Εχουν κάνει το σύστημα επιχείρηση!

Απόλυτα δικαιώματα των παιδιών γίνονται ζητούμενα, αδιαφορώντας πλήρως για την σωματική, ψυχική και πνευματική υγεία και ανάπτυξη τους. Να ξέρετε όμως κράτος που έβαλε χέρι σε παιδιά ΑμΕΑ και γενικότερα σε όλους τους ΑμΕΑ είναι τουλάχιστον τελειωμένο…. Η αναπηρία είναι ζωή…. είναι ιδέα…. είναι πολιτισμός. Αυτό δεν θα περάσει έτσι»

Να βοηθήσει ο κόσμος
Σε αντίθεση με το κράτος ο απλός κόσμος είναι αυτός που έχει σταθεί τόσα χρόνια δίπλα στην Ασπασία και η μητέρα της τελειώνοντας την συζήτησή μας απευθύνεται σε αυτόν έχοντας όμως και ενοχές (;): «Δεν θέλω ο κόσμος να νομίσει ότι είμαι επαίτης γιατί δεν είμαι. Τους ευχαριστώ όλους για την βοήθεια που μας έχουν προσφέρει μέχρι σήμερα και θέλω να συμπαρασταθούν στο επόμενο μεγάλο βήμα της Ασπασίας. Δεν θέλω χρήματα στο χέρι. Σε καμία περίπτωση δεν το ζητάω αυτό. Αν μπορεί κάποιος να αναλάβει κάποια από τα έξοδά μας (σ.σ. ενοίκιο, νοσηλευτής, αναλώσιμα υλικά κλπ) θα το εκτιμούσα».

Πηγή: Ελεύθερος Τύπος