Θέλουμε δημοσιογραφία ή κυβερνολαγνεία;

12:46 20/3/2015 - Πηγή: Aixmi

«Το καθήκον ενός πατριώτη, είναι να προστατεύει την πατρίδα του από την κυβέρνησή της», είχε πει ο Άγγλος συγγραφέας και πολιτικός στοχαστής, Τόμας Πέιν, του οποίου τα κείμενα ενέπνευσαν την Αμερικανική Επανάσταση. Ο Τόμας Πέιν, ένας από τους μεγαλύτερους δημοκράτες – δημοσιολόγους παγκοσμίως, με αυτή του τη ρήση, μορφοποιεί την στάση που θα πρέπει να έχει ο κάθε υπεύθυνος πολίτης, πατριώτης, αλλά και δημοσιογράφος, αφού και ο ίδιος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, με τη σημερινή ορολογία, ως δημοσιογράφος και διαμορφωτής της κοινής γνώμης της εποχής του. Έτσι, λοιπόν, κανένα κόμμα και καμία πολιτική

ή δικαστική εξουσία δεν έχουν το δικαίωμα να ιχνογραφούν τον πατριωτισμό, υπό τη δική τους οπτική γωνία και κατά το δικό τους συμφέρον.Το αμερικανικό Σύνταγμα, ως το τελειότερο που έχει συνταχθεί από αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, δίνει το δικαίωμα στους πολίτες του να οπλοφορούν, ώστε να μπορούν να προστατεύσουν τη ζωής τους, την ελευθερία τους και την περιουσία τους, από οποιαδήποτε κυβέρνηση, η οποία θα θελήσει να κινηθεί εκτός της εμβέλειας του γράμματος, αλλά και του πνεύματος του αμερικανικού Συντάγματος.Το κράτος, όπως είχε πει ο Νίτσε, είναι το πιο ψυχρό από όλα τα ψυχρά τέρατα και γι’ αυτό το λόγο, οι πολίτες πρέπει να είναι πάντα σε δημοκρατική εγρήγορση. Το ελληνικό Σύνταγμα, ακολουθώντας σε γενικές γραμμές το συντηρητικό πνεύμα των ευρωπαϊκών Συνταγμάτων, δεν προβλέπει το δικαίωμα οπλοκατοχής των πολιτών, αλλά ως placebo αυτής της παραλείψεως, εξασφαλίζει το θεσμικό δικαίωμα του Τύπου, να ελέγχει την εξουσία, ώστε αυτή, ακόμα και αν διακατέχεται από τις καλύτερες των προθέσεων, να μπορεί να οριοθετεί την δράση της.Ο Τύπος, όταν είναι ανεξάρτητος και αδέσμευτος από το φλερτ των εξουσιών και των οικονομικών συμφερόντων, μπορεί να εγγυηθεί στο μέτρο των δυνατοτήτων του, την απρόσκοπτη λειτουργία της Δημοκρατίας και του συστήματος.Η κρίση δεν άφησε ανεπηρέαστο τον ελληνικό Τύπο και ανέδειξε όλες του τις παθογένειες, αλλά και το ποιοτικό έλλειμμά του. Επειδή πίσω από τον Τύπο υπάρχουν πάντα οι επιχειρηματίες, η κρίση ανέδειξε και την ανικανότητα της επιχειρηματικής ελίτ της χώρας, να κατανοήσει και να διαχειριστεί το παρόν και το μέλλον της. Η ανυπαρξία συγκροτημένης αστικής συνείδησης και καπιταλιστικής Παιδείας από την οικονομική ελίτ, οδήγησε υπό τις εντολές της κυβερνήσεως Σαμαρά, στην απαξίωση και αποδόμηση του θεσμικού ρόλου του Τύπου. Μία πολύ μικρή στο γενικό σύνολο, μερίδα χρυσοπληρωμένων τηλεαστέρων – μεγαλοδημοσιογράφων, που σε οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, θα τους είχαν για να γράφουν τη στήλη των ζωδίων σε τοπικές εφημερίδες, πήρε στο λαιμό της, όχι μόνο τον δημοσιογραφικό κόσμο, αλλά και το σύστημα στο σύνολό του.Η κυβέρνηση Σαμαρά για να κρατηθεί στην εξουσία και να προστατεύσει τα συμφέροντα των καπιταλιστικών ελίτ, δημιούργησε μία φιλομνημονιακά δημοσιογραφική δικτατορία, που όμοιά της υπήρχε σε καθεστώτα τύπου Σαντάμ Χουσεΐν και Μπασάρ αλ Άσαντ. Η τηλεόραση και η ενημέρωση, όχι μόνο έχασαν την αξιοπιστία τους, αλλά αγνόησαν προκλητικά και με ψευδοελιτίστικη αθλιότητα την κοινωνική πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί. Ο θεσμικός έλεγχος της εξουσίας έγινε κτηνώδης τηλεοπτικός έλεγχος επί των πεινασμένων μαζών. Επί Κυβερνήσεως Σαμαρά, οι επαγγελματικές διώξεις δημοσιογράφων, οι οποίοι προσπάθησαν να παράξουν αντισώματα δημοκρατίας και αντικειμενικότητας, ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο και έχουν εγγραφεί στις πιο μελανές σελίδες της Μεταπολίτευσης, αλλά και της Ιστορίας της Νέας Δημοκρατίας!!! Το ότι μέχρι στιγμής, κανένας από τη Νέα Δημοκρατία δεν έχει λογοδοτήσει και δεν έχει απολογηθεί γι’ αυτές τις πρακτικές, αντιθέτως, το κόμμα επιστρατεύει πλέον και δημοσιογραφικές μούμιες για να την βοηθήσουν επικοινωνιακά , δείχνει πόσο βαθιά πολιτικά και δημοκρατικά σάπια είναι η σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση…Δυστυχώς για τη χώρα και για το Δημοκρατικό Πολίτευμα, τα ίδια φαινόμενα δείχνουν να επαναλαμβάνονται και από μία δημοκρατική και ριζοσπαστική κυβέρνηση, όπως θέλει η ίδια να αποκαλείται. Το παιχνίδι των λέξεων δεν είναι μόνο παιχνίδι εντυπώσεων, που θέλει να παίξει η εκτελεστική εξουσία, αλλά έχει και πολιτικό βάθος. Καμία κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να επιβάλει το λεξιλόγιό της στους δημοσιογράφους. Αλλοίμονο, εάν η δημοσιογραφία υποταχθεί στην φρασεολογία των κυβερνήσεων. Η Τρόικα εξακολουθεί να είναι η παλιά Τρόικα και κανένας δεν μπορεί να επιβάλει στους δημοσιογράφους τον τρόπο με τον οποίο εκείνοι θα την αποκαλούν. Αυτή η σπουδή των χρυσοπληρωμένων μεγαλοδημοσιογράφων, αλλά και δημοσιογραφίσκων, να υποταχθούν στην κυβερνητική συνθηματολογία και ονοματοδοσία, θα εξαφανίσει και τα τελευταία ρινίσματα δημοσιογραφικής ανεξαρτησίας.Η συζήτηση, δεν μπορεί με ελαφρότητα να εξαντληθεί επί της γραφικής διαδικασίας του μηρυκασμού των ονομάτων, Τρόικα, θεσμοί, BG, γέφυρες, συμβόλαια και άλλα χαριτωμένα, διότι αγγίζει βίαια την οντολογική υπόσταση του Τύπου!!! Από πότε οι κυβερνήσεις βάζουν στο στόμα των δημοσιογράφων τις λέξεις, που εκείνες θέλουν; Ο Τύπος δεν μπορεί να θεωρεί τους πολίτες ηλίθιους και να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα για χάρη των καναλαρχών και των κυβερνώντων. Εάν δεν το έχει καταλάβει μέχρι τώρα η μεγαλοαστική τάξη της χώρας, ότι αυτό γυρίζει ως μπούμερανγκ, το σύνολο του συστήματος θα το αντιληφθεί κάποια στιγμή, με τον πλέον οδυνηρό τρόπο.Οι φήμες, που τείνουν να επιβεβαιωθούν το τελευταίο διάστημα, θέλουν τα ΜΜΕ να «ακρωτηριάζουν» τους πολιτικούς συντάκτες από το πρόγραμμά τους. Τη στιγμή, που η χώρα μπαίνει σε μία δύσκολη πολιτική και οικονομική περίοδο και η ανάγκη για ενημέρωση είναι πιο επιτακτική από ποτέ, φαίνεται, ότι η κυβερνητική γραμμή είναι να επιβληθεί γενικό σιωπητήριο στο πολιτικό ρεπορτάζ, ειδικά στους σταθμούς εκείνους, που το συγκεκριμένο ρεπορτάζ αποτελεί τη Ναυαρχίδα της ενημέρωσης.Μήπως η κυβέρνηση θέλει από τους τηλεοπτικούς σταθμούς, να μεταδίδουν όλη την ημέρα ειδήσεις life style και κουτσομπολιού, που αποχαυνώνουν και «υπνωτίζουν» τους πολίτες, ώστε αυτοί να ταιριάζουν στο τηλεοπτικό γούστο του Πάνου Καμμένου και των ΑΝ.ΕΛ.; Το εθνοκίτς του συγκεκριμένου κόμματος, μπορεί να έχει την πολιτική νομιμοποίηση του 4,75%, αλλά δεν έχει τη νομιμοποίηση να εμβολιάσει το σύνολο των τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας με τον δομολειτουργισμό και την «αισθητική» συγκεκριμένου trash καναλιού. Εκτός, εάν επιδιώκει την ανακατασκευή των δικών του Περιστερώνων ο Πάνος Καμμένος , ως παράκεντρων εξουσίας και όχι μόνο…Μια αποστραγγισμένη ηθικά δημοσιογραφία και μια αποστραγγισμένη πολιτικά ενημέρωση, βλάπτει την δημοκρατία και τους πολίτες.Ας αναρωτηθούμε λοιπόν, όλοι μας, εάν η ελευθερία του Τύπου μετατρέπεται από τις κυβερνήσεις, ειδικά των τελευταίων ετών σε… δικτατορία του Τύπου και εάν η δημοσίευση εξακολουθεί να είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης, σύμφωνα με τον Ιωάννη – Ιάκωβο Μάγερ…