Βραβείο Νόμπελ για την Ευρώπη της Ειρήνης… και της αλληλεγγύης;;

02:21 26/10/2012 - Πηγή: Aixmi

Την ώρα που ετοιμαζόμουν να αφιερώσω ένα ακόμη αρθρίδιο στους φιλεύσπλαχνους ευρωπαίους εταίρους μας, με πρόλαβε η είδηση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση  μεταξύ 231 υποψηφίων έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Η είδηση πολλούς εξέπληξε, προβλέψεις και προγνωστικά ακυρώθηκαν. Οι βραβεύσεις , βέβαια, της Σουηδικής Ακαδημίας, που η αίγλη τους επισκιάζει  κάθε άλλη,  είναι απρόβλεπτες και οι διαδικασίες επιλογής παραμένουν αυστηρά μυστικές.

Ανακάθισα λοιπόν στην καρέκλα μου και σκέφθηκα τι σημαίνει «ειρήνη».

Ειρήνη είναι «μη πόλεμος» αλλά και «μη αναταραχή» στο εσωτερικό ενός κράτους. Ως προς το πρώτο σκέλος είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση πέτυχε την κατάργηση του πολέμου στην Ευρώπη και την εμπέδωση  συνθηκών σταθερότητας, απομακρύνοντας με τον τρόπο αυτό τον εφιάλτη του πολέμου. Ως προς το δεύτερο σκέλος, όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση απέτυχε. Οι αναταραχές στις χώρες του Μεσογειακού Νότου είναι αναμφισβήτητες και οφείλονται στον «οικονομικό πόλεμο» των καιρών και στην έλλειψη αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών της Ευρώπης. Τότε, περί ποίας Ευρώπης της Ειρήνης πρόκειται ; Μήπως υπονοείται μια Pax Romana ή μια Pax Americana ;

Ο Ιταλός διανοητής και πανεπιστημιακός καθηγητής Marco Revelli στο τελευταίο βιβλίο του «Οι δαίμονες της εξουσίας» παρατηρεί χαρακτηριστικά τα ακόλουθα : «Εμφανίζεται τώρα ένας άλλος τρόπος στάσης εντός του «παγκόσμιου», ένας τρόπος πολύ πιο βίαιος, σημαδεμένος από τη λογική του πολέμου. Ο πόλεμος καταπίνει άπληστα ανθρώπινες ζωές και εμφανίζεται χωρίς μάσκα ως «μορφή πολιτική» στο κατώφλι του 21ου αιώνα. Πώς θα ενεργήσουμε, λοιπόν, για να σταματήσουμε την καταστροφή; Εκείνο το οποίο πιθανώς έχουμε ανάγκη σήμερα είναι μια «νέα πολιτική».

Θέμα συζήτησης δεν είναι «μια» πολιτική αλλά μια ολοκληρωμένη σύλληψη της πολιτικής, ένα νέο «πολιτικό παράδειγμα» της σύγχρονης εποχής που θα υπολογίσει τους παράγοντες της κρίσης του παλιού. Πρέπει, επομένως, να γεννηθεί η νέα ηθική εμπνεόμενη από εκείνη την ταπεινοφροσύνη του δημιουργήματος, που είναι το αντίθετο ακριβώς από τον υπεράνθρωπο που βάπτισε τον περασμένο αιώνα».

Η  πολιτική χωρίς ηθική είναι σίγουρα μια επικίνδυνη υπόθεση. Ποια πολιτική εξυπηρετούν άραγε τα βραβεία Νόμπελ; Ποια Ευρώπη της Ειρήνης επιβραβεύεται όταν στις χώρες του Νότου οι λαοί συγκλονίζονται από την αφόρητη πίεση της οικονομικής κρίσης, βγαίνουν στους δρόμους, διαμαρτύρονται  και κονταροχτυπιούνται με την αστυνομία; Ποια ειρήνη επιβραβεύεται όταν,  μετά την παρατεταμένη και διαρκώς επιδεινούμενη και ανάλγητη συμπεριφορά της Ε.Ε. υπό την καθοδήγηση-διαπαιδαγώγηση της Γερμανίας, απαιτείται από τη χώρα μας η λήψη και νέων μέτρων εναντίον των αδύνατων μισθοσυντήρητων και συνταξιούχων με τα οποία επιχειρείται βραχυπρόθεσμα η διάλυση της κοινωνίας και μακροπρόθεσμα η εξαφάνιση του έθνους των Ελλήνων ; Όταν καθημερινά παρακολουθούμε ένα κυνήγι αριθμών την ώρα που οι άνθρωποι χάνονται, όταν οι υπολογισμοί γίνονται με κέντρο το συμφέρον συγκεκριμένων χωρών και ατόμων και στόχο την εφαρμογή μιας π