Υπέρ της αποφυλάκισης Τσοχατζόπουλου η «Αυγή»: «Να πεθάνει στη φυλακή;»

12:05 11/2/2017 - Πηγή: Aixmi

Την απόρριψη του τέταρτου αιτήματος αποφυλάκισης του Άκη Τσοχατζόπουλου σχολιάζει σε άρθρο του ο Θανάσης Καρτερός στην «Αυγή», που παραθέτει τη γνώμη του για τους λόγους που ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να αποφυλακιστεί.

Στο άρθρο του υπό τον τίτλο «Να πεθάνει στη φυλακή;» ο Θανάσης Καρτερός γράφει χαρακτηριστικά:

«Ξέρω ότι πολλοί δεν ενδιαφέρονται, ενώ άλλοι έχουν

την άποψη «να πεθάνει στην φυλακή». Για τον Άκη Τσοχατζόπουλο ο λόγος που η επιστολή ενός μπλόγκερ στην Αυγή και σε εμένα προσωπικά θυμίζει την περιπέτειά του. Διότι ο Τσοχατζόπουλος, σαπίζει κυριολεκτικά στη φυλακή και κανείς δεν ενδιαφέρεται.

Η Δικαιοσύνη παρά το γεγονός ότι και τυπικά πληροί τις προϋποθέσεις, απορρίπτει τη μια μετά την άλλη τις αιτήσεις αποφυλάκισης για λόγους υγείας.

Δεν πιστεύω ότι κάθε φορά πρέπει να ξαναδικάζουμε κάποιον ο οποίος έχε ήδη καταδικαστεί και βρίσκεται για χρόνια στη φυλακή. Ο φυλακισμένος είναι φυλακισμένος. Είτε πρόκειται για καταχραστή του δημοσίου χρήματος, όπως ο Τσοχατζόπουλος, είτε για εραστή της τρομοκράτης, όπως ο Ξηρός, είτε για οτιδήποτε άλλο. Εφόσον έχει σοβαρό προβλήματα υγεία και υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή του, η Δημοκρατία οφείλει να εξαντλεί την επιείκειά της. Έστω κι αν το αγριεμένο πλήθος απαιτεί να σαπίσει στην φυλακή ο τρομοκράτης, ο κλέφτης, ο πήξε και ο δείξε».

Και προσθέτει: «Πιστεύω ότι αυτό που γίνεται με τον Τσοχατζόπουλο, δεν είναι προς τιμή ούτε της δικαιοσύνης, ούτε της δημοκρατίας, ούτε κανενός από μας. Ακόμη κι αν παραβλέψουμε το γεγονός ότι προπαγανδιστικά χρησιμοποιήθηκε σαν αποδιοπομπαίος τράγος του πολιτικού συστήματος, που οδήγησε την Ελλάδα στο σημερινό δράμα, η πραγματικότητα επιμένει πεισματικά: Είναι 76 χρόνων και σε πολύ κακή κατάσταση. Και δεν είναι πια ούτε κατά διάνοια επικίνδυνος για οτιδήποτε άλλο, εκτός από το ΕΣΥ, το οποίο θα επιβαρύνει με τη νοσηλεία του.

Γιατί λοιπόν μένει στη φυλακή ακόμα; Είναι αυτό δίκαιη τιμωρία; Ή εκδίκηση; Είναι υποταγή στη νομιμότητα ή στον δικαιολογημένα αγανακτισμένο από τα «κατορθώματα» του κόμματος του και του ίδιου – κόσμο; Στηρίζει μια τέτοια επιμονή τα δημοκρατικά και ανθρώπινα χαρακτηριστικά της κοινωνίας μας; Η επιτρέπει σε μια λογική αντιποίνων και εκδίκησης να εμφανίζεται ως νόμιμη και ηθική επιταγή; Ο καθείς και οι απαντήσεις του, προφανώς. Αλλά, αν μια μέρα ο Άκης Τσοχατζόπουλος πεθάνει από τις κακουχίες της φυλάκισής του, δεν νομίζω ότι θα μπορεί να είναι κανείς υπερήφανος… », καταλήγει.