«Dear Anjelica»: Όταν η εικονική πραγματικότητα μεταμορφώνεται σε τέχνη

19:23 18/12/2018 - Πηγή: ΕΡΤ

Η Wesley Allsbrook είναι μια Αμερικανίδα καλλιτέχνης που ζωγραφίζει μέσα στον χώρο και τον χρόνο με τη βοήθεια ενός κράνους εικονικής πραγματικότητας, με έναν τρόπο που ονειρευόταν σε όλη της τη ζωή.

«Σχεδιάζω πάντα σε επίπεδη επιφάνεια, αλλά πλέον έχει αλλάξει ο τρόπος που σκέφτομαι για το σχέδιο, με έχει βοηθήσει να βελτιώσω την τεχνική μου γιατί στο εικονικό περιβάλλον δεν σχεδιάζεις ποτέ πάνω σε μια επιφάνεια. Δεν μπορώ πλέον να σκεφτώ ότι μπορώ να δουλέψω αλλιώς».

Η Allsbrook είναι μια Αμερικανίδα εικονογράφος, της οποίας η δουλειά έχει αναγνωριστεί ευρέως και έχει παρουσιαστεί

στο New Yorker, το Wired και τους The New York Times. Ωστόσο, όταν της δόθηκε η ευκαιρία το 2015 να εργαστεί ως εικονογράφος σε μια ταινία μικρού μήκους του Studio Oculus Story, δέχτηκε αμέσως. Πρόκειται για το Dear Angelica, μια ταινία εικονικής πραγματικότητας κινουμένων σχεδίων. Έκτοτε, έχει δημιουργήσει έργα VR για το Discovery Channel, την Google, την εταιρεία παραγωγής Bello Maria VR Productions, Porsche, Warner Brothers.

Την συναντήσαμε στο νέο φεστιβάλ Tomorrow‘s Stories στην Τουλούζη, όπου παρουσίασε δύο ταινίες εικονικής πραγματικότητας στις οποίες έχει δουλέψει. Το Dear Anjelica, που αποτελεί ήδη σημείο αναφοράς και πρωτοπορίας στον χώρο της εικονικής πραγματικότητας και το The Sun Ladies, ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για μια ομάδα Yazidi γυναικών που κατάφεραν να ξεφύγουν από τη σεξουαλική δουλεία και να δημιουργήσουν μια γυναικεία μονάδα στο στρατό του Κουρδιστάν ενάντια στους ISIS.

Η Αμερικανίδα καλλιτέχνης μας μίλησε για το φαινόμενο Dear Anjelica που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία σε μεγάλα κινηματογραφικά φεστιβάλ όπως είναι το Sundance, το Raindance και της Βενετίας.

Γυρίζοντας το πρωτοποριακό Dear Anjelica

Ο Inigo Quilez, υπεύθυνος VFX (visual effects) στην εταιρεία Oculus, ανέπτυξε ένα λογισμικό, έτσι ώστε η καλλιτέχνης να μπορέσει να ζωγραφίσει στο εικονικό περιβάλλον. Το λογισμικό αυτό είναι το Quill κι επέτρεψε στην Wesley να ζωγραφίσει με το χέρι όλες τις σκηνές, τους χαρακτήρες και τα σκηνικά της ταινίας, ενώ μαζί με την ομάδα παραγωγής δούλευαν ταυτόχρονα το εικαστικό και το τεχνικό κομμάτι και το σενάριο.

Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια συγκλονιστική κινηματογραφική εμπειρία, κατά την διάρκεια της οποίας, ο θεατής μπορεί να περπατήσει μέσα στο σκηνικό, να ακολουθήσει ή και να επηρεάσει την αφήγηση. Η ταινία είναι ουσιαστικά ένα γράμμα ενός κοριτσιού προς τη μητέρα της, παλιά ηθοποιό, που έχει πεθάνει. Η σκηνοθεσία είναι του Saschka Unseld ενώ στους δύο χαρακτήρες δίνουν τις φωνές τους οι ηθοποιοί Geena Davis και Mae Whitman.

«Πάντα με ενδιέφερε το θέμα της παρουσίας των γυναικών στο σινεμά και την τηλεόραση και πάντα αγαπούσα τις νέες τεχνολογίες», δηλώνει η ηθοποιός Geena Davis στο περιοδικό Wired. «Σκέφτηκα πως αυτή είναι μια μεγάλη ευκαιρία να προσπαθήσουμε να έχουμε επιρροή και να διασφαλίσουμε ότι υπάρχει ισοτιμία μεταξύ των φύλων στον κινηματογράφο. Ας κάνουμε μια συνειδητή προσπάθεια να το έχουμε αυτό στο μυαλό μας καθώς δημιουργούμε αυτό το ολοκαίνουργιο μέσο», συμπληρώνει η Αμερικανίδα ηθοποιός.

Η ταινία αφορά επίσης το μέλλον της αφήγησης στο περιβάλλον της εικονικής πραγματικότητας. Καθώς δεν υπάρχουν φυσικοί περιορισμοί, αυτό το μέσο ενθαρρύνει εναλλακτικές τεχνικές αφήγησης και σύμφωνα με τους δημιουργούς του, προτείνει έναν πιο προσιτό κι άμεσο τρόπο αφήγησης.

«Νομίζω ότι όταν αναπαριστούμε όνειρα ή αναμνήσεις και πράγματα που είναι στο μυαλό ή την καρδιά μας, τότε δεν πρέπει να είμαστε κυριολεκτικοί» εξηγεί η Allsbrook. «Στην αρχή της ταινίας, έχετε έναν χαρακτήρα που σας καθοδηγεί, αλλά δεν γνωρίζετε πραγματικά ποιος είναι κι εμείς του δίνουμε ένα περιβάλλον για να υπάρξει. Τα μόνα περιβάλλοντα που πραγματικά υπάρχουν είναι αυτά που ανακαλεί στη μνήμη της και που προέρχονται από σκηνές ταινιών στις οποίες είχε παίξει η μητέρα της. Όταν στο τέλος αποφασίζει να συμβιβαστεί με την θλίψη της, τότε αποκτά το δικό της περιβάλλον μέσα στην ταινία».

www.ert.gr