H Mάχη του Λεοντίου στις 14/7/1943 – Το Βατερλώ των Ιταλών στην Αχαΐα

07:02 9/7/2016 - Πηγή: ΕΡΤ

Στην ορεινή Αχαΐα υπάρχει ένα χωριό που ονομάζεται Λεόντιο και έγινε σύμβολο νίκης, αλλά και πεδίο έκφρασης της εκδικητικής μανίας των κατακτητών, με τραγική ειρωνία, να συμβαίνει αυτό ακριβώς την ώρα της συνθηκολόγησής τους.

Η μάχη μεταξύ Ιταλών και ανταρτών, ξεκίνησε στις 14 και τελείωσε στις 15 Ιουλίου του 1943.

«Πολύς» και «βαρύς», ο Ιταλός ταγματάρχης Γκασπάρο, με το παρατσούκλι «ανταρτοφάγος», με το 3ο σύνταγμα «ειδικού πολέμου» της ιταλικής μεραρχίας Πιεμόντε, υπέστη

συντριπτική ήττα από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ με επικεφαλής τον καπετάν Μίχο (στο κέντρο της φωτο).

Πάνε και οι «ανταρτοφάγοι», πάνε και οι «ειδικοί πόλεμοι», πάνε και οι «επίλεκτοι», που μετεβλήθησαν σε σκορποχώρι, αφού είχαν δεκάδες νεκρούς, αρκετούς τραυματίες και πολλούς αιχμαλωτισθέντες, ενώ όλα τα υποζύγια και ο εξοπλισμός τους έπεσαν στα χέρια των ανταρτών, που αύξησαν κατά πολύ τις επιχειρησιακές τους δυνατότητες.

Ο «ανταρτοφάγος» συνελήφθη δικάστηκε μαζί με άλλους δύο Ιταλούς αξιωματικούς από ανταρτοδικείο και εκτελέστηκε αφού κρίθηκε ένοχος για εκτελέσεις και για καταστροφές χωριών. Οι Ιταλοί στρατιώτες που είχαν αιχμαλωτισθεί, γιατί υπήρχαν κάποιοι που είχαν διαφύγει κατά τη διάρκεια της μάχης, αφέθησαν ελεύθεροι.

Στη μάχη του Λεοντίου ο ΕΛΑΣ έχασε τέσσερις αντάρτες: Καραϊσκάκης» (αντάρτικο ψευδώνυμο) από τη Στυλιά Δωρίδος, Μπαλάσκας Κωνσταντίνος από τους Πετσάκους, Τριανταφυλλόπουλος Γεώργιος από το Λεόντιο και ο Φιλιππακόπουλος Γιάννης από την Κουνινά.

Πολλοί κάτοικοι του Λεοντίου συμμετείχαν ενεργά στον εφεδρικό ΕΛΑΣ και τις οργανώσεις του ΕΑΜ παρέχοντας ουσιαστική υποστήριξη στον απελευθερωτικό αγώνα τα χρόνια της κατοχής 1941-1944.

Δεν πέρασαν καλά – καλά δύο μήνες και στις 8 Σεπτέμβρη ξεκίνησε η ιταλική επιχείρηση «Χιονίστρα» εναντίον του ΕΛΑΣ.

Keywords
Τυχαία Θέματα