World Economic Forum: Μεταρρυθμίσεις για την Ε.Ε.

21:05 19/10/2017 - Πηγή: ΕΡΤ

Οι δημοκρατικές προκλήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πολλές και σημαντικές. Τα διεθνή μέσα παρουσιάζουν σε τακτική βάση σχετικές αναλύσεις για τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που καλούνται να αξιολογήσουν και να αντιμετωπίσουν το Brexit, την άνοδο των εθνικιστικών κομμάτων, ή ακόμα και τις εξελίξεις όπως την αυτονομία της Καταλονίας. Σε πρόσφατο δικό του άρθρο, το World Economic Forum παρουσιάζει μία πρόταση, η οποία επικεντρώνεται σε 5 ιδέες για αυτό που πολλοί περιγράφουν συνήθως ως περισσότερη δημοκρατία, ή περισσότερη Ευρώπη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στη βάση τους, οι ιδέες αυτές ευθυγραμμίζονται με τις προτάσεις Μακρόν, και αντιμετωπίζουν το Brexit ως μια ευκαιρία για την Ε.Ε. να προχωρήσει με περισσότερη ταχύτητα σε μεταρρυθμίσεις.

Σε πρώτη φάση, το άρθρο παρουσιάζει το ίδιο το ιστορικό κίνητρο για μια Ενωμένη Ευρώπη ως προβληματικό σε σχέση με το αίτημα για πιο άμεση δημοκρατία, καθώς -όπως υποστηρίζει- η Ε.Ε. σχεδιάστηκε ως άμυνα απέναντι στην πιθανή μαζική απήχηση ιδεολογιών που αντίκεινται στις Αρχές της, και που οδήγησαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρ’ όλα αυτά, προγράμματα όπως η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών (ΕΠΠ) είναι διαθέσιμα, ακόμη και αν αντιμετωπίζονται με δυσπιστία από αξιωματούχους, και η ισχύς τους αποδυναμώνεται από έναν ιστό προϋποθέσεων. Η ΕΠΠ επιτρέπει στους πολίτες της Ε.Ε. να αιτηθούν την προσοχή της Ένωσης σε συγκεκριμένα ζητήματα, αρκεί η αίτησή τους να συγκεντρώσει 1 εκατομμύριο υπογραφές από τουλάχιστον 7 κράτη-μέλη. Αν αναπτυχθεί και αξιοποιηθεί περισσότερο, το σύστημα θα μπορούσε σαφώς να είναι μέρος μιας περισσότερο συμμετοχικής δημοκρατικής δομής, στην οποία θα μπορούσαν να συμμετέχουν και ομάδες πολιτών που θα εργάζονταν στο πλευρό των Ευρωπαίων νομοθετών, σε ένα πρότυπο που έχουν εφαρμόσει ο Καναδάς και η Αυστραλία, και προτείνει ο Γάλλος πρόεδρος, με την υποστήριξη του Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ. Οι ομάδες αυτές θα χρειαζόταν να εκπροσωπούν όλα τα κράτη-μέλη, και οι συμμετέχοντες σε αυτές θα αποφασίζονταν με κλήρωση, μία μέθοδος που σύμφωνα με το WEF θα μπορούσε να έχει περισσότερες εφαρμογές. Ακολουθώντας το παράδειγμα των κληρωτών στην αρχαία Αθήνα, το άρθρο προτείνει την κλήρωση ενός αριθμού ευρωβουλευτών, με στόχο να «διαταράξει την κομματική λογική που καθορίζει την λειτουργία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και να φέρει καινούργιες, πρωτότυπες και αντισυμβατικές φωνές στο πολιτικό σύστημα της Ε.Ε.». Η τελευταία πρόταση -και μάλλον η πιο ριζοσπαστική- του άρθρου αφορά στο σύστημα εκλογής των ευρωβουλευτών, το οποίο ως έχει είναι μια εθνική υπόθεση για το κάθε κράτος-μέλος, με διαφορετικές μεθόδους ανάδειξης, και ακόμη και διαφορετικές ημερομηνίες. Στον αντίποδα, ο συντάκτης, ο οποίος είναι καθηγητής Νομικής στο Παρίσι, στην έδρα Jean Monnet, προτείνει διεθνή ψηφοδέλτια, τα οποία θα αντικατοπτρίζουν περισσότερο τα Ευρωπαϊκά, παρά τα διάφορα εθνικά κόμματα. Η πρόταση βρίσκει υποστηρικτές στην Ιταλία, το Βέλγιο και την Ισπανία, ενώ πρόκειται και πάλι για μια ιδέα που βρίσκει σύμφωνους Μακρόν και Γιουνκέρ.