Αγγελική Θάνου: Το παιδικό βιβλίο προσφέρει όταν κατέβει από το ράφι και αξιοποιηθεί

18:07 20/2/2019 - Πηγή: ΕΡΤ

«Όταν ένα βιβλίο είναι κίνητρο για να γίνει κάτι, τέτοιο θεωρώ ότι το λιγότερο που μπορεί να κάνει ένας συγγραφέας είναι να το μοιραστεί», επισημαίνει η συγγραφέας, συνταξιούχος εκπαιδευτικός Αγγελική Θάνου που το τελευταίο διάστημα έχει επισκεφθεί πολλά νηπιαγωγεία και δημοτικά έπειτα από πρόσκλησή τους. Τονίζει ότι το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότερα σχολεία ανοίγουν την πόρτα τους στους συγγραφείς στο πλαίσιο υλοποίησης περιβαλλοντικών προγραμμάτων, φιλαναγνωσίας κι πολλά άλλα.

Μιλώντας

στην ΕΡΤ Βόλου η κ. Θάνου ανέφερε ότι είναι ελπιδοφόρο για την εποχή μας ότι τα σχολεία ανοίγουν την πόρτα τους στους συγγραφείς, «έχουμε μεγάλη ζήτηση και τα παιδιά έρχονται σε αυτές τις συναντήσεις πάντα προετοιμασμένα και με χιλιάδες ερωτήσεις και απορίες».

Εξηγεί ότι αυτή η σχέση με τα παιδιά και την εκπαιδευτική κοινότητα είναι μια πολυτροπική κατάσταση, με τους εκπαιδευτικούς να λειτουργούν ως θαυματοποιοί πολλές φορές. .

Πρόσφατα επισκέφθηκε το 13ο Νηπιαγωγείο που υλοποιεί ένα πρόγραμμα «Οι λίμνες του τόπου μας». Εκπαιδευτικοί και παιδιά προσπαθούν με ένα βιβλίο της που έχει πλέον εξαντληθεί, «Η λίμνη Κάρλα φοράει τα καλά της» να μάθουν για τον υδροβιότοπο και τη ζωή εκεί. «Οι συνάδελφοι έχουν κατασκευάσει τους ήρωες, τους έχουν φωτοτυπήσει κι έχουν κάνει μια μακέτα της λίμνης, για να φέρουν τα παιδιά κοντά σε όλο αυτό που θέλουν να τους δώσουν. Τα παιδιά έρχονται κοντά με όλα τα πλάσματα της λίμνης, κρατώντας κουκλίτσες με ύφασμα, φτιαγμένες με το χέρι! Φανταστείτε πόσος χρόνος χρειάζεται εκτός σχολείου για να γίνει αυτό!» επισημαίνει.

Μέσα από το πρόγραμμα που υλοποιεί το σχολείο τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να επισκεφτούν και τη λίμνη Κάρλα, αλλά και το Μουσείο στο Στεφανοβίκειο.

Ερωτηθείσα για τις αντιδράσεις των παιδιών στην παρουσία της, ανέφερε ότι είναι πολύ συγκινητική και ενδιαφέρουσα. «Κάθε φορά που μπαίνω σε μια ομάδα παιδιών, συστήνομαι αρχικά, τους λέω ποια είμαι, τι μ αρέσει και τι δε μ’ αρέσει.

‘Ένα 5χρονο παιδί μου είπε μ΄αρέσει πολύ να παίζω αλλά δεν μ΄αρέσει η γκρίνια.

Ένα άλλο μου είπε μ’ αρέσει να φτιάχνω στεφάνια, αλλά δε μ’ αρέσει να μου μιλάνε με άσχημες λέξεις.

Τα παιδιά συνήθως με ρωτάνε πολλά πράγματα και αποτελούν ένα κοινό που έχει προετοιμαστεί κατάλληλα από τους εκπαιδευτικούς, έχουν δουλέψει από πριν γι αυτό.

Μπορεί να σε ρωτήσουν γιατί γράφετε; Πως σκεφτήκατε να κάνετε αυτό το ψαράκι, το Μπιζένιο; Ποιος ζωγράφισε το βιβλίο αυτό; Οπότε σε οδηγούν να μιλήσεις για τον εικονογράφο, για τη συνεργασία που προκύπτει μέσα από αυτό, μπορεί να σε ρωτήσουν ποιο βιβλίο γράφεις τώρα, αν θα τα επισκεφθείς εκ νέου».

Η κ. Θάνου τόνισε ότι είναι πολύ σημαντικό που τα σχολεία παίρνουν μέρος σε θεματικά δίκτυα, κάτι που σημαίνει ότι καλούνται να συνεργαστούν με άλλα νηπιαγωγεία, καλούνται να παρουσιάσουν από κοινού τις δουλειές τους στο τέλος του προγράμματος.

«Τα σχολεία που μας καλούν δεν είναι περιχαρακωμένα, είναι ανοιχτά, δηλαδή δυο τάξεις μπορεί να βρεθούν μαζί σε ένα χώρο και να κάνουμε κάτι όλοι μαζί. Στα Κανάλια που πήγα, οι μικρές τάξεις του Δημοτικού με ακολούθησαν στο Νηπιαγωγείο και κάναμε αφήγηση παραμυθιού που ταιριάζει στη δική τους ηλικία, οπότε αυτομάτως είχαμε μια δράση χωρίς να τη σχεδιάσουμε, που αφορά στη μετάβαση των νηπίων στο Δημοτικό».

Επιπλέον εξήρε τη σημαντική δουλειά που γίνεται στα Παιδαγωγικά Τμήματα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. «Όταν βγήκαμε εμείς από τη σχολή, δεν είχαμε τόσα εφόδια σχετικά με την παιδική λογοτεχνία και πώς να την αξιοποιήσουμε, αυτό που συμβαίνει τώρα είναι μοναδικό και δεν είναι τυχαίο. Γίνεται πολύ καλή δουλειά και στα δυο παιδαγωγικά τμήματα του ΠΘ, αλλά να μην υποτιμούμε και το παραμύθι, μέσα από ένα παραμυθιακό λόγο περνούν όλα τα μηνύματα. Στο παραμύθι μου για την Κάρλα, μέσα από το ίδιο το ψαράκι που βίωσε την καταστροφή, καλούνται τα παιδιά να μάθουν για όλα τα επώδυνα, για τα πλάσματα της λίμνης, την καταστροφή, όλα όσα συνέβησαν», κατέληξε.

www.ert.gr