Χανιά: Αναβιώνει στα δικαστήρια η υπόθεση ξυλοδαρμού του γιατρού Δ. Μακρέα

13:28 12/12/2018 - Πηγή: ΕΡΤ

Η επίθεση σε βάρος του γιατρού Δημήτρη Μακρέα που οδήγησε στον σοβαρό τραυματισμό του, το απόγευμα της 25ης Μαρτίου του 2015, αναβιώνει, σε δεύτερο βαθμό,στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Χανίων.

Πρωτοδίκως οι δύο κατηγορούμενοι έχουν κριθεί ένοχοι και τους έχουν επιβληθεί ποινές 4 ετών και 10 μηνών στον πρώτο και 4 ετών στον δεύτερο, με αναστολή μέχρι την εκδίκαση της έφεσης.

Σήμερα, τριάμισι χρόνια μετά και με την αφορμή της εκδίκασης των εφέσεων,

η σύζυγος του Δ. Μακρέα και αυτόπτης μάρτυρας της επίθεσης, Δώρα Μαργαρίτη, με κείμενό της στο facebook αναφέρεται στα γεγονότα εκείνης της ημέρας αλλά και σε όσα ακολούθησαν, επαναφέροντας τις καταγγελίες για τον χειρισμό των προανακριτικών Αρχών που είχε κάνει και ο συνήγορος υπεράσπισης, Δημήτρης Φουράκης.
Το κείμενο της Δώρας Μαργαρίτη:
“Στη δίκη νιώθαμε σαν κατηγορούμενοι. Έπρεπε να αποδείξουμε το αυτονόητο. Ευτυχώς, η υπερασπιστική γραμμή που θέλησαν να ακολουθήσουν οι δράστες κατέρρευσε αμέσως και σ’ αυτό συνέβαλε καθοριστικά –παρόλο που δεν εντάχθηκε στη δικογραφία- το μοναδικό βίντεο που έφτασε στα χέρια μας και κυκλοφόρησε στα ΜΜΕ και το οποίο έδειχνε ξεκάθαρα το απρόκλητο της επίθεσης. Ήταν μια δικαίωση για μας γιατί διαφορετικά το θέμα θα είχε κουκουλωθεί και θα είχε αποκρυφθεί η αλήθεια.

Οι δράστες καταδικάστηκαν σε 4 χρόνια φυλάκισης ο ένας και 4 χρόνια και 10 μήνες ο άλλος χωρίς αναστολή, ποινές μη εξαγοράσιμες που θεωρήθηκαν μεγάλες για τα δικαστικά δεδομένα. Ζήτησαν έφεση και ως τώρα είναι έξω. Ο τρίτος “φερόμενος” δράστης αθωώθηκε.” αναφέρει μεταξύ άλλων ενώ επανερχόμενη στο σήμερα, συνεχίζει:

“Σήμερα, 3 χρόνια μετά, η κατάσταση σε κοινωνικό επίπεδο φαίνεται να πηγαίνει όλο και χειρότερα. Οι φασιστικές αντιλήψεις και πρακτικές ολοένα και κερδίζουν έδαφος. Η ανοχή και η συγκάλυψη δίνουν τη θέση τους στην αποδοχή και την υιοθέτηση της φασιστικής βίας. “Σε ξυλοφορτώνω γιατί δε μ’ αρέσει η φάτσα σου. Και βρίσκω και υποστηρικτές στο facebook γιατί είμαι μάγκας.” Δυστυχώς, κάποιοι άλλοι που βρέθηκαν στη θέση του Δημήτρη δεν ήταν το ίδιο τυχεροί. Συγκλονιστική η περίπτωση του Ζακ Κωστόπουλου, του οποίου το θάνατο είδε όλη η Ελλάδα να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια της αλλά και μπροστά σε ένα κοινό που παρακολουθούσε άπραγο.

Η ωμή βία, το ακραίο μίσος, η ηδονή που προκύπτει απ το βασανισμό του άλλου… Πώς μπορεί να υπάρχουν στις ψυχές των ανθρώπων; Πώς μπορούμε εμείς, οι υπόλοιποι να τα ανεχόμαστε; Να κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε; “Να κοιτάξουμε εμείς το σπίτι μας και όλα καλά”! Παχύδερμα θα γίνουμε; Κι όποιος νομίζει ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στις ταινίες ή σε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη, είναι βαθιά γελασμένος. Γίνονται δίπλα στην πόρτα μας. Να ξυπνήσουμε. Η σιωπή είναι συνενοχή!”

www.ert.gr