Δοκίμιο του Τσώρτσιλ αποκαλύπτει τους προβληματισμούς του για την ύπαρξη εξωγήινων

12:32 16/2/2017 - Πηγή: ΕΡΤ

Ένα ανέκδοτο και άγνωστο, έως τώρα, δοκίμιό του Ουίνστον Τσώρτσιλ, ήρθε στο φως και φέρει τον τίτλο «Είμαστε μόνοι στο σύμπαν;». Πρόκειται για ένα κείμενο έντεκα σελίδων, στο οποίο ο άλλοτε Βρετανός πρωθυπουργός εκφράζει σκέψεις και απόψεις, αναφορικά με το αν υπάρχει ή όχι εξωγήινη ζωή στο σύμπαν. Και η απάντηση του είναι μάλλον θετική, αφού στα γραφόμενα του αναφέρεται ότι, «με δεδομένη την απεραντοσύνη του σύμπαντος, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως οι άνθρωποι αποτελούν κάτι το μοναδικό, αν μη τι άλλο, επειδή

εγγενώς η ζωή έχει την τάση να πολλαπλασιάζεται και να επεκτείνεται».

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το κείμενο γράφτηκε το 1939 και προοριζόταν, ίσως, για δημοσίευση σε κάποια εφημερίδα, ωστόσο δεν δημοσιεύτηκε ποτέ. Κατά την δεκαετία του ’80 και αφού στο μεταξύ το κείμενο είχε μείνει για χρόνια στα χέρια του εκδότη του Τσώρτσιλ, το δοκίμιο μεταφέρθηκε μαζί με πολλά άλλα γραφτά του στο Εθνικό Μουσείο Τσώρτσιλ στο Φούλτον του Μισούρι των ΗΠΑ, όπου έμεινε για αρκετό καιρό φυλαγμένο και ξεχασμένο.

Στη συνέχεια ο νέος διευθυντής του μουσείου, Τίμοθι Ράϊλι, το παρέδωσε στον ισραηλοαμερικανό αστροφυσικό και συγγραφέα εκλαϊκευτικών επιστημονικών βιβλίων Μάριο Λίβιο, ο οποίος ανέλαβε να το μελετήσει.

«Σε μια εποχή που ορισμένοι σημερινοί πολιτικοί απαξιώνουν την επιστήμη, είναι συγκινητικό να θυμόμαστε έναν ηγέτη, ο οποίος ασχολείτο με αυτήν τόσο βαθιά», δήλωσε ο Λίβιο σε σχετικό άρθρο στο περιοδικό «Nature».

Μισό αιώνα πριν ανακαλυφθεί ο πρώτος εξωπλανήτης γύρω από κάποιο άλλο άστρο, ο Τσώρτσιλ δεν απέκλειε την πιθανότητα να υπάρχουν πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος. Ο ίδιος γράφει στο δοκίμιο του, μεταξύ άλλων: «Δεν είμαι τόσο επαρκώς επηρμένος για να θεωρώ ότι ο ήλιος μου είναι ο μόνος που διαθέτει μια οικογένεια πλανητών». Διακινδυνεύει μάλιστα την -σωστή κατά τους σημερινούς επιστήμονες- εκτίμηση ότι ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των εξωπλανητών «θα έχουν το σωστό μέγεθος για να κρατήσουν νερό στην επιφάνειά τους και πιθανώς κάποιου είδους ατμόσφαιρα».

Όπως εκτιμά ο Τσώρτσιλ, στο ηλιακό μας σύστημα ζωή μπορεί να υπάρχει μόνο στον Άρη και στην Αφροδίτη. Αλλά θεωρεί ότι είναι τόσο μεγάλες οι διαστημικές αποστάσεις, που ίσως ποτέ να μη μπορέσουμε να μάθουμε, αν όντως κάποιοι πλανήτες «φιλοξενούν ζωντανά πλάσματα, ακόμη και φυτά». Προβλέπει ακόμα, ότι «μια ημέρα, πιθανώς στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, ίσως καταστεί εφικτό να ταξιδέψουμε στο φεγγάρι, ή ακόμη στην Αφροδίτη ή στον Άρη». Από την άλλη, θεωρεί τα ταξίδια σε άλλα άστρα υπερβολικά δύσκολα, καθώς επισημαίνει ότι το κοντινότερο άστρο (Εγγύς του Κενταύρου) απέχει περίπου πέντε έτη φωτός. Και καταλήγει: «εγώ τουλάχιστον δεν έχω εντυπωσιασθεί τόσο πολύ από την επιτυχία του πολιτισμού μας εδώ (σ.σ. στη Γη), ώστε να φθάσω στο σημείο να σκεφθώ πως είμαστε το μόνο σημείο σε αυτό το απέραντο σύμπαν που περιέχει ζωντανά, σκεπτόμενα πλάσματα ή ότι είμαστε η υψηλότερη μορφή νοητικής και σωματικής ανάπτυξης που εμφανίσθηκε ποτέ στο απέραντο πεδίο του χώρου και του χρόνου».

Αξίζει να σημειωθεί ότι, χάρη στα επιστημονικά-τεχνολογικά ενδιαφέροντα του Τσώρτσιλ η Βρετανία προχώρησε ταχέως πολλά κρίσιμα προγράμματα, όπως την ανάπτυξη του ραντάρ και της ατομικής βόμβας. Ο Τσώρτσιλ ενίσχυσε ακόμα με γενναία χρηματοδότηση την δημιουργία εργαστηρίων, τηλεσκοπίων και άλλων επιστημονικών υποδομών σε διάφορα πεδία (αστρονομία, γενετική κ.α.).

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ