«Εκτός οπτικού πεδίου»: γράφει ο Θοδωρής Τσάτσος

12:03 29/4/2020 - Πηγή: ΕΡΤ

ΕΝΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα

Το Εκτός οπτικού πεδίου είναι μια συλλογή 7 διηγημάτων.

Από παιδί αγαπούσα τις ιστορίες σε βαθμό εμμονής. Οι ιστορίες για μένα ήταν πάντα άρρηκτα συνδεδεμένες με τη φωνή. Τη φωνή αυτού που τις διηγιόταν, τις φωνές των ηρώων. Ο ήχος των λέξεων που επέλεγαν έμενε για καιρό στο μυαλό μου ακόμη και μετά από το τέλος τους. Από τον Βίτγκενσταϊν στον Άλις Κούπερ, από τον Ουάιλντ στον Καμύ κι από τον Κούντερα στον Κραουνάκη… όλοι αυτοί οι άνθρωποι, αν και ασύνδετοι μεταξύ τους, ενώνουν υπόγεια τις ιστορίες μου.

Κάπως

έτσι γεννήθηκαν και οι ιστορίες που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο. Από μια συγκεκριμένη φράση που άκουσα μέσα στο κεφάλι μου, μια συγκεκριμένη φωνή που την είπε κάποιος με έναν συγκεκριμένο τόνο. Από μια μουσική που με κάλεσε να της βρω τα λόγια και να τη νοηματοδοτήσω όπως εγώ την κατάλαβα.

«…Δεν ξέρω. Μετά κάνω πως παίζω με το κινητό μου. Σιγομουρμουρίζω ένα ρεφρέν. Δεν έχει σημασία ποιο. Η μουσική είναι ο ζωτικός μου χώρος. Συνέχεια παίζουν μέσα μου κομμάτια και ρυθμοί. Άσχετα μεταξύ τους. Σε άσχετες στιγμές. Σχεδόν νιώθω τα σαστισμένα βλέμματα των γύρω έτσι όπως κινούμαι παράξενα σε έναν ρυθμό που ακούω μόνο στο κεφάλι μου. Πλάκα έχει. Είναι μεγάλη ελευθερία να ξεχνάς πως είσαι πάντα στο στόχαστρο των ξένων βλεμμάτων…»

Όσο γράφω αυτές τις γραμμές, αναρωτιέμαι: τι θα μπορούσα να πω σε κάποιον για τους ήρωές μου; Ξεκινάω ανάποδα σκεπτόμενος τι δε θα μπορούσα να του πω. Δεν ξέρω τι φορούν, πώς κινούν τα χέρια και το πρόσωπό τους όταν μιλούν, πώς είναι διακοσμημένο το σπίτι τους.

Από την άλλη ξέρω τόσο καλά αυτό που η γλώσσα δεν μπορεί να περιγράψει. Το γέλιο και το κλάμα τους, τον ήχο της φωνής, ως και την ανάσα τους. Αυτά προσπάθησα να βάλω στο χαρτί, πότε αφήνοντάς τους να μιλήσουν οι ίδιοι και πότε μεσολαβώντας κάποιος εξουσιοδοτημένος αφηγητής.

Υπάρχουν ιστορίες, όπως αυτή που ανοίγει το βιβλίο (Οι ευχές κοστίζουν πάντα) που ένιωσα πως τις χρωστώ. Σε εμένα πρώτα από όλα και ύστερα στους ήρωές τους.

Οι ήρωές μου φοβούνται αυτό που δεν καταλαβαίνουν, πενθούν αυτό που έχει χαθεί, ακόμα και πριν χαθεί, και σαρκάζουν τα πάντα σχεδόν, εκτός από όσα λίγα βρίσκουν πως ακόμη τους γλυκαίνουν.

Είχα χιλιάδες ερωτήματα για το πώς γράφει κανείς ένα βιβλίο. Έχοντας γράψει πια κι εγώ αυτή τη μικρή συλλογή, έχω ακόμη περισσότερα.

Οι ιστορίες αυτές γράφτηκαν σε ένα εύρος μιας δεκαετίας. Τα υλικά από τα οποία υποδομήθηκαν είναι πολλά και ετερόκλητα. Κάθε λέξη του βιβλίου χρωστά πολλά σε ανθρώπους που μοιραστήκαμε και ταξιδέψαμε παρέα, αλλά και σε διαβάσματα, μουσικές, καφέδες που μπορεί με μια πρώτη ανάγνωση να είναι άσχετοι με όσα γράφονται στις σελίδες αυτές, υπήρχαν όμως έντονα στη σκέψη και την καρδιά μου όταν τις έγραφα.

Θοδωρής Τσάτσος

Ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΤΣΑΤΣΟΣ γεννήθηκε το 1987 στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Εργάζεται ως ψυχολόγος, παράλληλα είναι αντιπρόεδρος του εθελοντικού οργανισμού «Διαβάζω για τους άλλους» και μέλος του μουσικού σχήματος Εκτός Εποχής, όπου ερμηνεύει και γράφει στίχους. Το Εκτός οπτικού πεδίου είναι το πρώτο του βιβλίο και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Εύμαρος (σελ.: 106, τιμή: €8,00).

www.ert.gr