«Ένα Συναίσθημα – Ένα Παραμύθι» στο Μουσείο Συναισθημάτων

12:43 4/10/2016 - Πηγή: ΕΡΤ

Το νέο επιμορφωτικό σεμινάριο για ενήλικες «Ενα συναίσθημα – Ενα παραμύθι» συνεχίζει για τρίτη χρονιά την εξερεύνηση των συναισθημάτων μέσα από τoν κόσμο των παραμυθιών, με οδηγό τον Στέλιο Πελασγό, στο Μουσείο Συναισθημάτων.

Το επιμορφωτικό σεμινάριο απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, γονείς, ψυχολόγους, φοιτητές, παραμυθάδες και όλους όσους θέλουν να συμμετέχουν για τη δική τους προσωπική και μοναδική διαδρομή βιωματικής γνώσης και συναισθηματικής ανάπτυξης.

Στο τέλος του έτους δίνεται βεβαίωση

παρακολούθησης.

Στο λαϊκό παραμύθι σοφά ποτέ δεν ονομάζονται τα συναισθήματα. Οι ήρωες και οι ηρωίδες πάσχουν και πράττουν. Όσοι ακούν υποθέτουν συναισθήματα και σκέψεις από τις πράξεις.

Κοιτάνε τη ζωή τους μέσα από τον καθρέφτη των παραμυθιών και τη βλέπουν ξεκάθαρα. Μαθαίνουν την όψη και τις συνήθειες κάθε συναισθήματος σαν να είναι ένα άγριο ζώο.

Υστερα από 26 χρόνια εργασίας στο δάσος των παραμυθιών, ο Στέλιος Πελασγός επεκτείνει φέτος τα βιωματικά του εργαστήρια που συνδέουν τη συναισθηματική αγωγή με τη σοφία των λαϊκών παραμυθιών και των μύθων.

Στόχος η συναισθηματική υπευθυνότητα.

Πώς μπορώ μέσα από την ανάλυση ενός λαϊκού παραμυθιού και την αναδιήγησή του να γνωρίσω τα συναισθήματά μου και να τα αναλάβω και στη συνέχεια πώς μπορώ να βοηθήσω νήπια, παιδιά και εφήβους να κάνουν το ίδιο;

Α΄ Συνάντηση 7/10: «Χαρά – Ενθουσιασμός»

Η χαρά δεν χορταίνεται. Όμως στα παραμύθια είναι στο τέλος.

«Κι έκαναν γάμους και χαρές και ξεφάντωσες πολλές».

Έχει όμως και επικίνδυνες χαρές. Στη μέση του παραμυθιού, χαρές που σε ζαλίζουν και σε πλανεύουν. Και μετά τον γάμο έχει δουλειά για να κρατήσεις αυτό που σε χαροποίησε και για να κάνεις την χαρά σταθερή και δυνατή. Να μην κλονίζεται η χαρά από τα μυστικά, από το παρελθόν που έρχεται να σκοτεινιάσει το παρόν, από τα πένθη και τις δυσκολίες.

Β΄ Συνάντηση 4/11: «Ντροπή – Αυτοεκτίμηση»

Υπάρχει η ντροπή αλλά υπάρχει και η αιδώς;

Υπάρχουν πλάσματα που ντρέπονται χωρίς να φταίξουν, για ότι τους κάνανε οι δράκοι. Υπάρχουν πλάσματα που ντρέπονται για ότι έχουν κάνει κι άλλα που ντρέπονται για αυτό που είναι. Η ντροπή ήταν πάντοτε μια μέθοδος επιβολής και ελέγχου των παιδιών, των νέων, των γυναικών και όσων ήταν αδικημένοι και έτοιμοι να εξεγερθούν.

Ο σύγχρονος καταναλωτισμός και νεοφιλελευθερισμός έδιωξε την ντροπή από τον χώρο του σώματος υποστηρίζοντας ότι καταργεί την ντροπή, αλλά τον μετέθεσε στην εργασία και τις οικονομικές σχέσεις. Η μεγάλη ντροπή είναι να αρνείσαι ή να αδυνατείς να πληρώσεις ένα χρέος!

Η ντροπή είναι η μεγάλη παιδαγωγική και ψυχολογική πρόκληση.

Πώς μεγαλώνουμε παιδιά που να μην είναι ούτε ντροπαλά ούτε ξεδιάντροπα;Πώς διαχειριζόμαστε το σώμα μας ώστε να μην κρύβεται αλλά και να μην προκαλεί;Πώς φερόμαστε χωρίς συστολή αλλά και χωρίς θράσος;Πώς αφηγούμαστε χωρίς απόσυρση αλλά και χωρίς συναισθηματική επιδειξιμανία; Με σιγουριά κι εμπιστοσύνη.

Γ΄ Συνάντηση 2/12: «Εμπιστοσύνη – Φόβος»

Το θεμέλιο κάθε ανθρώπινης σχέσης είναι η εμπιστοσύνη

Η πρώτη κίνηση κάθε παραμυθιού είναι το άνοιγμα της πόρτας. Του σπιτιού. Της καρδιάς.

Αν δεν ανοίξεις την πόρτα δεν θα βγεις στον δρόμο, δεν θα ξεκινήσεις το ταξίδι, δεν θα φτάσει ποτέ στην αγκαλιά που σε προσμένει και στο θρόνο που ορφάνεψε.

Ο φόβος είναι που σκοτώνει την εμπιστοσύνη. Ο φόβος να ανοίξεις την πόρτα σε αυτόν που θα μπει με τις λάσπες και θα αρπάξει και θα διαγουμίσει. Μη φοβάσαι λεν τα παραμύθια. Δείξε διάκριση, μην ανοίγεις στο λύκο με την γλυκιά φωνή. Δείξε εμπιστοσύνη όμως σε αυτόν που δείχνει εμπιστοσύνη. Σε αυτόν που σου χτυπά την πόρτα. Σε αυτόν που σε περιμένει πίσω από την πόρτα του με αναμμένο το τζάκι της καρδιάς.

Δ’ Συνάντηση 13/1: «Λύπη – Πένθος»

Τα παραμύθια μιλούν για τη ζωή και η ζωή είναι ζυμωμένη με δάκρυα.

Η λαϊκή παράδοση μάς προτείνει τρόπους αυτή η λύπη να μην μας πνίξει, αλλά να μαζέψουμε τα δάκρυά μας σε ένα ποτήρι και να το πιούμε για να κάνουμε ένα παιδί που θα τον βαφτίσουμε Δάκρυ κι ο Δάκρυς θα είναι πιο δυνατός από όλους τους ανθρώπους και θα κάνει μεγάλα κατορθώματα.

Η διαχείριση της λύπης στηρίζεται σε μια θεμελιώδη ψυχική δυνατότητα την «αντοχή» (resilience), αυτή που θα μας βγάλει από τον πάτο του πηγαδιού. Δύο κριάρια θα εμφανιστούν μπροστά μας, ένα μαύρο κι ένα λευκό, και θα στριφογυρίζουν τρέχοντας. Aν πιάσουμε το μαύρο από τα κέρατα θα πάμε στο Κάτω Κόσμο, αν πιάσουμε το λευκό θα βγούμε στο φως του ήλιου…

Ε’ Συνάντηση 3/2: «Θυμός – Φόβος»

Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;

Ο φόβος γέννησε το θυμό ή ο θυμός το φόβο;

Εμπρός στην απειλή ο φόβος δυο λύσεις μας προτείνει. Επίθεση με θυμό ή οπισθοχώρηση με τρόμο.

Φοβάται ο Γιάννης το θεριό ή το θεριό τον Γιάννη;

Το θεριό είναι ο θυμός και το θεριό καλά κάνει και φοβάται τον Γιάννη γιατί ο δικός του θυμός μπορεί να τον κάνει θεριό.

Στα λαϊκά παραμύθια η ανθρώπινη ψυχική λειτουργία περιγράφεται με μεγάλη ακρίβεια και λεπτότητα. Ο Γίγαντας κι η Λάμια μας καταδιώκουν γιατί φοβούνται ότι θα μας χάσουν.

Ίσως τα σύμβολα των παραμυθιών μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε και σε κάποιο όνειρο μας να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο του φόβου και του θυμού κι έπειτα να κάνουμε το ίδιο στη ζωή μας.

Στ’ Συνάντηση 3/3: «Ζήλια»

Είναι φυσικό συναίσθημα η ζήλια;

Μαθαίνεται και ξεμαθαίνεται;

Από πού πηγάζει και πού εκβάλλει;

Από πού μπαίνει στο σπίτι ή στην καρδιά μας;

Σε μια κοινωνία που καλλιεργεί τη ζήλια και τον φθόνο, πώς μπορεί κανείς να προστατέψει τον εαυτό του και τα παιδιά του; Ποια παραμύθια μας βοηθούν να μιλήσουμε για τη φυλακή της ζήλιας;

Ζ΄ Συνάντηση 7/4: «Γκρίνια»

Τι γεννάει την γκρίνια;

Από πού πηγάζει η σκοτεινή αυτή αίσθηση ανικανοποίητου που βρίσκει παντού ελαττώματα, μειονεξίες ανεπάρκειες;

Για την γκρίνια μιλούν αρκετά παραμύθια αλλά και αρκετές ευτράπελες λαϊκές ιστορίες που αντιμετωπίζουν την γκρίνια με το γέλιο και τη χαρά.

Παιδική γκρίνια, εφηβική γκρίνια, συζυγική γκρίνια αλλά και πολιτική γκρίνια. Είναι οι Ελληνες περισσότερο γκρινιάρηδες από άλλους λαούς; Οι γυναίκες περισσότερο από τους άντρες; Τα παιδιά και οι γέροντες περισσότερο από τους ενήλικες. Μιλώντας για την γκρίνια θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα στερεότυπα και να προχωρήσουμε στα σύμβολα και τους μύθους.

Η’ Συνάντηση 5/5: «Ενσυναίσθηση – Κατανόηση των Συναισθημάτων – Empathy»

Αυτή είναι ίσως η πιο σημαντική συνάντηση για την κατανόηση των συναισθημάτων. Χωρίς την ικανότητα της ενσυναίσθησης κανένα συναίσθημα δεν θα ήταν κατανοητό. Πώς αναπτύσσεται; Πού βρίσκεται; Η ενσυναίσθηση, η ψυχοπονιά, είναι αρετή τελικά ή ένα είδος ευφυίας;

Με τον δρα Στέλιο Πελασγό, πρώτο Έλληνα ιστορητή, παραμυθά, διδάκτορα παιδαγωγικής για τη διεπιστημονική του έρευνα πάνω στα λαϊκά παραμύθια και την μαθητεία της προφορικής λογοτεχνίας και αφήγησης μέσω της χρήσης πολλαπλής νοημοσύνης

Διάρκεια σεμιναρίου

Σύνολο 24 ώρες σε 8 συναντήσεις, 3 ώρες κάθε συνάντηση

Hμερομηνίες:

Μία Παρασκευή κάθε μήνα:

7/10, 4/11, 2/12, 13/1, 3/2, 3/3, 7/4, 5/5

Έναρξη: Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016

Ώρες: 5μ.μ. έως 8μ.μ.

Εγγραφές για την Α’ Συνάντηση έως την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου

Κόστος: 30 ευρώ για κάθε συνάντηση/240 ευρώ για το σύνολο των 8 συναντήσεων. Σε περίπτωση προπληρωμής έκπτωση 10% = 216 ευρώ για όλες τις συναντήσεις.

Μουσείο Συναισθημάτων Παιδικής Ηλικίας

Καρατζά 7 & Τσάμη Καρατάσου 56, 11741 Φιλοπάππου, Αθήνα

Τηλ. 210 9218329

www.mce.gr

[e-mail]