Επιτροπή Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες Χίου: Η ρητορική μίσους δεν ωφελεί κανέναν

22:07 1/9/2016 - Πηγή: ΕΡΤ

Νέα παρέμβαση στο προσφυγικό ζήτημα κάνει η Επιτροπή Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες Χίου, αυτή τη φορά αναφερόμενη στο θέμα της σχετικής φρασεολογίας.

Σε σχετική ανακοίνωσή της (το πλήρες κείμενο έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της και στο λογαριασμό της στο facebook) αναφέρει μεταξύ άλλων: «Κάθε χρήση της γλώσσας στο δημόσιο λόγο συνιστά ιδεολογική επιλογή με προφανείς σκοπιμότητες. Ματαιοπονούν όσοι προσπαθούν να το κρύψουν πίσω από δήθεν “αθώες” γλωσσικές αναλύσεις.

Για εμάς το “λαθρομετανάστης” δεν είναι ζήτημα politically correct τοποθέτησης.

Η χρήση του όρου υποδηλώνει ότι, “αφού αυτοί είναι παράνομοι, δικαιούμαστε να τους μεταχειριζόμαστε όπως «γουστάρουμε» εμείς – να τους εγκλείουμε σε στρατόπεδα, να τους απελαύνουμε, να τους φερόμαστε όπως στα ζώα.”

Δε δεχόμαστε πως η ανθρώπινη μετανάστευση (πολλώ μάλλον, όταν σχετίζεται με αναγκαστική προσφυγοποίηση λόγω επιβίωσης) είναι φαινόμενο που πρέπει να εμπίπτει σε νόμους που την εμποδίζουν και την καταστέλλουν, μόνο και μόνο επειδή έτσι αποφάσισε η “πολιτισμένη Ευρώπη”. Γι’ αυτό και προκαλεί θυμηδία η δήθεν καλοπροαίρετη προσπάθειά να συσχετιστεί το “λαθρομετανάστης” με το “λαθρέμπορος” ή το “λαθροθήρας”, δραστηριότητες που όντως πρέπει να παρεμποδίζονται από κάθε ευνομούμενο κράτος. Ιδιαίτερα σήμερα που η χρήση του συγκεκριμένου όρου δηλώνει και σαφή ιδεολογικό προσανατολισμό. Η ρητορική του μίσους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην τυφλή βία».

Σε άλλο σημείο σχολιάζει πως: «Από τα επίσημα στοιχεία προκύπτει σαφώς ότι το κύμα των προσφύγων που κατακλύζει σήμερα Ελλάδα και Ευρώπη προέρχεται από χώρες με πολέμους, εμφύλιες συρράξεις, καθεστώτα με απηνείς πολιτικές διώξεις (Ιράκ, Αφγανιστάν κ.λπ.), όλοι τους αρκούντως σοβαροί λόγοι για να τεθεί θέμα ζωής και θανάτου. Όχι μόνο οι Σύριοι, επειδή έτσι εξυπηρετεί τις πολιτικές αποτροπής.

Το κύμα αλληλεγγύης που πέρασε και από την Χίο μετά το περσυνό καλοκαίρι ανέδειξε τα ψυχικά αποθέματα μιας κοινωνίας που ενώ δοκιμάζεται χρόνια τώρα από την οικονομική κρίση, διαθέτει αντιστάσεις και αλληλεγγύη. Η αντιμετώπιση στη συνέχεια των προσφύγων ως μιάσματα και της πράξης της αλληλεγγύης ως πρόβλημα ταυτίζεται με την στροφή της Ευρωπαϊκής πολιτικής απέναντι στο ζήτημα.

Ήταν αναγκαία η μεταβολή του πρόσφυγα σε εχθρό και του αλληλέγγυου σε ύποπτο για να μπορέσει να υλοποιηθεί η συμφωνία επιστροφών μεταξύ ΕΕ – Τουρκίας μετά από το κλείσιμο των συνόρων προς την Βόρεια Ευρώπη».