Η έκθεση «ΩΔΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ» στο Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας

12:33 12/3/2019 - Πηγή: ΕΡΤ

Η έκθεση του Σάκη Παπαγιάννη TROIAN WOMEN – ΩΔΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ, που μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου φιλοξενείτο στο ΄Ιδρυμα Μ.Κακογιάννη ταξίδεψε στη Λάρισα και από Τρίτη 12 Μαρτίου θα φιλοξενηθεί στο Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας, στο πλαίσιο του 11ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λάρισας.

Πρόκειται για εικαστική δημιουργία οι φιγούρες της οποίας παραπέμπουν στις γυναικείες

μορφές των ταινιών του Μιχ. Κακογιάννη.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν την Τρίτη 12 Μαρτίου και ώρα 8:30 μ.μ. στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Στο έργο του θα αναφερθεί ο Νότης Φόρσος ενώ ο καλλιτέχνης θα ξεναγήσει το κοινό στην έκθεση.Μετά τα εγκαίνια στους επισκέπτες θα προσφερθούν από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου αναψυκτικά.

Η έκθεση θα παραταθεί μέχρι τις 22 Μαρτίου και θα είναι επισκέψιμη την εβδομάδα του φεστιβάλ από τις 11:00 έως 13:00 και από 20:00 έως 22:00 απόγευμα.

Για τον καλλιτέχνη Σάκη Παπαγιάννη ο Βασίλης Πετρόπουλος Ιστορικός της Τέχνης έγραψε μεταξύ άλλων. « Στην νέα του έκθεση ο Σάκης Παπαγιάννης συνδιαλέγεται με το ελληνικό παρελθόν σε όλη του την μεγαλοπρέπεια και μας προσφέρει μια ουσιαστική παραμυθία σε καιρό που κυβερνά η παρακμή. Με ξεκάθαρες εικόνες, με σύμβολα που σε όλους μας λειτουργούν σαν φορείς αισθημάτων και αναμνήσεων. Με την συνδρομή του χρησιμοποιημένου, του ταπεινού. Οι φιγούρες του, οι αποσκελετωμένες και άσαρκες, εξαϋλωμένες, παρ’ ότι από μέταλλο, μοιάζουν σαν να πλάστηκαν παλιά πολύ, πριν την αρχή του χρόνου, αλλά ταυτόχρονα, φαντάζουν σαν να γεννήθηκαν μόλις τώρα, σαν να είναι ακόμα ζεστές από το άγγιγμα και την πνοή του δημιουργού τους. Έργα τόσο χυμώδη μέσα στο πανάρχαιο είδος τους. Έργα που έχουν πετάξει ο,τιδήποτε περιττό και φλύαρο. Ο Παπαγιάννης κρατάει την ουσία, παίζει με το φως και την σκιά, με την ζωή και την φθορά, με την αγωνία και την ελπίδα. Μέσω της πλαστικής απεικόνισης που αποφεύγει να καταλήξει σωματική απομίμηση, δημιουργεί μοναδικές εικόνες σε έναν κόσμο ταυτόχρονα πραγματικό και χειροπιαστό αλλά φαντασιακό και απρόσιτο. Τα έργα πάντα αποκτούν το νόημά τους όταν τα βλέπει κανείς. Έχουν μία αμφίδρομη σχέση με τον θεατή.Πέρα από την απόλαυση που μας προσφέρουν τα συγκεκριμένα έργα, όταν τα κοιτάζουμε, μας δείχνουν αφειδώς και γεναιόδωρα την ουσία τους χωρίς στριφνές και δυσνόητες αναφορές. Αναζητούν τα ίχνη των ανθρώπινων παθών. «Η τέχνη είναι η κατοικία του οράματος», είχε πει ο Τζιακομέτι. Το όραμα του Παπαγιάννη ειναι η αναζήτηση. Η αέναη μεταμόρφωση των υλικών που είναι φθαρμένα αλλά ακόμα κραταιά. Μας φανερώνει νέες πτυχές γνωστών ιστοριών με τον τόσο ιδιαίτερο τρόπο του. Μας μιλάει τόσο ουσιαστικά, αλλά και απλά,
γιατί έχει αυτή τη χάρη. Οι δημιουργίες του όμως δεν είναι απλές. Είναι σαν δώρα που προσφέρονται από κάποιον που έχει τόσο μοχθήσει – και γι αυτό είναι δώρα πολύτιμα».

www.ert.gr