Η μεγάλη ευκαιρία του εξωδικαστικού και οι παγίδες (άρθρο)

07:27 26/7/2017 - Πηγή: ΕΡΤ

Του Γιώργου Χ. Παπαγεωργίου

Ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών δημιουργεί μια μεγάλη ευκαιρία για να εκτονωθεί το τεράστιο πρόβλημα των κόκκινων δανείων που έχουν γονατίσει ένα μεγάλο μέρος επιχειρήσεων λόγω της κρίσης.

Η μεγάλη καινοτομία είναι ότι στη διαδικασία συμβιβασμού συμμετέχει μαζί με τις τράπεζες και το Δημόσιο (εφορία και ασφαλιστικά ταμεία) και μάλιστα με μεγάλη ευχέρεια διευθετήσεων ακόμα και διαγραφής οφειλών.

Από την άλλη πλευρά, βέβαια, ο μηχανισμός προβλέπει και την

αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων για τις επιχειρήσεις που εντάσσονται, πράγμα που σημαίνει ότι θα υπάρξουν και εκποιήσεις ακινήτων για να καλυφθούν οφειλές.

Επομένως, το αποτέλεσμα θα κριθεί στην πράξη, κυρίως από τη στάση που θα τηρήσουν οι τράπεζες ως προς τις λύσεις που θα είναι διατεθειμένες να αποδεχθούν.

Η συμμετοχή του Δημοσίου, πάντως, στη διαδικασία μπορεί να λειτουργήσει διευκολυντικά για τις τράπεζες, έτσι ώστε να προχωρήσουν από την πλευρά τους σε γενναίες, αλλά αναγκαίες αναδιαρθρώσεις.

Μέχρι σήμερα, πάντως, οι τράπεζες δεν έχουν δείξει διατεθειμένες να προχωρήσουν σε γενναίες και ουσιαστικές ρυθμίσεις των κόκκινων δανείων, όπως λένε δικηγόροι και λογιστές που ασχολούνται με τα ζητήματα αυτά.

Πιθανόν, οι πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις που διευκολύνουν τα τραπεζικά στελέχη στο να προχωρούν σε γενναίες αναδιαρθρώσεις σε συνδυασμό με την πίεση για διευθετήσεις που θα δημιουργήσει η έναρξη του εξωδικαστικού συμβιβασμού, να ανοίξουν το δρόμο για ευνοϊκότερες ρυθμίσεις, αλλά αυτό μένει να φανεί.

Οι ρυθμίσεις που έχουν ψηφιστεί δίνουν επίσης τη δυνατότητα στους ελεύθερους επαγγελματίες να ρυθμίσουν απευθείας με την εφορία και τα Ταμεία τις οφειλές τους με τους ίδιους όρους που ισχύουν για τον εξωδικαστικό, ήτοι σε 120 δόσεις, παρότι δεν μπορούν να συμμετάσχουν στη συγκεκριμένη διαδικασία. Για τα τραπεζικά τους δάνεια, οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα πρέπει να διαπραγματευτούν απευθείας με τις τράπεζες, με βάση τον κώδικα δεοντολογίας, ο οποίος, όμως, μέχρι σήμερα δεν έχει δείξει να παράγει ουσιαστικά αποτελέσματα, αφού οι τράπεζες είναι πολύ διστακτικές στο να παράσχουν ουσιαστικές ρυθμίσεις.

Μια «παράπλευρη απώλεια» είναι ότι τα φυσικά πρόσωπα που δεν είναι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν έχουν την ίδια ευχέρεια για τις οφειλές τους προς το Δημόσιο και μπορούν να ρυθμίσουν σε μέχρι 12 δόσεις τις οφειλές τους (ή 24 για έκτακτες υποχρεώσεις όπως οι κληρονομιές).

Δημιουργείται, δηλαδή, μια κατάσταση τριών ταχυτήτων σε ότι αφορά τα κόκκινα δάνεια και τις οφειλές. Η πρώτη ταχύτητα των επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν έναν θεωρητικά ευέλικτο μηχανισμό διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές και ένα ευέλικτο Δημόσιο-πιστωτή, η δεύτερη ταχύτητα των ελεύθερων επαγγελματιών που έχουν ευελιξία για τις οφειλές προς το Δημόσιο και στην τρίτη ταχύτητα βρίσκεται τη μεγάλη μάζα των μισθωτών και συνταξιούχων για τους οποίους δεν προβλέπεται καμία ευελιξία σε μια περίοδο που το Δημόσιο προχωρά σε μαζικές κατασχέσεις και οι τράπεζες ετοιμάζονται για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.

Το επόμενο διάστημα θα εξελιχθεί η τελική φάση του θρίλερ των μνημονίων με το λεγόμενο ξεκαθάρισμα των κόκκινων δανείων.

Μένει να φανεί κατά πόσον το νέο πλαίσιο που τίθεται σε εφαρμογή σε συνδυασμό με την τακτική των τραπεζών, θα οδηγήσουν σε μια ήπια, λογική και ελεγχόμενη διαχείριση των κόκκινων δανείων ή, αντιθέτως, θα δημιουργήσουν πρωτόγνωρες καταστάσεις με πλειστηριασμούς και κοινωνικές εντάσεις, την ώρα που κάποιες εταιρείες-κοράκια θα συσσωρεύουν κέρδη πάνω σε πτωχεύσεις.

Η ελληνική κοινωνία έχει υπομείνει πολλά τα τελευταία επτά χρόνια, αλλά είναι ελάχιστα πιθανό ότι θα δεχθεί αδιαμαρτύρητα παρόμοιες καταστάσεις.