«Η παρεξήγηση» του Albert Camus στο θέατρο Radar

12:09 3/10/2016 - Πηγή: ΕΡΤ

Το έργο του Albert Camus «Η παρεξήγηση», σε μετάφραση-σκηνοθεσία Αναστασίας Παπαστάθη, παρουσιάζεται για 2ο χρόνο στο θέατρο Radar, κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00.

Υπόθεση

Στην κεντρική Τσεχία του μεσοπολέμου και ενώ ο τρόμος της γερμανικής κατοχής απειλεί ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη, δυο γυναίκες, η Μητέρα και η κόρη της Μάρθα διατηρούν ένα πανδοχείο. Στους πελάτες που φτάνουν εκεί, προσφέρουν τσάι με υπνωτικό, τους ληστεύουν και τους ρίχνουν στο ποτάμι

με συνεργό τον παράξενο υπηρέτη τους. Στόχος τους είναι να συγκεντρώσουν χρήματα, ώστε να μπορέσουν να φύγουν από τον σκοτεινό και καταθλιπτικό Βορρά και να ταξιδέψουν στον Νότο, για να συναντήσουν τη θάλασσα και το φως του ήλιου.

Τι γίνεται, όμως, όταν στο πανδοχείο φτάνει ο Γιαν, γιος της Μητέρας και αδερφός της Μάρθας, που έλειπε τριάντα χρόνια και εκείνες δεν τον αναγνωρίζουν; Ο Γιαν αποφασίζει να κρατήσει την ταυτότητά του κρυφή. Είναι πλούσιος κι έρχεται από τον Νότο: το τέλειο θύμα.

Η Μαρία, η γυναίκα του Γιαν, διαισθανόμενη τον κίνδυνο αναζητά τον άντρα της. Θα αποτραπεί, όμως, το μοιραίο;

“Αντιλαμβάνομαι το έργο ως σύγκρουση ανάμεσα σε δύο κόσμους. Το Φως και το Σκοτάδι. Στην ουσία είναι σύγκρουση ανάμεσα σε ανθρώπινες ψυχές.

Αυτές με ενδιαφέρει να ερευνήσω γιατί μόνο έτσι αποκτούν υπόσταση οι αφηρημένες έννοιες. Το σκοτάδι εκπροσωπεί η Μητέρα και η Μάρθα. Είναι ένας κόσμος που δολοφονεί, κλέβει, εξαπατά και στραγγαλίζει κάθε είδους συναίσθημα. Το φως εκπροσωπεί η Μαρία, γέννημα θρέμμα του Νότου, του ήλιου και της θάλασσας. Η Μαρία διαισθάνεται αυτό που θα συμβεί, εκφράζει τα συναισθήματά της με καθαρότητα και αλήθεια, αγαπά και έχει πάθος για την ζωή. Ο Γιαν που κινείται ανάμεσα στους δύο κόσμους, απορροφάται τελικά από το σκοτάδι που συνήθως είναι πιο δυνατό.

Όσο για τον υπηρέτη, εξυπηρετεί το μοιραίο, το αναπόφευκτο, άλλοτε με τη μορφή του Θεού και άλλοτε με τη μορφή του δαίμονα.

Επιλέγω να διατηρήσω την εποχή της «Παρεξήγησης», δηλαδή τον μεσοπόλεμο, γιατί πιστεύω ότι έτσι αναδεικνύεται καλύτερα η διαχρονικότητα του έργου. Κατά τη γνώμη μου, οι ιδέες και οι έννοιες αποκτούν την πραγματική τους διάσταση μέσα στον χώρο και τον χρόνο που γεννήθηκαν.

Το «διαχρονικό» πηγάζει από το ίδιο το κείμενο και όχι από τον εξωτερικό διάκοσμο. Όσο πιο καθαρά φωτίζεται το κείμενο, τόσο καλύτερα θα μπορέσει να επικοινωνήσει μαζί του ο σύγχρονος θεατής” σημειώνει η σκηνοθέτις της παράστασης Αναστασία Παπαστάθη.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ, ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Αναστασία Παπαστάθη

ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ- ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Ειρήνη Παγώνη

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ- ΗΧΟΙ: Πάνος Φορτούνας

ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Μαρία Παυλοπούλου

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Παναγιώτης Τσίκος

Ερμηνεύουν με σειρά εμφάνισης οι ηθοποιοί:

ΜΗΤΕΡΑ : Μαρία Σκούντζου

ΜΑΡΘΑ : Αναστασία Παπαστάθη

ΥΠΗΡΕΤΗΣ : Γιώργος Βούτος

ΓΙΑΝ : Βαγγέλης Ψωμάς

ΜΑΡΙΑ : Αλεξάνδρα Κουλούρη

info