Η θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης για τον τουρισμό στο Βόρειο Αιγαίο

12:56 3/1/2018 - Πηγή: ΕΡΤ

Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση της εισήγησης «Έγκριση προγράμματος τουριστικής προβολής Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου για το έτος 2018″ ο περιφ. Σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης, Στρατής Κόρακας, σημείωσε: «Θα αναφερθώ κυρίως στη στρατηγική τουριστικής ανάπτυξης της Περιφέρειας την προβολή της οποίας πραγματεύεται η εισήγηση.

-Παρόμοια εισήγηση για την τουριστική προβολή και ανάπτυξη του Β. Αιγαίου, δεν γίνεται πρώτη φορά. Ανάλογη μελέτη συντάχθηκε από τον ΕΟΤ το 2003 με τους ίδιους προσανατολισμούς πάνω-κάτω. Κάτι

παρόμοιο συζήτησε το ΠΣΒΑ και το Δεκέμβρη του 2016. Δεν έχουμε όμως, μέχρι σήμερα, καμιά ενημέρωση για το τι πρόσφερε ο προσανατολισμός αυτός στην ανάπτυξη του τουρισμού στα νησιά τα τελευταία 15 χρόνια,για την πλειοψηφία των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων εμπόρων-βιοτεχνών, των μικρομεσάιων αγροτοκτηνοτρόφων-ψαράδων. Μήπως βελτιώθηκαν οι συνθήκες εργασίας, μήπως αντιμετωπίστηκε η ανεργία, μήπως σταμάτησε το ξεκλήρισμα των μικρών αγροτών, των ψαράδων, κτηνοτρόφων; Μήπως είδαν να βελτιώνεται η ζωή τους; Θα επαναλάβω σε μεγάλο βαθμό την παρέμβαση μας στη συνεδρίαση της 28ης -11-17 κατα τη συζήτηση εισήγησης για παρόμοιο θέμα:

Το συζητούμενο «πρόγραμμα για την τουριστική προβολή Περιφέρειας Β. Αιγαίου για το 2018» συντάχθηκε σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του Υπουργείου Τουρισμού και σύμφωνα με τους σχεδιασμούς και τις απαιτήσεις του ΣΕΤΕ (Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων). Ανάλογες μελέτες έχουν συνταχθεί σε πολλές άλλες περιφέρειες, με σχεδόν ίδιους προσανατολισμούς.

-Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί το ενδιαφέρον συγκεκριμένων επιχειρηματιών και ομίλων για επενδύσεις στα νησιά του Β. Αιγαίου. Δεν θα κερδίσουν λοιπόν όλοι από τους σχεδιασμούς, αλλά συγκεκριμένοι όμιλοι.

– Το συζητούμενο «πρόγραμμα» ασχολείται αποκλειστικά με τον εισερχόμενο από το εξωτερικό τουρισμό και όχι για το πώς θα ικανοποιηθεί η ανάγκη των λαϊκών οικογενειών για φθηνές και ποιοτικές διακοπές. Είναι γνωστό φυσικά ότι στον καπιταλισμό η αναψυχή είναι ένα ακριβό εμπόρευμα. Κύριο μέλημα -και της εισήγησης- είναι η ανάπτυξη αγορών ξένων τουριστών, «υψηλού εισοδήματος», όπως αναφέρεται, που θα αφήνουν πολλά έσοδα στους επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτός είναι προφανώς ο λόγος που δεν γίνεται καμιά αναφορά στα πανάκριβα αεροπορικά και ακτοπλοϊκά εισιτήρια.

Πρέπει να πούμε ακόμα ότι η ανάπτυξη του τουρισμού πάει χέρι-χέρι με την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων στον κλάδο, με εντατικά εξαντλητικά ωράρια, χωρίς ΣΣΕ, μειωμένους μισθούς κλπ. Η πείρα από τις περιοχές με μεγάλη τουριστική ανάπτυξη αυτό αποδεικνύει ..

Από την αξιοποίηση ΠΟΠ και τα ΠΓΕ, την διασύνδεση τους με τον τουρισμό, θα κερδίσουν κατά κύριο λόγο οι καπιταλιστικές μεταποιητικές μονάδες που παίρνουν τις πιστοποιήσεις και τα κονδύλια και όχι οι φτωχομεσαίοι αγρότες που κι αυτοί θα είναι θύματα εκμετάλλευσης από τους πρώτους.

-Σημειώνουμε ακόμη ότι η επιδιωκόμενη καπιταλιστική ανάπτυξη του τουρισμού συνοδεύεται από την κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ για τα νησιά μας, πράγμα που αποτελεί ακόμα μια απόδειξη της υποκρισίας όλων αυτών που μας υπόσχονται «λαγούς με πετραχήλια».

Από την υλοποίηση των σχεδιασμών τουριστικής ανάπτυξης θα κερδίσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και όχι οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι, οι ψαράδες, οι αυτοαπασχολούμενοι.

Σε τελευταία ανάλυση, πρόκειται για ένα «Πρόγραμμα» που ως στόχο θέτει την αξιοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος, του πολιτισμού, των πάντων για την προσέλκυση τουριστών με υψηλά εισοδήματα με αποκλειστικό στόχο την επίτευξη του μέγιστου κέρδους για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που ασχολούνται με τον τουρισμό. Αυτοί, εξάλλου, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, διεθνείς και εγχώριοι, καθορίζουν και την τουριστική κίνηση με κριτήριο την υψηλότερη κερδοφορία.

Εδώ είναι και η βασική μας διαφορά: Εμείς ως Λαϊκή Συσπείρωση και ως ΚΚΕ αντιμετωπίζουμε τον τουρισμό με μια άλλη, διαμετρικά αντίθετη αντίληψη: Βασικός μας στόχος είναι η διασφάλιση του στοιχειώδους δικαιώματος στις διακοπές. στην ανάπαυση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων γενικότερα, δικαίωμα που ήταν ιερό και κατοχυρωμένο στις συνθήκες του σοσιαλισμού, αλλά που στις συνθήκες του καπιταλισμού έχει γίνει άπιαστο όνειρο, ενώ για πολλούς,, που δουλεύουν στον τουρισμό, έχει καταντήσει πραγματικός εφιάλτης

Πράγματι, είναι γνωστό ότι στον τομέα αυτό, που πολλοί αρέσκονται να τον αποκαλούν ως τη «βαρεία βιομηχανία» της χώρας, επικρατούν κατά κανόνα, για τους εργαζόμενους, συνθήκες εργασίας «γαλέρας», σκληρής, βαριάς και ανθυγιεινής δουλειάς με ατέλειωτα ωράρια, κακοπληρωμένη, συχνά χωρίς ρεπό και χωρίς πληρωμή των υπερωριών, συνήθως χωρίς ασφάλεια ή με περιορισμένα ένσημα, όσα θέλει ο εργοδότης. Και αυτά συμβαίνουν ενώ έχουμε ραγδαία εκτίναξη των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στον τουρισμό.

Είναι επίσης γνωστό ότι, σε πολλές περιπτώσεις, η δουλειά ή ένα μέρος της δουλειάς βγαίνει από νέους και νέες που έρχονται συνήθως από την Δυτ. Ευρώπη, χωρίς αμοιβή, χωρίς ασφάλεια, που πρέπει να είναι και ευχαριστημένοι γιατί «κάνουν τσάμπα διακοπές». Για όλο αυτό τον μεσαίωνα η εισήγηση δεν βρήκε, φυσικά, ούτε μια λέξη να πει.

Φυσικά καταψηφίζουμε κάτι που είναι προκλητικά αντίθετο με τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων, που θυσιάζει τα πάντα στο βωμό της μέγιστης κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων».