Καίτη Μακρή, Σύλλογος SOS Τροχαία:Το να εγκαταλείπεις το θύμα σου είναι έγκλημα

10:03 21/6/2020 - Πηγή: ΕΡΤ

“Ένα κακό που έχει τις ρίζες του πολύ πιο πίσω και το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν έχει καθόλου πτωτικές τάσεις ο αριθμός αυτός κάθε χρόνο.» σχολιάζει η κα Καίτη Μακρή, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου SOS τροχαία Εγκλήματα μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνής με αφορμή τα 39 κρούσματα τροχαίων τραυματισμών με εγκατάλειψη, που σημειώθηκαν στη χώρα μας το πρώτο πεντάμηνο του 2020 στα οποία καταγράφτηκαν 42 Θύματα εκ των οποίων 12 νεκροί.

H κα Καίτη Μακρή, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου SOS

τροχαία Εγκλήματα

«Το άσχημο για το οποίο καλούμε όλους τους πολίτες να ενεργοποιηθούν , όλους τους κοινωνικούς φορείς είναι για να μπει ένα τέλος στην επιβράβευση σχεδόν αυτής της εγκληματικής συμπεριφοράς. Το να εγκαταλείπεις το θύμα σου είναι δείγμα απουσίας πολιτισμού , απουσία ανθρωπιάς, απουσία του ελάχιστου ενδιαφέροντος για τον συνάνθρωπο και ο Νόμος ενθαρρύνει σε αυτό και είναι άδικο.» τονίζει η κα Μακρή. Επισημαίνει πως είναι δίωξη σε βαθμό πλημμελήματος η εγκατάλειψη, το να παρασύρει δηλαδή κανείς και να σκοτώσει και να εγκαταλείψει το θύμα του κάτι το οποίο όπως λέει είναι πολύ ενθαρρυντικό για τον κόσμο. « Όταν κανείς ξέρει ότι θα γλιτώσει το αυτόφωρο, αν θα εγκαταλείψει εκείνη την ώρα και θα παρουσιαστεί μετά από τρεις μέρες με τον δικηγόρο του με ψυχραιμία, γιατί οι πιο πολλοί λένε ότι χάνουν την ψυχραιμία τους γι αυτό εγκαταλείπουν, όταν κανείς χάνει την ψυχραιμία του παραλύει και μένει εκεί και βοηθά τον συνάνθρωπο του. Το άλλο είναι εγκληματική αλητεία» δηλώνει και επισημαίνει πως «Όταν κανείς προκαλέσει κάτι, πρέπει να μείνει. Η πρώτη αντίδραση είναι για το πρώτο λεπτό. Δεν είναι για τρεις ημέρες.»

Αν έμεναν και βοηθούσαν τα θύματά τους, κάποιοι θα είχαν ζήσει; Ρωτήσαμε την κα Μακρή και την ακούσαμε να δηλώνει κατηγορηματικά «Ναι!» Όπως λέει, από την άλλη βοηθάει και τον ίδιο τον άνθρωπο που το προκαλεί να ζήσει και ο ίδιος. «Δεν ξέρουμε, δεν καταλαβαίνουμε πολλές φορές ότι το να μείνουμε εκεί είναι καλύτερο για μας τους ίδιους. Ποιος μπορεί να ζήσει με κάτι τέτοιο; Αφού αποδεικνύεται ότι αργότερα έρχονται μετανιωμένοι αλλά έχουν χάσει την ευκαιρία. Είναι πολλοί που έχουν γυρίσει μετανιωμένοι και το δήλωσαν επειδή δεν μπορούσαν να ζήσουν μ αυτό.»
«Θα πρέπει», όπως λέει, « όλοι όσοι ενδιαφέρονται για τον συνάνθρωπο να ζητήσουν την άμεση κατάργηση του άρθρου 43 του ΚΟΚ που καθιστά πλημμέλημα κάτι τέτοιο. Τιμωρείται ο δράστης μόνο με την ποινή των έξι μηνών φυλάκισης που κάτι τέτοιο ποτέ δεν γίνεται. Δεν αφαιρείται ούτε για μια μέρα, ούτε πινακίδες, ούτε άδεια οδήγησης.» σημειώνει.
Σύμφωνα με την κα Μακρή, «αν εγκαταλείψεις ένα θύμα το αδίκημα αυτό τιμωρείται με βάση το άρθρο 6 του ΚΟΚ, με ποινή κάθειρξης έξι ετών, αυτό όμως παραβιάζεται κατάφωρα ως αν το ίδιο αδίκημα η εγκατάλειψη θύματος τελεστεί από οδηγούς μηχανοκίνητων μέσων. Αν σκοτώσω με αυτοκίνητο μπορώ να εγκαταλείψω, δεν υπάρχει θέμα, τότε είναι πλημμέλημα.»

Κάθε χρόνο 1 εκ 350.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους στους δρόμους
Σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο 1 εκ 350.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους στους δρόμους. Κάθε χρόνο στη χώρα μας 500 έως 700 άνθρωποι αφήνουν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο. Την τελευταία 10 ετία πάνω από 45.000 άνθρωποι. «Κάθε δέκα χρόνια μια πόλη όπως η Κομοτηνή και κάθε χρόνο  ένα χωριό όπως η Σάλπη.» παρατηρούμε και συμφωνεί με λύπη μαζί μας. «Οι άνθρωποι θεωρούν πως είναι αλώβητοι, ανέγγιχτοι δεν συνειδητοποιούν πώς είμαστε όλοι εν δυνάμει και θύτες και θύματα.» τονίζει η κα Μακρή και δηλώνει κατηγορηματικά πως «Είναι επιλογή το να οδηγήσει κανείς μεθυσμένος, είναι έγκλημα. Είναι επιλογή να περάσει με κόκκινο και να μην τον ενδιαφέρει ποιος έρχεται από την άλλη μεριά. Είναι επιλογή να μιλά στο κινητό και να γράφει μηνύματα «έρχομαι τώρα» ενώ οδηγώ. Είναι επιλογή να μην φοράει κράνος για να προστατέψει τον εαυτό του και είναι επιλογή να οδηγεί αφηρημένα, αμελή οδήγηση νιώθοντας ο βασιλιάς του δρόμου.» Για να σημειώσει με νόημα πως μετράει η παιδεία σε όλα τα θέματα, αλλά ειδικά στην Οδική Ασφάλεια «όλοι πρέπει να πολεμήσουμε και να το φροντίσουμε ώστε να μπούνε μαθήματα εκπαίδευσης για την οδική ασφάλεια από τις μικρές ηλικίες στα σχολεία συστηματικά και υπεύθυνα.» καταλήγει καταθέτοντας την πρότασή της.
Μέλος του Οργανισμού « International Road Victims Partnership Board Member, στον οποίο συμμετέχουν 80 χώρες και 100 οργανισμοί ενώνοντας δυνάμεις για ένα κοινό στόχο, την μείωση του αριθμού των ανθρώπων που χάνουν τη ζωή τους σε τροχαία. «Αφού δεν γίνονται πράγματα ξεχωριστά στη χώρα μας, απευθυνόμαστε στις παγκόσμιες κυβερνήσεις για να αλλάζουν τα πράγματα από πάνω.» σημειώνει γνωρίζοντας καλά ότι πολλά πρέπει να γίνουν.
Ρεπορτάζ-κείμενο:Μαρία Νικολάου

www.ert.gr