Καστελόριζο, 8 χρόνια μετά (άρθρο)

08:41 17/4/2018 - Πηγή: ΕΡΤ

Του Γιώργου Χ. Παπαγεωργίου

Από τον Απρίλιο του 2010 που ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε την ένταξη της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης σε ομιλία του στο Καστελόριζο, έχουν περάσει μόλις οκτώ χρόνια, αλλά το διάστημα αυτό ήταν τόσο φορτισμένο με γεγονότα και δραματικές αλλαγές που όσα συνέβησαν φαίνεται να ανήκουν σε μια άλλη εποχή, σε μια διαφορετική ιστορική περίοδο.
Ο

Παπανδρέου προφανώς επέλεξε να κάνει τότε τις ανακοινώσεις από το Καστελόριζο με στόχο να δώσει έναν ισχυρό συμβολισμό, ο οποίος όμως δεν «πέρασε» στην κοινή γνώμη, ούτε την ελληνική ούτε τη διεθνή. Ο τότε πρωθυπουργός πιθανότατα ήθελε να πει στους άλλους Ευρωπαίους: «Είμαι εδώ στο νότιο σύνορο της Ευρώπης, απέναντι από έναν πολύ δύσκολο γείτονα, που είναι η αιτία μεγάλων δαπανών στον προϋπολογισμό, για εξοπλισμούς τους οποίους αγοράζουμε από εσάς. Και από κάτω, υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, τα οποία μας ενδιαφέρουν όλους».
Υποθέτουμε ότι κάτι τέτοιο, πάνω κάτω, ήθελε να σηματοδοτήσει τότε ο Παπανδρέου, αλλά δεν το είπε και το μήνυμα δεν έγινε κατανοητό. Χάθηκε μέσα στον ορυμαγδό των γεγονότων που άλλαξαν δραματικά τη ζωή όλων των Ελλήνων. Και το Καστελόριζο πέρασε στην πλειονότητα του κόσμου ως μια περίεργη και άστοχη επιλογή, αταίριαστη με τη βαρύτητα των στιγμών.
Μόνο προ ημερών ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιχείρησε να εξηγήσει τους συμβολισμούς της επιλογής του και τούτο με αφορμή την επίσκεψη του σημερινού πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο ίδιο νησί.
Είναι φανερό ότι ο πρωθυπουργός σήμερα θέλει να δώσει το αντίστροφο μήνυμα, να αναγγείλει την έξοδο από τα μνημόνια από το ίδιο σημείο που ανακοινώθηκε η είσοδος σε αυτά.
Να δείξει ότι αλλάζουμε εποχή, κλείνει ένας κύκλος και μπαίνουμε σε μια νέα περίοδο, καλύτερη.
Την ιδια στιγμή, όμως, υπάρχουν πάντα οι συμβολισμοί που συνδέονται με την εθνική κυριαρχία, την τουρκική επεκτατικότητα, τα ενεργειακά αποθέματα, αλλά και την απροθυμία των Ευρωπαίων να στηρίξουν το πιο ευάλωτο αλλά και το πιο στρατηγικό κομμάτι της ευρωπαϊκής επικράτειας, τη χώρα μας.
Στο βάθος, κάποια πράγματα δεν έχουν αλλάξει και πολύ. Οι γεωπολιτικές προκλήσεις παραμένουν οι ίδιες, αν και με πολύ μεγαλύτερη ένταση, ο προβληματικός γείτονας έχει πλέον «απασφαλίσει» καθώς φοβάται ότι οι ισορροπίες αλλάζουν σε βάρος του λόγω των υδρογονανθράκων, ενώ οι άλλες χώρες της ευρωζώνης συνεχίζουν να αδιαφορούν για έννοιες όπως ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και φροντίζουν τα δικά τους συμφέροντα, είτε πρόκειται για το ελληνικό χρέος, είτε για τους πρόσφυγες, είτε για τις σχέσεις τους με την Τουρκία.
Στα χρόνια των μνημονίων, έγιναν πολλά λάθη τα οποία με την απόσταση του χρόνου φαίνονται πολύ καθαρά.
Μένει να φανεί εάν όλοι, ιδιαίτερα οι κυβερνώντες έχουμε πάρει το μάθημά μας.

www.ert.gr