Κερδίζει η Κίνα την κούρσα του διαστήματος με την εκτόξευση του Chang’e 5;

12:03 29/11/2020 - Πηγή: ΕΡΤ

Η Κίνα είναι η μόνη χώρα που έχει προσεληνωθεί στη Σελήνη τα τελευταία 40 χρόνια στο πλαίσιο της σοβιετικής αποστολής Luna. Οι πρόσφατες αποστολές της με τα Chang’e (1-4) απέδειξαν ότι η Κίνα όχι μόνο μπορεί να μπει σε τροχιά και να προσεληνωθεί στη Σελήνη, αλλά και να λειτουργήσει με επιτυχία ένα rover. Στις 24 Νοεμβρίου, η Εθνική Κινεζική Διαστημική Διοίκηση (CNSΑ) εκτόξευσε το Chang’e 5.

Αυτή η αποστολή συλλογής και επιστροφής

δειγμάτων από το φεγγάρι είναι εντυπωσιακή. Οι πρόσφατες αποτυχημένες προσεληνώσεις στη Σελήνη μιας ισραηλινής ιδιωτικής αποστολής και του ινδικού Vikram lander δείχνουν πόσο δύσκολες είναι.

Η αποστολή

Το Chang’e 5 (που πήρε το όνομά του από την Κινέζικη θεά της Σελήνης) θα συλλέξει δείγματα από το σημείο Mons Rumker που βρίσκεται σε μια περιοχή στην τεράστια ηφαιστειακή πεδιάδα Oceanus Procellarum (Ωκεανός των Καταιγίδων). Στόχος είναι η συλλογή δείγματος βάρους δυο κιλών από βάθος έως δύο μέτρων με τη βοήθεια ειδικού τρυπανιού. Εάν η αποστολή πετύχει, οι επιστήμονες θα μπορέσουν να εξετάσουν ορισμένες βασικές θεωρίες σχετικά με την προέλευση της Σελήνης και τους βραχώδεις πλανήτες του εσωτερικού ηλιακού συστήματος.

Η ηλικία ενός βραχώδους σώματος μπορεί να εκτιμηθεί με βάση την πυκνότητα των κρατήρων του. Όσο μεγαλύτερο σε ηλικία είναι ένα τέτοιο σώμα, τόσο περισσότερα διαστημικά «σκουπίδια» θα έχουν πέσει στην επιφάνειά του. Αλλά αυτό δεν μπορεί να μετρηθεί με ακρίβεια. Το σημείο λήψης Mons Rumker, εκτιμάται ότι με βάση τον αριθμό των κρατήρων του, έχει πετρώματα ηλικίας 1,2 δισεκατομμυρίων ετών.

Η απόλυτη ηλικία των δειγμάτων θα καθοριστεί με ραδιομετρική χρονολόγηση. Πρόκειται για μια μέθοδο χρονολόγησης γεωλογικών δειγμάτων μέσω της επεξεργασίας των σχετικών αναλογιών συγκεκριμένων ραδιενεργών ισοτόπων που περιέχουν.

Αυτό θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν τη σχέση μεταξύ της πυκνότητας του κρατήρα και της ηλικίας του. Αυτό μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση των μοντέλων επιφανειών πυκνότητας κρατήρα στη Σελήνη, τον Άρη, τον Ερμή και την Αφροδίτη.

Ο νέος διαστημικός αγώνας

Λίγοι θα διαφωνούσαν με το γεγονός ότι η άνοδος του διαστημικού προγράμματος της Κίνας – το οποίο περιλαμβάνει δορυφόρους, ανθρώπινες αποστολές και έναν διαστημικό σταθμό που έχει σχεδιαστεί για το 2022 – ήταν ταχεία και επιτυχής. Έχει όμως ανταγωνισμό. Οι ΗΠΑ, στο πλαίσιο του προγράμματος Artemis, έχουν ως στόχο να ξαναστείλουν αστροναύτες στη Σελήνη έως το 2024.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος έχει επίσης τα δικά του σχέδια για τη Σελήνη, συμπεριλαμβανομένου του προγράμματος European Large Logistics Lander EL3. Ωστόσο, τα σχέδια της Κίνας για τη Σελήνη είναι πιο φιλόδοξα από τα ευρωπαϊκά. Μια νέα ομάδα με 18 Κινέζους εκπαιδευόμενους αστροναύτες ξεκίνησε πρόσφατα την εκπαίδευσή της για να στελεχώσει μελλοντικά τον νέο διαστημικό σταθμό, να περπατήσει στη Σελήνη και τελικά να φτάσει στον Άρη.

Η ταχεία ανάπτυξη της Κίνας οφείλεται στις ερευνητικές δαπάνες. Η χώρα πλησιάζει στην επίτευξη του στόχου της να δαπανήσει το 2,5% του αυξανόμενου ΑΕΠ της για έρευνα και ανάπτυξη. Αυτό κλείνει το χάσμα με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες δαπάνησαν το 2,8% του ΑΕΠ το 2018. Το Ηνωμένο Βασίλειο ξοδεύει επί του παρόντος περίπου 1,7% του ΑΕΠ του για έρευνα και ανάπτυξη.

Σε άρθρο του στον ιστότοπο «The Conversation», ο καθηγητής Πλανητικής Επιστήμης Τζον Μπρίτζες από το Πανεπιστήμιο του Leicester, αναρωτιέται πώς θα διαμορφωθεί η έρευνα στο μέλλον. «Τα κινεζικά πανεπιστήμια θα αρχίσουν να ηγούνται της διαστημικής έρευνας και να επηρεάζουν τις παγκόσμιες κατατάξεις των δυτικών πανεπιστημίων; Είναι καλή αυτή η ταχεία ανάπτυξη, δεδομένου ότι το κινεζικό κράτος δεν είναι δημοκρατικό;»

Ωστόσο, σύμφωνα με τον καθηγητή, μια πιθανή συνεργασία μεταξύ Ευρώπης και Κίνας θα ήταν ένα θετικό βήμα. Το γεγονός ότι πολλά γεωχημικά μοντέλα σεληνιακού και πλανητικού σχηματισμού βασίζονται στα 380 κιλά δειγμάτων που επέστρεψαν οι αποστολές του Apollo, σημαίνει ότι υπάρχει μεγάλος ενθουσιασμός μεταξύ των επιστημόνων για τη δειγματοληψία μιας νέας περιοχής της Σελήνης.

«Μία από τις πρώτες μου αναμνήσεις ήταν η σύνδεση των διαστημικών σκαφών των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης το 1973-74. Αυτή κίνηση ήταν αντίθετη με την πολιτική του ψυχρού πολέμου εκείνη την εποχή και συνέβη παρά την απουσία δημοκρατίας στη Σοβιετική Ένωση», λέει ο Μπρίτζες και συνεχίζει: «ως πανεπιστημιακός επιστήμονας, πιστεύω ότι η παρουσία πολλών Κινέζων φοιτητών στις πανεπιστημιουπόλεις μας την τελευταία δεκαετία θα μπορούσε να βοηθήσει στην προώθηση μιας μελλοντικής συνεργασίας».

ΠΗΓΗ: TheConversation

www.ert.gr