Κομοτηνή: Δύο ώρες μαζί τους

20:05 27/2/2018 - Πηγή: ΕΡΤ

Αθόρυβα μπήκαν στο κτίριο του Σταθμού. «Ούτε που σας άκουσα, μα τι καλά παιδιά που είστε εσείς!» τους είπα και στα πρόσωπα τους σχηματίστηκαν τα πρώτα χαμόγελα. Ήταν κοντά μας το μουσικό σχήμα του Μειονοτικού Γυμνασίου Λυκείου Κομοτηνής που ένα 24ωρο πριν είχε πάρει το πρώτο βραβείο στους Πανελλήνιους Αγώνες Τέχνης που διοργανώθηκαν από τα εκπαιδευτήρια «Μαντουλίδη».

Ανάμεσα σε οκτώ σχολεία, το σχολείο της Κομοτηνής μάγεψε με το ταλέντο, τη σεμνότητα, την ψυχή του. Στο πλευρό τους ο ευγενικός καθηγητής τους, ο

κος Μεχμέτ Μουσταφά, τους καθοδηγεί, τους ενθαρρύνει, στέκεται πλάι τους. «Ήταν σκληρός ο ανταγωνισμός. Τα παιδιά έβγαλαν συναίσθημα στο τραγούδι και για αυτό κέρδισαν» δηλώνει με καμάρι για τους μαθητές τους.

Σύμφωνα με τον κ. Μεχμέτ Μουσταφά οι περιπλανήσεις στα ηχοχρώματα των Βαλκανίων και της Ανατολίτικης μουσικής, η ερμηνεία δίγλωσσων τραγουδιών, το τραγούδι στα ελληνικά και στα τουρκικά χαρακτηρίζει το μουσικό σχήμα. «Ήμασταν το μόνο συγκρότημα που είχαμε διαφορετικό ηχόχρωμα κι αυτό ενθουσίασε την κριτική επιτροπή» δηλώνει ο καθηγητής της μουσικής αποκαλύπτοντας πως μετά τη λήξη των μαθημάτων τα παιδιά παρέμεναν στο σχολείο για πρόβες. «Οι γονείς ερχόταν να τους πάρουν, ήταν επιπλέον κόπος και κόστος γι αυτούς, γιατί κάποια από τα παιδιά μένουν σε χωριά, αλλά ποτέ δεν κουράστηκαν.» δηλώνει αποδίδοντας και σε εκείνους τα εύσημα.
Ο Μπατουχάν Χασάν (φωνή), η Κιουμπρά Γιουνούς Χαλήλ (φωνή) και οι: Φαηκτζάν Μολλά Αχμέτ (κιθάρα), Ομέρ Απτη Μεμέτ (πιάνο), Χουσεϊν Μπουσταφά Μπασά (βιολί), Μπουσέ Δουγανταλή (φλογέρα), Σινέμ Οσμάνογλου (σάζι), Ενκγίν Κεχαγιά (σάζι), Ταλχά Ραμαδάν (καχόν) ερμήνευσαν τρία αγαπημένα τραγούδια με την ψυχή τους, «Το γεφύρι της Δράμας», «Το μοιρολόι» και «Από ξένο τόπο».
.
Όσον αφορά στα μυστικά της επιτυχίας; «Σκληρή δουλειά, αποφασιστικότητα, συνεργασία.» αποκαλύπτει η Κιουμπρά Γιουνούς Χαλήλ, που μιλά με αγάπη όχι μόνο για τους συμμαθητές της, αλλά για όλους τους συνομηλίκους της. «Το βραβείο δεν ανήκει μόνο σε μας, αλλά σε όλη την Κομοτηνή. Σε όλη τη Θράκη, στον τόπο μας. » δηλώνει πάλι μην κρύβοντας κι εκείνη τη χαρά της. « Ήταν η δεύτερη φορά που παίρναμε μέρος, νόμιζα ότι θα ήμουν πιο ήρεμος, ωστόσο, πάλι στην αρχή από το άγχος τα έχασα, επανήλθα, όμως, και στάθηκα στη σκηνή με τους συμμαθητές μου.» δηλώνει ο τρυφερός «γίγαντας» της παρέας μας, ο Μπατουχάν Χασάν, που όταν άκουσε την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ήθελε όπως λέει «να φωνάξω, να κλάψω, να τα ζήσω όλα έντονα.» Από τα οκτώ του χρόνια παίζει σάζι, πιάνο, κιθάρα, βιολί και τραγουδά με την ψυχή του.

Τους αποχαιρετώ με λύπη. Ήταν ωραία κοντά τους. «Δύο ώρες με το μέλλον» σκέφτομαι και στρέφομαι προς τον ευγενικό δάσκαλό τους «είναι κρίμα να χαθεί αυτό το σχήμα». Θα πάρουν το δρόμο τους. Θα συνεχίσουν τις σπουδές τους, αλλά ο καθηγητής τους δεν ανησυχεί. «Θα συνεχίσουμε» λέει και σημειώνει «ακολουθεί νέα φουρνιά.»
Φώτο: Στιγμιότυπα από την παρουσία του μουσικού σχήματος στο studio της ΕΡΤ Κομοτηνής ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες:Μαρία Νικολάου