Κομοτηνή: Ένας βιοπαλαιστής από τα Κιμμέρια Ξάνθης

07:49 19/9/2016 - Πηγή: ΕΡΤ

Αναζητά διέξοδο στα καθημερινά «αδιέξοδα» της εποχής ο κος Χαλήλ από τα Κιμμέρια της Ξάνθης. Μια κωμόπολη της Ξάνθης που είδε, στα χρόνια της κρίσης, πολλά να αλλάζουν στις ζωές των κατοίκων της. «Οι περισσότεροι έχουν φύγει στη Γερμανία και στο Κατάρ για δουλειά» δηλώνει ο κος Χαλήλ. Στα ανατολικά της Ξάνθης προσπαθεί να «ακουμπήσει» τις προσδοκίες και τα όνειρά του στη γη, ωστόσο, κι αυτή μόνο πίκρες του χαρίζει. «Ο γιος μου ξενιτεύτηκε στη Γερμανία. Εγώ είμαι μεγάλος, δεν μπορώ

να πάω πουθενά» δηλώνει κι εξηγεί ότι από το 1990 που εγκατέλειψε τις οικοδομές για να ασχοληθεί με την καλλιέργεια της γης μόνο πίκρες γεύεται. «Τα καλά λίγα, οι πίκρες πολλές» δηλώνει κι εξηγεί ότι δεν φτάνει μόνο να καλλιεργήσεις κάτι, θα πρέπει και να το πουλήσεις και, όπως σημειώνει, « δυστυχώς στην αγορά είναι όλα «νέκρα»».

Καρπούζια όψιμα και πατάτες στο αγροτικό του. «Έτσι τα φέρνω, έτσι τα γυρίζω πίσω» παραδέχεται με πίκρα. Οι προσδοκίες από την καλλιέργεια της γης διαψεύστηκαν και ο δρόμος επιστροφής στο επάγγελμα του οικοδόμου έκλεισε για πάντα. «Όλοι έχουν φύγει στο Κατάρ και στη Γερμανία. Στην οικοδομή τα τελευταία δέκα χρόνια δεν μπορείς να κάνεις ούτε ένα μεροκάματο» σημειώνει νοσταλγώντας τα χρόνια της νιότης, τότε που κάθε μέρα έβρισκε μεροκάματο.

Με είκοσι μόλις ευρώ στην τσέπη σκέφτεται το δρόμο της επιστροφής στο χωριό του. «Αυτά και τα κέρδη, αυτά και τα έξοδα. Πρέπει να βάλω και πετρέλαιο μ’ αυτά τα χρήματα.» Ο κος Χαλήλ καθημερινά προσπαθεί. Αγωνίζεται «ποτίζοντας» γη και δρόμο με τον ιδρώτα του. «Καλύτερα έτσι, παρά να γίνεις κλέφτης» λέει εκείνος και φορτώνει το εμπόρευμα πίσω στο αυτοκίνητό του. «Κι αύριο μέρα είναι» μονολογεί δίνοντας κουράγιο στον εαυτό του.

Φώτο:Ο κος Χαλήλ στο τέλος της ημέρας Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου