Κομοτηνή: Ιατρική με δυσκολίες και όνειρα

16:34 3/3/2017 - Πηγή: ΕΡΤ

Όταν ήταν μικρός έβλεπε τον κατά είκοσι χρόνια μεγαλύτερο ξάδερφο του να εισπράττει την αγάπη και το ενδιαφέρον του οικογενειακού περιβάλλοντος λόγω της δουλειάς του, ήταν γιατρός. Τότε, πήρε και την μεγάλη απόφαση να σπουδάσει κι εκείνος γιατρός. Χρόνια μετά, ως ειδικευόμενος Παθολογίας εργάζεται στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο Κομοτηνής χωρίς να έχει μετανιώσει στιγμή για την απόφασή του.

Παιδί μεταναστών από την Γεωργία

Παιδί Ποντίων μεταναστών από την Γεωργία ο Αλέξανδρος ήρθε με την οικογένεια του στην Ελλάδα

το 2005 και στην Κομοτηνή το 2008. Σπούδασε στο Δ.Π.Θ. στην Ιατρική Σχολή της Αλεξανδρούπολης και δηλώνει γοητευμένος από τις ομορφιές της Ελλάδας. «Είναι ιδανική χώρα για να μένει κανείς» λέει και παρουσιάζει τη δύσκολη καθημερινότητα του φορώντας την άσπρη ποδιά. «Στο χώρο της υγείας υπάρχουν πολλά προβλήματα τα οποία τα αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Από έλλειψη ειδικών γιατρών (δερματολογία, αιματολογία,) μέχρι εξοπλισμού. Καλά που προσλήφθηκε τώρα ένας νευρολόγος και είμαστε κάπως καλύτερα. Τα όνειρα μου ήταν να ασκήσω ιατρική, αλλά από ότι φαίνεται κάνουμε πολλές δουλειές χωρίς εκπαίδευση, δεν υπάρχει εκπαίδευση» δηλώνει προβληματισμένος σπεύδοντας να σημειώσει πως χρειάζεται στο Νοσοκομείο της Κομοτηνής να καλυφθούν πολλές θέσεις εργασίας. «Ελπίζω ότι κάποια στιγμή αυτά τα κενά θα καλυφθούν για να προσφέρουμε ποιοτικότερες υπηρεσίες στο κοινό» σημειώνει.

32 ώρες εφημερία χωρίς την παρουσία ειδικών γιατρών

Κατά τη διάρκεια των εφημεριών του, πολλές φορές χρειάζεται η ειδική διάγνωση του ακτινολόγου, αλλά δεν την έχει στη διάθεσή του καθώς εφημερεύει ως γιατρός ετοιμότητας από το σπίτι ο ειδικός, κάνοντας έτσι τη διάγνωση μόνος του, αποφασίζοντας εκείνος αν θα τον αφήσει τον ασθενή στην αίθουσα βραχείας νοσηλείας ή αν θα εισάγει το περιστατικό στην Κλινική. «Υπάρχουν Νοσοκομεία με περισσότερες ελλείψεις. Σήμερα έτσι όπως είμαστε προσφέρουμε στο κοινό. Προσπαθούμε όσο μπορούμε. Θα ήθελα να δω το Νοσοκομείο να ανθίζει κι όχι να μαραζώνει» λέει ο νεαρός γιατρός που είναι αναγκασμένος κατά τη διάρκεια της εφημερίας να μένει στο Νοσοκομείο 32 ώρες. «Χρειάζεται πολλές αντοχές, αγάπη για τη δουλειά, για την προσφορά. Πρέπει να αγαπάς αυτό που κάνεις. Και να κάνεις κουράγιο.»

Παρά τα προβλήματα και τις απαιτήσεις της δουλειάς, όπως λέει δεν έχει μετανιώσει καθόλου για την επιλογή του να γίνει γιατρός. «Πάλι το ίδιο θα επέλεγα» δηλώνει σπεύδοντας να σημειώσει ότι αν μετανάστευε θα το έκανε μόνο με την προοπτική να γυρίσει και πάλι στην Ελλάδα. «Παρά τις δυσκολίες, δεν την αλλάζω τη χώρα μου με καμία άλλη» δηλώνει χαρακτηριστικά προτρέποντας τους Έλληνες να κάνουν κουράγιο, καθώς, όπως λέει, θα έρθουν σίγουρα καλύτερες μέρες.
Φώτο:Ο ειδικευόμενος ιατρός στο Τμήμα Επειγόντων Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου