Κομοτηνή: Πλέκει τσάντες δημιουργώντας έργα τέχνης

18:04 12/2/2019 - Πηγή: ΕΡΤ

Σε μια γωνιά του καταστήματός ένδυσης που διαθέτει με τον σύζυγό της την συναντήσαμε να πλέκει χρησιμοποιώντας γερή κλωστή και τα δύο της χέρια που δούλευαν ασταμάτητα. Η κα Μίνα Σεφεριάδου πριν δυο χρόνια αποφάσισε να κόψει το κάπνισμα ψάχνοντας να βρει κάτι που θα κρατά απασχολημένα τα χέρια και το μυαλό της. Έκτοτε, κύλησε αρκετός χρόνος με την ίδια όχι πια καπνίστρια, αλλά ταλαντούχα δημιουργό στο χώρο της πλεκτικής.

Η κα Σεφεριάδου πήρε μέρος στην Έκθεση: Athens Fashion

Trade Show στο Metropolitan Αθηνών

Αδιάψευστος μάρτυρας αυτής της ενασχόλησης οι δεκάδες πλεκτές, χειροποίητες τσάντες, αλλά και τσάντες με μακραμέ γύρω της. Κάπως έτσι, πλέκοντας ασταμάτητα, πέρασε ήδη στον τρίτο χρόνο δημιουργίας. «Ξεκίνησα ερασιτεχνικά, αλλά μετά με την παρότρυνση των φίλων μου το κάνω κι επαγγελματικά» δηλώνει και σημειώνει ότι τον τελευταίο χρόνο προωθεί έργα της σε καταστήματα σε όλη τη χώρα κι αυτό είναι κάτι που της αρέσει πολύ, όπως λέει. Ξεκίνησε πλέκοντας κασκόλ, σκουφάκια, συνέχισε με πλεκτά πορτοφολάκια, μικρά τσαντάκια, δώρα για φίλους και φίλες. «Όλοι με ρωτούσαν γιατί δεν το κάνω επαγγελματικά αφού μπορώ. «Αφού είναι ξεχωριστά τα κομμάτια, αφού δεν μοιάζει το ένα με το άλλο και είναι πολύ όμορφα, αφού δεν μοιάζουν με όλα τα άλλα που κυκλοφορούν γιατί δεν το κάνεις επαγγελματικά;» έλεγαν συνέχεια. Έτσι, ξεκίνησα κι εγώ να ασχολούμαι πιο συστηματικά.»

Χρησιμοποιεί ειδικά κορδόνια που είναι για τσάντες, δέρματα για χερούλια κι αλυσίδες. « Η τσάντα θέλει νήμα πολύ δυνατό, πολύ γερό για να αντέχει» λέει κι αποκαλύπτει ότι μια τσάντα, ανάλογα με το σχέδιο, το μέγεθος, την πλέξη, απαιτεί δύο με τρεις μέρες δουλειάς. «Κάθε φορά κι ένας διαφορετικός πειραματισμός;» την ρωτάμε για να απαντήσει πως ναι καθώς εμπνέεται σχέδια που δεν υπάρχουν, δεν κυκλοφορούν. «Θέλω η κάθε τσάντα να είναι και κάτι το διαφορετικό».

«Η εξωστρέφεια είναι επιβεβλημένη στις μέρες μας.»
Η κα Σεφεριάδου πήρε μέρος στην Έκθεση: Athens Fashion Trade Show στο Metropolitan Αθηνών. Επέστρεψε στην Κομοτηνή ενθουσιασμένη με όλα όσα είδα. Ήταν, όπως λέει, μια πολύ ωραία εμπειρία, καθώς πέρασε κόσμος από όλη την Ελλάδα. «Η εξωστρέφεια είναι επιβεβλημένη στις μέρες μας. Στην Ελλάδα υπάρχει πολύ ταλέντο. Είδα πολλές ωραίες δουλειές. Το πλέξιμο είναι ψυχοθεραπεία, μετά γίνεται πάθος, όποιος μπορεί το κάνει επάγγελμα» δηλώνει και παρατηρεί κι εκείνη να ξεκινούν πολλοί να ασχολούνται με την οικοτεχνία, άνθρωποι που είναι άνεργοι ή που πιέζονται. «Εγώ ξεκίνησα για να κόψω το τσιγάρο, έκοψα το τσιγάρο πλέκοντας τσάντες. Πλέκω ώρες ατέλειωτες με βασικά εργαλεία τα χέρια» σημειώνει γελώντας και βλέπει, όπως λέει, σιγά –σιγά να πραγματοποιείται το όνειρο της. « Μου αρέσει πολύ που γίνονται παραγγελίες χονδρικής πια και οι άνθρωποι αυτοί, που συνεργάζονται μαζί μου, μου στέλνουν φωτογραφίες με τις βιτρίνες των καταστημάτων τους, όπου θέση έχουν βρει και οι τσάντες μου» αποκαλύπτει επιστρέφοντας στο πλέξιμο.
Φώτο:Μίνα Σεφεριάδου ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου

www.ert.gr