Κομοτηνή: Θέλει αρετή και ρίσκο η εργασία

12:24 6/9/2016 - Πηγή: ΕΡΤ

Εκείνη εργάζονταν σε κλωστοϋφαντουργία της περιοχής που έβαλε λουκέτο το 2010 και ο σύζυγός της εργάζονταν ως οδηγός σε μια ποτοποιία που έκλεισε το 2012. Έτσι, μετά από πέντε χρόνια στην ανεργία εκείνη και τέσσερα ο σύζυγός της, έκαναν το βήμα κι άνοιξαν το δικό τους επαγγελματικό χώρο στην Κομοτηνή, ένα αρτοποιείο, με αρτοσκευάσματα, μπουγάτσα και καφέ . «Ήταν χρόνια δύσκολα. Όταν χάσαμε τη δουλειά μας βλέπαμε κάθε μέρα τα έξοδα να τρέχουν και ευκαιρίες για νέα

δουλειά να μην παρουσιάζονται.» δηλώνει η Αρετή Μπόζη σημειώνοντας πως ακόμη και η ηλικία τους στεκόταν αρνητικός παράγοντας «προηγούνται οι νεότεροι σε ηλικία, όλοι θέλουν να προσλαμβάνουν νέους» σημειώνει μην κρύβοντας τις δύσκολες στιγμές που πέρασαν η οικογένεια.

Το βήμα της λειτουργίας του δικού τους καταστήματος έγινε με πολύ σκέψη. «Ό,τι χρήματα είχαμε τα επενδύσαμε εδώ, οπότε τώρα περιμένουμε. Δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να κάνουμε κάτι. Ήμασταν σε ένα σπίτι τρεις άνεργοι, εγώ, ο σύζυγός μου και ο γιος μου. Βρήκαμε τη δύναμη για να κάνουμε το βήμα γιατί δεν γινόταν κάτι καλύτερο. Βλέπετε έξω να υπάρχουν δουλειές; Με τα 400 ευρώ από τα επιδοτούμενα προγράμματα ποιος πρώτα; Οπότε, το ρισκάραμε».

Ένα ρίσκο που γέννησε νέες ελπίδες και γύρισε σελίδα στη ζωή τους. Στέκονται στα πόδια τους κι ελπίζουν για κάτι καλύτερο. «Τι θα προτρέπατε σε ανέργους που βρίσκονται στην ίδια με εσάς θέση;» την ρωτάμε για να την ακούσουμε να απαντά «Δεν ξέρω αν θα τους προέτρεπα να ρισκάρουν. Και το ρίσκο είναι όσο αντέχεις, όσο μπορείς να το κάνεις κι αυτό. Αυτού του είδους τα καταστήματα έχουν κόστος. Όμως με τα χέρια σταυρωμένα δεν μπορείς να καθίσεις και να περιμένεις. Να περιμένεις τι;» αναρωτιέται και δίνει την απάντηση η ίδια «Η ζωή κυλάει. Κάτι πρέπει να κάνεις.»

«Σκεφτήκατε καθόλου την λύση της μετανάστευσης;» ρωτάμε και πάλι την κα Μπόζη για να την ακούσουμε να απαντά. «Το σκεφτήκαμε, αλλά είχαμε τα παιδιά εδώ. Ο γιος μου πήγαινε στο σχολείο. Αν ήμασταν λίγο πιο νέοι, σίγουρα θα φεύγαμε έξω. Εδώ και η αρχή για να κάνεις κάτι και η συνέχεια είναι δύσκολη».
Φώτο: Αρετή Μπόζη Φωτογράφος: Μαρία Νικολάου