Κομοτηνή: Το ντοκιμαντέρ «So far so close» κέρδισε το χειροκρότημα

00:05 11/5/2019 - Πηγή: ΕΡΤ

Βαλάντης Λιόλιος και Μαρία Ζαφείρκου

Ένας μεταπτυχιακός φοιτητής από την Νάουσα, ο Βαλάντης Λιόλιος, στο Πανεπιστήμιο του Δούναβη της Αυστρίας ταξίδευε με το τρένο προς την Βιέννη. Στο ίδιο βαγόνι ήταν οι συμφοιτητές του και ο υπεύθυνος του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών του QJNT, ο καθηγητής Μάριο Νόττας.

Η διαδρομή γινόταν ακόμη πιο ενδιαφέρουσα με τις κουβέντες γύρω από τις προσπάθειες των κατοίκων της περιοχής να στηριχτούν στον τόπο τους, να αναδείξουν αυτό που έχει και να αξιοποιήσουν την ιστορία, την παράδοση, την παραγωγή με “όχημα” τον τουρισμό και την εκπαίδευση.

Λίγο

πριν την προβολή με την κα Κορδοκονίδου

«Όπως στην Νάουσα έχετε τα καζάνια, έτσι και στο Κρεμς έχουν τα heurigens ;» είπε ο κος Νόττας δίνοντας την ιδέα μιας ωραίας ιστορίας που θα μπορούσε να γίνει ντοκιμαντέρ. Κάπου εκεί «συστρατεύτηκαν» κι άλλες δυνάμεις στο πλευρό του δημοσιογράφου Βαλάντη Λιόλιου, η σύζυγός του Μαρία Ζαφείρκου και ο συνάδελφος του Αλέξανδρος Μάρκου, όλοι μαζί μια παρέα που έγραψε την δική της ιστορία με ένα doc το: “So far, so close”. Kάπως έτσι ξεκίνησαν τα «γυρίσματα» μιας διατριβής , που έφερε κοντά δύο πόλεις, την Νάουσα και το Κρέμς. Η προβολή του ντοκιμαντέρ έγινε και στην Κομοτηνή, παρουσία του δημιουργού, υπό την αιγίδα της ΔΚΕΠΠΑΚ του Δήμου Κομοτηνής και με τη συμμετοχή των σχολείων: ΣΔΕ Κομοτηνής, Εσπερινό ΓΕΛ Κομοτηνής, Εσπερινό ΕΠΑΛ Κομοτηνής. Αρωγός στη συγκεκριμένη προσπάθεια ήταν και η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης.

«Είναι σημαντικό που ζήτησαν και διοργάνωσαν την προβολή τα σχολεία, ιδιαίτερα τα σχολείο δεύτερης ευκαιρίας γιατί και το Πανεπιστήμιο του Κρεμς, είναι ένα Πανεπιστήμιο δια βίου μάθησης άρα έχει σχέση. Οι μαθητές και οι μαθήτριές κατανόησαν ότι η μάθηση δεν τελειώνει ποτέ. Αυτό βγαίνει από το ντοκιμαντέρ κι αυτό είναι σημαντικό.» δήλωσε στην ΕΡΤ Κομοτηνής ο κος Λιόλιος κι εξήγησε ότι «το ντοκιμαντέρ θέλει να δώσει ένα παράδειγμα, να συγκρίνει δύο πόλεις που έχουν κοινά χαρακτηριστικά, το κρασί, τον τουρισμό και την αξιοποίηση της Βιομηχανικής Κληρονομιάς. Βλέπουμε μια πόλη στην Ελλάδα η οποία είναι πόλη του κρασιού, έχει τα καζάνια όπου γλεντάν οι κάτοικοι μαζί με τους τουρίστες, αλλά όχι οργανωμένα κι έχει μια μεγάλη αναξιοποίητη βιομηχανική και πολιτιστική κληρονομιά. Αντιστοίχως το Κρεμς είναι πόλη του κρασιού με τις γιορτές στα οινοποιία τα οποία λειτουργούν ως ταβέρνες. Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά στο Κρεμς σε σχέση με τα δικά μας, την Ευρωπαϊκή Κληρονομιά την έχουν αξιοποιήσει, τρανό παράδειγμα το Donau Universitat Krems, όπου ένα παλιό εργοστάσιο του καπνού έχει μετατραπεί σε ένα παλιό δημόσιο πανεπιστήμιο δια βίου μάθησης που αυτή τη στιγμή έχει 12.000 φοιτητές» δηλώνει ο δημιουργός.
Σχολιάζοντας την προεκλογική επικαιρότητα στέλνει το δικό του μήνυμα εν όψει της εκλογικής αναμέτρησης. «Στον Τουρισμό και στον Πολιτισμό θα πρέπει να στηριχθούν οι υπεύθυνοι σε συνδυασμό με την Εκπαίδευση. Ο κάθε τόπος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Η Κομοτηνή έχει τα δικά της: Πανεπιστήμιο, βιομηχανικά κτίρια κ.α. Καλά παραδείγματα αξιοποίησης της κληρονομιάς και της παραγωγής υπάρχουν παντού στην Ευρώπη γιατί να μην τα ακολουθήσουμε;» αναρωτιέται και σπεύδει να σημειώσει « Εκεί είναι και η διαφορά για μένα. Εκεί οι Πολιτικοί το είδαν διαφορετικά, για να καταλάβετε το Πανεπιστήμιο στο Κρεμς ήταν μια ιδέα του εκεί Περιφερειάρχη.»
Φώτο: Στιγμιότυπα από την εκδήλωση της προβολής. ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία: Μαρία Νικολάου

www.ert.gr