Κομοτηνή: Το σχολείο να μην είναι υποχρέωση, αλλά χαρά

21:31 8/9/2017 - Πηγή: ΕΡΤ

Πρώτο κουδούνι τη Δευτέρα και οι μαθητές θα ανταμώσουν ξανά με τους συμμαθητές και τους φίλους τους στις ίδιες ή σε διαφορετικές σχολικές αυλές. Ανάμεσά τους και τα «πρωτάκια» που θα σφίγγουν τα χέρια των γονιών τους και θα αναζητούν στο βλέμμα τους ένα ενθαρρυντικό νεύμα. Πρωτόγνορες στιγμές για τα ίδια, αλλά και για τους γονείς, όμως, σίγουρα αυτές οι στιγμές θα είναι ξεχωριστές.

Τα πρωτάκια ειδικά είναι αυτά με το μεγαλύτερο άγχος

Μαθαίνουμε μέσα από τα λάθη μας καλύτερα

«Λογικό είναι κάθε γονιός, όταν ξεκινάει το παιδί του στο σχολείο να έχει άγχος. Άγχος πώς θα είναι το καινούργιο

το σχολείο, πώς θα ανταπεξέλθει, πώς θα το υποδεχτεί η δασκάλα. Όλα αυτά είναι φυσιολογικά.» δηλώνει η κυρία Σοφία Ανέστη Νηπιαγωγός, ιδιοκτήτρια παιδικού σταθμού στην Κομοτηνή προσθέτοντας πως «Και το παιδί έχει τα δικά του άγχη τα οποία φαντάζουν πολύ μεγαλύτερα μέσα στον παιδικό του κόσμο.» Γι αυτό το λόγο προτείνει στις μητέρες που δικαιολογημένα έχουν τα άγχη τους, να μην τα εξωτερικεύουν. Να δώσουν στα παιδιά ώθηση, έτσι ώστε το σχολείο να μην είναι υποχρέωση, αλλά χαρά. Να βλέπουν τη χαρά τη ζωής. Θα πάνε σε ένα καινούργιο χώρο, θα κάνουν φίλους. Κι αν κάπου αποτύχει το παιδί, δεν πειράζει γιατί μερικές φορές μέσα από τις αποτυχίες μαθαίνουμε. Σημασία δεν έχει ότι θα πέσει, αλλά ότι θα ξέρει να σηκώνεται. Να μην μας γίνει άγχος η απόδοση του παιδιού, έχει πολλά χρόνια μπροστά του. Μαθαίνουμε μέσα από τα λάθη μας καλύτερα.»

Οι γονείς δεν θα πρέπει να έχουν άγχος

Με ειδικούς χειρισμούς οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους να ξεπεράσουν το σχολικό άγχος

Γνωρίζοντας καλά την ψυχολογία των γονιών το πρώτο που σημειώνει η έμπειρη εκπαιδευτικός είναι να μην έχουν καθόλου άγχος. «Όχι άγχος! Μεγάλη εμπιστοσύνη στους εκπαιδευτικούς. Να μην κρίνουν τους δασκάλους και τις δασκάλες. Είναι πολύ σημαντικό να τους αφήσουν να κάνουν τη δουλειά τους, όπως ξέρουν. Είναι πολύ καλά καταρτισμένες. Να μην παρεμβαίνουν στο έργο τους και όλα θα πάνε πολύ καλά.» δηλώνει χαρακτηριστικά.

Τα «πρωτάκια»…

Ιδιαίτερη «κατηγορία» από μόνα τους, τα πρωτάκια. Για εκείνα είναι όλα καινούργια «Είναι η γοητεία ότι θα πάνε σε κάτι πιο καινούργιο και πιο μεγάλο από τη μια και από την άλλη ο φόβος τους. Μάλιστα αρκετά προτείνουν στους γονείς τους να πάνε πίσω στο παλιό τους σχολείο. Όλα αυτά είναι φυσιολογικά. Όλα αυτά μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχουν ξεπεραστεί. Δεν πρέπει να ακούνε κουβέντες του τύπου «Ωχ πέσαμε σε χάλια τμήμα.» «Ώχ τι δασκάλα είναι αυτή!» Καλό είναι να ακούνε θετικά σχόλια «Πόσο τυχερός είσαι που…», Καμιά φορά το άγχος μας, μας κάνει να βλέπουμε προβλήματα τα οποία τα μεταφέρουμε στο παιδί. Καλό είναι, όμως, να μην τα εξωτερικεύουν οι γονείς και να μην τα μεταφέρουν στα παιδιά. Όλα αντιμετωπίζονται με τον κατάλληλο τρόπο.»

Υπομονή, Υπομονή, Υπομονή
Όσον αφορά στους δασκάλους και στις δασκάλες σπεύδει να συμβουλεύσει με νόημα να δείχνουν «Υπομονή. Υπομονή. Υπομονή. Είναι μικρά παιδιά. Πρώτη φορά μπαίνουν σ’ αυτό το περιβάλλον. Μπορεί να πουν κάτι άσχετο, την ώρα που η δασκάλα λέει κάτι πολύ σοβαρό για το μάθημα. Αυτό είναι αναπόφευκτο, οπότε η δασκάλα θα πρέπει, να έχει υπομονή. Αγάπη για τα παιδιά, σεβασμό σ’ αυτό που κάνουν και οι δυσκολίες θα ξεπεραστούν.» Παράλληλα, σημειώνει ότι «οι δασκάλες έχουν μεγάλο φόρτο, ύλη που θα πρέπει να διδάξουν, πιέζονται και καμιά φορά αυτό δεν συμβαδίζει με το αυθόρμητο των μικρών παιδιών, αλλά σιγά – σιγά με το χρόνο όλα θα ξεπεραστούν.»

Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε

Τέλος, τέτοιες μέρες οι αναμνήσεις των δικών της μαθητικών χρόνων ξαναγυρίζουν και τις θυμίζουν τα περασμένα «Ήταν δώρο ζωής για μένα το σχολείο. Θυμάμαι ακόμη τα γράμματα της δασκάλας μου. Θυμάμαι ακόμη τη μυρωδιά από τα βιβλία και το σβηστήρι. Οι πρώτες τάξεις είναι πολύ σημαντικές και μακάρι όλα τα παιδιά να είναι το ίδιο τυχερά, όπως ήμουν κι εγώ.» Γι αυτό το λόγο ευχήθηκε στους «μεγάλους» της μαθητές που θα πάνε στην Α΄Δημοτικού να βάλουν στις αποσκευές τους: «Ένα χρωματιστό μολύβι για να φτιάξουν τον κόσμο, όπως τον ονειρεύονται.Ένα σβηστήρι, για να μπορούν να διορθώσουν τα λάθη τους. Κι ένα γλυκάκι, για να κρατούν μόνο τις γλυκές στιγμές κρατώντας πάντα την παιδικότητα τους.»
Φώτο:Σοφία Ανέστη Ρεπορτάζ –κείμενο- φωτογραφία:Μαρία Νικολάου