«Κοντσέρτο για Μία Μέρα που Πέρασε» στο θέατρο Τ

14:08 20/3/2018 - Πηγή: ΕΡΤ

Το Θέατρο Τ παρουσιάζει στις 20, 26 και 27 Μαρτίου την παράσταση «Κοντσέρτο για Μία Μέρα που Πέρασε» της Γεωργίας Βεληβασάκη σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αθυρίδη, μια μουσικοθεατρική performance με ζωντανή μουσική.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Φιλομήλα. Το πρωί κορίτσι, ονειρεύεται πως μαθαίνει την αλήθεια. Θέλει να γίνει θάλασσα. Αγάπησε έναν ξένο κι έγινε χαρταετός. Το μεσημέρι, γυναίκα πάνω στο κύμα της θάλασσας, παίζει με λέξεις και

νότες. Τακτοποιεί το χάος. Όταν λυπήθηκε, έφαγε μια κουταλιά γλυκό τριαντάφυλλο. Το απόγευμα, οι επιθυμίες της, οι ματαιώσεις της, πέτρες. Χτίζεται στο δωμάτιό της. Ύστερα, φοράει τα καλά της, μαχαιρώνει τη θάλασσα και ορμάει στο άδειο της όνειρο. Μία νότα χάθηκε. Μετά νύχτωσε. Τα κύματα πιο χαμηλά. Η θάλασσα πιο μακριά. Η Φιλομήλα γίνεται διαυγής…

Όλα συμβαίνουν σε μία ημέρα ή σε μία ζωή. Ο χρόνος την εμπαίζει. Η κιθάρα ένα αντικαθρέφτισμα της αλήθειας της.

Εσείς πόσες αβεβαιότητες αντέχετε; Σας αρέσει το γλυκό τριαντάφυλλο; Και η ευτυχία;…

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Το κείμενο «συνομιλεί» -εν είδει pastiche- με αποσπάσματα λόγου και ποίησης των Elizabeth Bishop, Jorge Luis Borges, Immanuel Kant, Fernando Pessoa, Οδυσσέα Ελύτη, Μαρίνου Καρβελά, Γιώργου Παναγιωτίδη, Λένας Πλάτωνος, Γιώργου Σεφέρη και Γιώργου Χειμωνά.

Η παράσταση υποστηρίζεται από video projection και εμπλουτίζεται από μουσικές αφηγήσεις της Λένας Πλάτωνος, του Μάνου Χατζιδάκι, του Αττίκ, ένα μαργαριτάρι του Bizet, ένα φλαμένκο και άνθη από Aleli και στίγματα άλλα…

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο: Γεωργία Βεληβασάκη
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Αθυρίδης
Επιμέλεια κειμένου: Γιώργος Παναγιωτίδης
Σκηνικά/Κοστούμια: Ηλίας Λόης
Κατασκευή μάσκας: Μάρθα Φωκά
Video processing: Ηλίας Λόης – Γεωργία Βεληβασάκη
Μουσική επιμέλεια: Ανδρέας Ζιάκας – Γεωργία Βεληβασάκη

ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ

Γεωργία Βεληβασάκη (Φιλομήλα)
Κωνσταντίνος Αθυρίδης (Αφηγητής)
Ανδρέας Ζιάκας (Μουσικός επί σκηνής, κιθάρα)

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Τιμές εισιτηρίων: 12€ κανονικό | 10€ φοιτητών, ανέργων & ατέλειες
Τηλέφωνο κρατήσεων: 2310 854 333
Parking: Με 3€ και την επίδειξη του εισιτηρίου σας, μπορείτε να αφήνετε το αυτοκίνητό σας στο parking που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο Θέατρο Τ.

ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ

«Κοντσέρτο για μία μέρα που πέρασε» ή που δεν πέρασε. Η απουσία της κλασικής δραματουργικής φόρμας, η παρουσία μιας κλασικής κιθάρας, μια συνεχής συνομιλία της Φιλομήλας με τον χρόνο και ούτε ένας διάλογος. Μια ζωή γεμάτη όνειρα, προσδοκίες, ματαιώσεις, όλα σ’ ένα κλειστό δωμάτιο, χωρίς τοίχους. Με «όπλα» μία μάσκα και μια μπαγκέτα μαέστρου, ο χρόνος στάσιμος, παρών ή απών, τετράγωνος ή διανυσματικός, αργός ή βιαστικός, περνάει μέσα από τον κόσμο της Φιλομήλας, άλλοτε συμπάσχοντας και άλλοτε σαρκάζοντας. Ένα εμπνευσμένο κείμενο που ήταν για μένα μια σκηνοθετική πρόκληση.
(Κωνσταντίνος Αθυρίδης – σκηνοθέτης)

Μια γυναίκα σ’ ένα δωμάτιο. Μια γυναίκα χτίζει ένα δωμάτιο. Το δωμάτιο είναι η γυναίκα. Αρχή της έμπνευσής μου ήταν η ιδέα του ονείρου που εμμένει, η ματαίωση. Η ηρωίδα γίνεται όχημα των προσδοκιών της, σωρεύει πέτρες-επιθυμίες και χτίζεται από αυτές. Η κιθάρα της, ένα «άλλο εγώ» στο οποίο απευθύνεται. Δεν είναι τυχαίο που χάνεται μία νότα. Η Φιλομήλα στέκεται απέναντι στον κόσμο, όπως σ’ ένα «κοντσέρτο» ένα σόλο όργανο απέναντι σε μία ορχήστρα.
(Γεωργία Βεληβασάκη – ερμηνεύτρια/συγγραφέας)

Η Φιλομήλα, η φιλόμουσος δηλαδή, και η ζωή της ολόκληρη ένα πέτρινο δωμάτιο. Κάθε ημέρα της ζωής της και μία πέτρα. Η Φιλομήλα κτίζει από την αρχή το δωμάτιό της, τα όνειρά της, τις αγωνίες της, τους έρωτές της, εμπρός στα μάτια των θεατών. Αρθρώνει έναν λόγο που πηγάζει τόσο από τα βάθη της ψυχής της, όσο και από τα βάθη της λογοτεχνίας. Τραγουδά και εξυψώνεται, τραγουδά και καταβυθίζεται. Προσπαθώντας να δραπετεύσει από τον χρόνο, ζητώντας να καταλάβει τη σχέση της με τον κόσμο, μοιράζεται με τους θεατές λυρικές μελωδίες, υπέροχους στίχους και πάλει τις χορδές τις ψυχής τους. Η ερμηνεύτρια Γεωργία Βεληβασάκη, ως άλλη αναγεννησιακή καλλιτέχνιδα, μας συγκινεί με την ευαίσθητη και πλήρη νοημάτων κειμενική σύνθεσή της και μας δονεί με τραγούδια γεμάτα από τη δύναμη και το συναίσθημα της φωνής της. Μια θεατρική μουσική παράσταση περισσότερο κατάθεση ψυχής, μια δραπέτευση από τον χρόνο γεμάτη νότες και λέξεις, που θα άξιζε κανείς ν’ απολαύσει από κοντά.
(Γιώργος Παναγιωτίδης – ποιητής/πεζογράφος)

www.ert.gr