Κώστας Κρεμμύδας: «Κάπα όπως μακάβριο»

08:55 10/4/2020 - Πηγή: ΕΡΤ

«Κάπα όπως μακάβριο» ο τίτλος της νέας ποιητικής συλλογής του Κώστα Α. Κρεμμύδα, ποιητή και εκδότη του περιοδικού «Μανδραγόρας», ένα έργο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μανδραγόρας». Ποιήματα από καρδιάς για όλους όσοι συνεχίζουν να πέφτουν, να σηκώνονται «σε μια αέναη κίνηση στο αβέβαιο» όπως λέει ο ποιητής μέχρι να ξαναπέσουν με κρότο αφήνοντας σε άλλους ζητοκραυγές και κούφιες βεβαιότητες.

«Κάθε που γράφω μεγαλώνει ο φόβος για το άγνωστο» εξομολογείται ο ποιητής Κώστας Κρεμμύδας.

Μέσα από τους στίχους του ξεπροβάλει πάλι ο Κολωνός, ο Ολυμπιακός,

η ζωή μας Σήμερα, όπως λέει και πάντα. «Κάθε που γράφω μεγαλώνει ο φόβος για το άγνωστο που ψάχνω συνταίριασμα να δώσω γιατί βαρέθηκα τα περιττά τα λίγα και αδιάφορα να λέγονται όταν μάχες μαίνονται. Βαρέθηκα σωσμούς σωτήρες λόγια, θα ‘ θελα μόνο ν’ αξιωθώ κείνη τη μάχη, πριν το τέλος μου, να δώσω δίπλα σας». Εξομολογείται και «περιγράφει» με τα ποιήματα του τον τρόπο που έζησε, τις γωνιές του δρόμου, κατανοώντας καλά πιά πως « με ρήματα παθητικά δεν χτίζεται η ζωή.»

Απ’ τη γνωστή στο κοινό του χαλκόποδη οδό του Κολωνού παρουσιάζει τις «χαράδρες» και μιλά για τις Ερινύες, τις Ευμένιδες, τους έρωτες και τις διαψεύσεις. «Δεν μας χρειάζεται ασφαλώς ο άπιστος Θωμάς (που λοιδορήθηκε κακώς) για να πειστούμε άπαντες πως περιττά και μη ευκταία τα αναπόφευκτα » σημειώνει ο Κώστας Κρεμμύδας προσθέτοντας «Τι κι αν μαθαίνουμε ότι η ιστορία ασχολείται μόνο με γεγονότα, όταν εμείς δεν καταφέρουμε να φτιάξουμε μια ιστορία, απλώς παρασερνόμαστε στο διάβα της πειθήνιοι και υπάκουοι ».
«Κάπα όπως μακάβριο» τιτλοφορεί και το τελευταίο μη ποίημα της συλλογής του, που ημιτελές επρόκειτο να μείνει μια για πάντα. Το προτελευταίο με τίτλο: «Το ψωμί της μάνας μου» το αφιερώνει στον Κομοτηναίο συγγραφέα και καλό του φίλο, τον Χρήστο Χαρτοματσίδη «και κάπως έτσι έγινε άρτος ζωής αιώνιας το σώμα της το άγιο» ο τελευταίος στίχος με τον ίδιο τρόπο που «άρτος» ζωής γίνονται όλες οι εκδοτικές προσπάθειες του Κώστα Κρεμμύδα, τίμιες, καθάριες και ειλικρινείς.
«…γεμάτοι από κρίσεις η ιστορία, οι άνθρωποι (Θύτες και Θύματα) το παρελθόν και το μέλλον. Ίσως γι αυτό έμαθα να μεγαλώνω με ανασφάλειες και αρνήσεις που όσο περνούν τα χρόνια μου φουντώνουν. Βλέπετε τα πράγματα παλιώνουν ενώ εμείς παραμένουμε ίδιοι…» αναφέρει στην ποιητική του συλλογή που περιλαμβάνει τις ενότητες: Το ασανσέρ μια ημιτελής συνουσία, Ωδή στα τρόλεϋ, Υπέρ ηρώων, Μηνύματα σε κινητό, Η αγωνία στο μαύρο και δίνουν αφορμή για ένα άλλο «ταξίδι» επίκαιρο όσο ποτέ.
Φώτο:Κώστας Κρεμμύδας  πηγή διαδίκτυο κείμενο:Μαρία Νικολάου

www.ert.gr