Ο γλυπτός ποταμός της Λάρισας, τμήμα βραβείου της ΕΕ

20:39 18/10/2017 - Πηγή: ΕΡΤ

Στο πλαίσιο του 19ου Συνεδρίου του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Ευρωπαϊκή Σύμβαση του Τοπίου που πραγματοποιήθηκε στο Brno της Τσεχίας, οι συμμετέχοντες, μεταξύ των οποίων και η Λαρισαία εικαστικός Ν. Γκόλαντα, συζήτησαν και εισηγήθηκαν όπως, η 20η Οκτωβρίου κάθε έτους, αρχίζοντας από φέτος, να ορισθεί ως Διεθνής Ημέρα για το Τοπίο.
Το Συμβούλιο της Ευρώπης προσκαλεί τους τοπικούς φορείς πολιτισμού να εορτάσουν το τοπίο ως “ένα ζωτικό κομμάτι του περιβάλλοντος των ανθρώπων, μια έκφραση της ποικιλότητας της κοινής τους πολιτιστικής και

φυσικής κληρονομιάς, και ένα θεμέλιο της ταυτότητάς τους”
Στο πλαίσιο αυτά “ο Γλυπτός Ποταμός της Λάρισας – Αναπτύσσοντας Κώδικες Νερών στο κέντρο της ιστορικής πόλης της Λάρισας” (1992 – 1998, 2006 – Ν.Γκόλαντα γλύπτης αστικού τοπίου), διαμόρφωση που αποτέλεσε και τη μοναδική ελληνική συμμετοχή για το Ευρωπαϊκό Βραβείο του Τοπίου για το 2016-2017, του Συμβουλίου της Ευρώπης, και με την Απόφαση CM/Res (2017)18 αναγνωρίστηκε από την Επιτροπή των Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης : ως τμήμα του Θεσμού του Βραβείου Τοπίου που έχει σχέση με τα τοπία σε συνδυασμό με την καθημερινότητα των σύγχρονων πόλεων.
● Με την ευκαιρία αυτή και συμμετέχοντας στην 20η Οκτωβρίου την πρώτη Διεθνή Μέρα Τοπίου, ο Δήμος Λάρισας – Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας συνδιοργανώνει μια πρώτη σύσκεψη στη βιβλιοθήκη της Πινακοθήκης του Μουσείου. Οι προτάσεις-μελέτες της κυρίας Γκόλαντα με θέμα : “Ο Πολιτισμός των Τοπίων” και για αυτή την περίπτωση “Τα Παιχνιδίσματα των Θεσσαλικών Νερών”© θα παρουσιαστούν και θα ερευνηθούν νέοι καινοτόμοι χειρισμοί και δυνατότητες ευαισθητοποίησης των νέων της πόλης μας προσεγγίζοντας βιωματικά την εναλλαγή και τον πλούτο των ορεινών και πεδινών ποιοτήτων ροών.
Σύμφωνα με την πρόταση της κ. Γκόλαντα, “το πρόγραμμα στοχεύει στην άρση του αδιάφορου στην καθημερινότητα των σύγχρονων μεγαλουπόλεων και εστιάζεται στον “πολιτισμό των τοπίων” και συγκεκριμένα στη δύναμη της μεγάλης διαδρομής της ροής του Πηνειού, που διασχίζοντας τα Θεσσαλικά πεδία, τους πρόποδες του ιστορικού Ολύμπου και Κισσάβου και μέσω της μυθικής κοιλάδας των Τεμπών καταλήγει στο Αιγαίο, παρασύροντας και γονιμοποιώντας συνειρμούς σχέσεων με το ευρύτερο φυσικό, ιστορικό και ανθρωπογενές τοπίο.”