Πόσο κοστίζει και πόσο αξίζει για τις δύο χώρες η συμμαχία ΗΠΑ-Πακιστάν;

15:04 17/1/2018 - Πηγή: ΕΡΤ

«Τα τελευταία 15 χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ηλιθιωδώς δώσει περισσότερα από 33 δισεκατομμύρια δολάρια ως οικονομική βοήθεια στο Πακιστάν, και εκείνοι μας έδωσαν μόνο ψέματα και εξαπάτηση. Προσφέρουν ασφαλή κρησφύγετα σε τρομοκράτες που κυνηγάμε στο Αφγανιστάν… Όχι πια!» Αυτό ήταν το πρώτο tweet του προέδρου Τραμπ για το 2018, και δεν έμεινε στα λόγια. Στις 4 Ιανουαρίου ανακοινώθηκε η αναστολή της αμερικανικής οικονομικής βοήθειας προς το Πακιστάν, η οποία είχε προϋπολογισθεί στα 2 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η απόφαση κάνει λόγο

για παρακράτηση των οικονομικών πόρων μέχρι το Πακιστάν να εντείνει πειστικά τις προσπάθειές του να εκδιώξει τους Ταλιμπάν από τα εδάφη του, και προστίθεται σε μια σειρά ανάλογων αποφάσεων που έχουν λάβει προηγούμενες αμερικανικές κυβερνήσεις, όπως του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος είχε αναστείλει οικονομική βοήθεια 800 εκατομμυρίων δολαρίων το 2011 και 300 εκατομμυρίων το 2016, όταν και το Κογκρέσο είχε εμποδίσει την πώληση αμερικανικών F-16 στη χώρα. Σε σχετικό άρθρο του, ο Economist σχολιάζει πως ο λόγος ήταν και τότε ο ίδιος, τονίζοντας, όμως, πως οι κυρώσεις δεν βοήθησαν τους αμερικανικούς σκοπούς.

Στην ανάλυσή του, ο Economist τονίζει πως ο πακιστανικός στραστός θεωρεί χρήσιμους τους παραστρατιωτικούς μαχητές στη διαμάχη του με την Ινδία, ειδικά έναντι της προοπτικής της στρατιωτικής εκκένωσης των Δυτικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν. Παρά την πιθανότητα βαρύτερων κυρώσεων, όπως της αφαίρεσης του καθεστώτος του Πακιστάν ως «σημαντικού μη-μέλους συμμάχου του ΝΑΤΟ», φαίνεται πως η Αμερική δεν διαθέτει ισχυρά επιχειρήματα για να πιέσει την χώρα προς την κατεύθυνση που θα επιθυμούσε. Η αμερικανική οικονομική βοήθεια μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι ήταν το 2011, αλλά απέχει επίσης πολύ από τα 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια που είχε φτάσει το 2011. Η μείωση από μόνη της ίσως δεν θα ήταν αρκετή για να περιορίσει αντιστοίχως την αμερικανική επιρροή στο Πακιστάν, αλλά συνδυάζεται με μια αναλόγως αυξανόμενη κινεζική οικονομική βοήθεια, η οποία φαίνεται πως επιτρέπει στο Πακιστάν να επικεντρωθεί με περισσότερη άνεση στις πολιτικές του αποφάσεις που δυσαρεστούν τις Η.Π.Α.