Προσκύνημα στον Αη Λιά στο όρος Παρθένιον

09:18 20/7/2017 - Πηγή: ΕΡΤ

Στην κορυφή του όρους Παρθένιον, σε υψόμετρο 1215 μ. στέκει αγέρωχο το εκκλησάκι του Αϊ Λιά που έχει την τιμητική του.

Πετρόκτιστο, με τα σημάδια του χρόνου να είναι ανεξίτηλα και με τη μοναδική θέα σε θάλασσα και βουνά, αγναντεύει από κει ψηλά τον Αργολικό Κόλπο, τον Πάρνωνα, το Αρτεμίσιο, τον Ταΰγετο, το Μαίναλο και το οροπέδιο της Τρίπολης.

Παλιότερα για να ανέβει ο προσκυνητής χρειαζόταν να διασχίσει τον κάμπο και μετά να ανηφορίσει περπατώντας γιατί δεν υπήρχε πρόσβαση με αυτοκίνητο.

Σήμερα, το προσκύνημα στον Προφήτη Ηλία είναι ευκολότερο γιατί υπάρχει δρόμος που φτάνει κυριολεκτικά μέχρι την πόρτα της εκκλησίας.

Ο δρόμος, διανοίχτηκε από την εταιρία που έχει αναλάβει την κατασκευή του αιολικού πάρκου στην περιοχή.
Στον Εσπερινό παραμονή της εορτής του, πιστοί έφτασαν από νωρίς και περίμεναν υπομονετικά το «κάλεσμα» του ιερέα Βασιλείου Καραχαλιου για να αρχίσει η λειτουργία.

Ανήμερα της εορτής, σήμερα που η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του Προφήτη Ηλία, που έζησε και έδρασε το 90-100 Πχ. από νωρίς το πρωί, πιστοί ξαναανηφόρισαν για να φτάσουν στη χάρη του για τη Θεία Λειτουργία.

Ο Ηλίας ο Θεσβίτης ήταν Ισραηλίτης προφήτης του Θεού.

Υπήρξε ιδιαίτερα δραστήριος και δυναμικός αντιπρόσωπος του Θεού και λόγω του τρόπου ζωής του όλες οι εκκλησίες που είναι αφιερωμένες σε αυτόν βρίσκονται σε κορυφές βουνών και λόφων.

Οι εκκλησίες του είναι χτισμένες στο βουνό γιατί σύμφωνα με τη τη λαϊκή παράδοση, ο Αϊ-Λιας ήταν ναύτης που η θάλασσα προσπάθησε πολλές φορές να τον πνίξει και όταν βαρέθηκε τα ταξίδια, αποφάσισε να βρει ένα μέρος που να μην γνωρίζουν τι είναι θάλασσα και καράβι.

Ετσι, σύμφωνα με την παράδοση, πήρε ένα κουπί στον ώμο και τράβηξε για τη στεριά και όποιον συναντούσε τον ρωτούσε τι είναι αυτό που κρατάει στα χέρια του και όσο του απαντούσαν «κουπί», τραβούσε ψηλότερα.
Όταν κάποτε έφτασε σε ένα ψηλό βουνό συνάντησε έναν τσοπάνη και τον ρώτησε τι ήταν αυτό που βαστούσε.
Ο τσοπάνης το κοίταξε καλά καλά και ύστερα του είπε «ξύλο είναι».

Ο Αϊ-Λιας γέλασε ικανοποιημένος και έμεινε από τότε κοντά στους ανθρώπους των βουνών και όπως αναφέρει η παράδοση «Στένει ολόρθο το κουπί, χτίζει μια καλύβα και αποφασίζει να μείνει εκεί όλη του τη ζωή.

Για αυτό το λόγο ο Αη Λιάς στέκει πάντα ψηλά.