Πρώτη έκθεση των Μικρών Οινοποιών

16:25 5/4/2019 - Πηγή: ΕΡΤ

Ο Σύνδεσμος των Μικρών Οινοποιών της Ελλάδας οργανώνει την πρώτη έκθεση του, την Κυριακή 7 και τη Δευτέρα 8 Απριλίου. Θα πραγματοποιηθεί στο The Hub Events (Αλκμήνης 5, Πετράλωνα) και απευθύνεται σε επαγγελματίες και οινόφιλους. Τα 44 οινοποιεία από όλη την Ελλάδα που συμμετέχουν στον ΣΜΟΕ, θα παρουσιάσουν τα κρασιά τους αλλά και την άποψή τους για το ελληνικό κρασί.

Με

αφορμή την έκθεση συναντήσαμε τον πρόεδρο του συνδέσμου Θάνο Ντούγκο, οινοποιό στην περιοχή της Ραψάνης. Μαζί του συζητήσαμε για την έκθεση αλλά και για τους σκοπούς του ΣΜΟΕ.

Ποιος είναι ο σκοπός της έκθεσης;

Σκοπός της έκθεσης είναι να γνωρίσει το οινόφιλο κοινό της Αθήνας και οι επαγγελματίες τα μέλη του συνδέσμου καθώς η συμμετοχή είναι καθολική. Όλα τα μέλη μας θα συμμετέχουν στην έκθεση και αναμεσά τους υπάρχουν και αρκετά που θα παρουσιάσουν για πρώτη φορά τις δουλειές τους σε κοινό.

Τι διαφορετικό θα έχει αυτή η έκθεση από τις άλλες στις οποίες πήγαν επαγγελματίες και οινόφιλοι;

Ακόμα κι αν έχουν δοκιμάσει τα κρασιά από κάποια Κτήματα σε κάποια άλλη έκθεση, εδώ σίγουρα θα βρουν οινοποιεία που δεν έχουν δοκιμάσει. Η έκθεση αυτή γίνεται σε έναν ιδιαίτερο χώρο που δεν είναι όπως οι περισσότεροι που γίνονται εκθέσεις κρασιού. Το Hub μας εκφράζει σαν Σύνδεσμο. Είναι βιομηχανικός και ταυτόχρονα εναλλακτικός χώρος που μας ταιριάζει. Επίσης έχουμε επιλέξει ένα πολύ καλό ποτήρι που σπάνια βρίσκεις σε έκθεση.

Θα έχουμε 4 masterclasses με κορυφαίους εισηγητές. Ο Γιάννης Καρακάσης, Master of Wine, ο Γρηγόρης Μιχαήλος Dip WSET , ο Άρης Σκλαβενίτης καλύτερος Έλληνας οινοχόος για το 2019 και ο οινοκριτικός Νίκος Μάνεσης, εγγυώνται την επιτυχία. Πιστεύω ότι θα κάνουμε θόρυβο. Και οι επιλογές των θεμάτων είναι πολύ ξεχωριστές.

Ο Καρακάσης για παράδειγμα θα κάνει masterclass για τα «παλιά αμπέλια», κάτι που δεν έχει γίνει πάλι. Ο Μάνεσης θα μιλήσει για τα «ακατέργαστα διαμάντια» τις πιο άγνωστες ποικιλίες που αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν στο μέλλον. Ο Μιχαήλος «σπάει τους κανόνες» και μας υπόσχεται ότι θα μπούμε με πολλές απορίες σε αυτό το masterclass και θα φύγουμε με ακόμα περισσότερες και τέλος ο Σκλαβενίτης που θα παρουσιάσει σε τυφλή γευσιγνωσία έξι από τις πιο δημοφιλείς ελληνικές ποικιλίες σε έξι διαφορετικά ποτήρια.

Ποιοι είναι οι στόχοι και οι σκοποί του Συνδέσμου;

Ο Σύνδεσμος δημιουργήθηκε για μια σειρά πραγμάτων και ένα από αυτά είναι να γνωρίσει ο κόσμος ποια είναι τα κρασιά που παράγονται από μικρά οινοποιεία, οικογενειακά. Τι εννοούμε; ότι τα μέλη της οικογένειας συμμετέχουν σε όλη τη διαδικασία από το αμπέλι μέχρι το τελικό προϊόν και την διακίνηση στην αγορά. Οι άνθρωποι αυτοί κάνουν τον αμπελουργό, τον οινοποιό, τον πωλητή. Θεωρώ ότι αυτά τα κρασιά έχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Είναι κρασιά με ψυχή, για να το πούμε λίγο πιο ποιητικά.

Σημαντικός παράγοντας είναι η μεταφορά της τεχνογνωσίας. Για παράδειγμα κάποια λιγότερο γνωστά οινοποιεία, έχουν ανάγκη να πάρουν τεχνογνωσία από πιο έμπειρους οινοποιούς. Ακόμα και για κάποια θέματα που φαίνονται απλά. Όπως το πώς θα στήσουν μια ετικέτα ή τι θα γράψουν στην οπίσθια ετικέτα. Αν θέλουν να κάνουν μια εξαγωγή, μας ρωτάνε για τις διαδικασίες ή ακόμα και για το αμπέλι και την οινοποίηση. Μας ρωτάνε για πολλά και νομίζω ότι είναι πολύ όμορφο γιατί όταν ανέβει ο μέσος όρος, θα ανέβουμε όλοι. Υπάρχουν στο σύνδεσμο κάποια οινοποιεία που είναι γνωστά και μεγάλα αλλά αυτοί θα πρέπει να βοηθήσουν και τους πιο μικρούς.

Άλλοι σκοποί είναι καταρχήν ότι μπορούμε θεσμικά να αιτούμαστε κάποια πράγματα από τις αρμόδιες υπηρεσίες των Υπουργείων, στα οποία δεν μπορεί να πάει για παράδειγμα ο Ντούγκος μόνος του και να πει «έχω πρόβλημα με αυτό, παρακαλώ να μου το λύσετε». Ενώ όταν πηγαίνεις θεσμικά, ως ένα νόμιμα συστημένο όργανο, το οποίο αντιπροσωπεύει έναν αρκετά μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων, τουλάχιστον αναγκάζονται να σε ακούσουν.

Υπάρχει σύγχυση με την ύπαρξη πολλών διαφορετικών οργάνων και εκθέσεων, εταιρικών, κλαδικών;

Στην αρχή, εδώ στην Ελλάδα, πιθανόν να υπάρξει κάποια σύγχυση, αλλά νομίζω ότι είναι κάτι που θα συνηθίσουμε, γιατί μην ξεχνάμε ότι, στις οινικά αναπτυγμένες χώρες υπάρχουν όχι ένας και δύο αλλά πάρα πολλοί σύνδεσμοι και τα μέλη τους έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Δηλαδή βλέπεις ότι όταν γίνεται η Vinitaly ή η Vinexpo, ακόμα και στο δρόμο προς τις μεγάλες αυτές εκθέσεις υπάρχουν παράλληλα σημεία, όπου είναι μια ομάδα οινοποιών, πάντα στην ίδια πόλη, τις ίδιες ημερομηνίες και γίνονται άλλα events για κρασιά με κοινά χαρακτηριστικά. Μπορεί κάποιοι να είναι με φυσικά κρασιά, κάποιοι να είναι με βιολογικά κρασιά… Απλά στην Ελλάδα δεν είμαστε συνηθισμένοι σε κάτι τέτοιο.

Από την αρχή λέμε ότι όποιος μπορέσει να μαζέψει και να κατηγοριοποιήσει ή να ομαδοποιήσει οινοποιεία στην Ελλάδα θα κάνει κάτι θετικό, γιατί σκεφτείτε ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή περισσότερα από χίλια οινοποιεία. Στο σύνδεσμο ελληνικού οίνου είναι 80 με 90, ενεργά είναι τα 30. Γιατί να μην οργανώσει και κάποιος άλλος και άλλους 50;

Είμαστε πλέον των χιλίων οινοποιείων. Όποιος οργανώνεται σε μια τέτοια δομή θεωρώ πως κάνει κάτι θετικό γιατί μπορούμε να έχουμε αποτέλεσμα σε διαφορετικές κατευθύνσεις.

H θέση σας σε σχέση με τα προϋπάρχοντα θεσμικά όργανα, την Εθνική Διαεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου και Οίνου (ΕΔΟΑΟ) και τον Σύνδεσμο Ελληνικού Οίνου (ΣΕΟ) ποια είναι;

Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο υπερδιπλασιαστήκαμε. Από τότε που ξεκινήσαμε από 24 γίναμε 45. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο έχουμε κάνει αίτηση για να μπούμε στην ΕΔΟΑΟ, για να είμαστε όλοι υπό τη σκέπη της Εθνικής Διεπαγγελματικής. Αυτή τη στιγμή η Εθνική Διεπαγγελματική αποτελείται από την ΚΕΟΣΟΕ και τον ΣΕΟ και έχουμε κάνει επίσημο αίτημα από τον Δεκέμβριο να είμαστε το τρίτο μέλος, γιατί θεωρώ ότι πρέπει και δικαιούμαστε να είμαστε. Πριν ήταν 30 συνεταιριστές και άλλοι 80… Τώρα βάζεις στην ΕΔΟΑΟ άλλους 50 οινοποιούς. Κάποιος άλλος μπορεί να φέρει άλλους 80. Έτσι καταφέρνουμε κάτω από μία εθνική ομπρέλα,να μπαίνουν όλο και περισσότερα μέλη του κλάδου. Γι’ αυτό το βλέπω θετικό.

Έχετε προσλαμβάνουσες από αντίστοιχα εγχειρήματα από τα οποία παίρνετε εσείς τεχνογνωσία;

Μία από τις πρώτες κινήσεις του συνδέσμου ήταν να γίνουμε μέλη της CEVI, που είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση των Ανεξάρτητων Οινοποιών. Έχει 12.000 μέλη από 11 χώρες, έδρα στο Παρίσι, μόνιμο γραφείο στις Βρυξέλλες, γιατί οι αποφάσεις παίρνονται εκεί για τα αγροτικά και όχι εδώ. Είμαστε αυτή τη στιγμή συνδεδεμένα μέλη, από τον Οκτώβριο θα είμαστε τακτικά.

Από το 2020 έχει αποφασιστεί από την Ε.Ε στις ετικέτες των κρασιών να αναφέρονται πλέον όλα τα συστατικά. Με παρέμβασή της η CEVI ζήτησε από τους αρμόδιους επιτρόπους να μην υπάρχουν όλα τα συστατικά αναγραφόμενα, αλλά να τυπωθεί ένα QR code, το οποίο να μπορεί οποιοσδήποτε να το σκανάρει και να μπει σε μία βάση δεδομένων, διότι τα μικρά οινοποιία mε ένα τιράζ 1000 ή 500 ετικετών δεν τα συμφέρει οικονομικά να τυπώνει κάθε χρόνο… Και αυτό το δέχτηκε η ΕΕ. Πώς θα επιτυγχάνονταν αυτό αν κάποιος δεν πήγαινε να το ζητήσει.

Ποιες άλλες δράσεις θα αναλάβετε;

Πρέπει να πιέσουμε το Υπουργείο να εκσυγχρονιστεί η ελληνική οινική νομοθεσία. Δεν μπορούμε να τρέχουμε με νομοθεσίες του 1970 με τα ΠΟΠ. Καλά είναι τα ΠΟΠ, καλώς δημιουργήθηκαν, αλλά κοντεύουμε μισό αιώνα και τρέχουμε με αυτό. Δηλαδή δεν μπορεί να μην μπορεί να βάλει κανείς ένα Stelvin όταν όλος ο πλανήτης έχει πάει σε αυτό. Μου ζητάει ο Άγγλος 100 μπουκάλια με Stelvin, να χάνω την αγορά; Αυτό είναι ανοησία.

Ή δεν μπορεί να μην βρεθεί ένας τρόπος να επιτραπεί η ξηρή μαυροδάφνη, όταν έχουμε αυτή τη στιγμή τουλάχιστον 10 καλά δείγματα από οινοποιεία… Έχουμε ετοιμάσει το αίτημα προς το Υπουργείο σχετικά με αυτό.

Με ποιους άλλους τρόπους θα προσπαθήσετε να «βγείτε» στον κόσμο;

Στο μυαλό μας είναι κι άλλες κινήσεις εξωστρέφειας στην Ελλάδα και σε άλλες αγορές, στοχευμένες. Θεωρώ ότι η αγορά των ΗΠΑ επειδή είναι ανεπτυγμένη, ταιριάζει πιο πολύ στο προφίλ των οινοποιείων-μελών. Είναι πολύ δεκτική στο ξένο, κάτι που δεν συμβαίνει για παράδειγμα στη Γαλλία και στη Γερμανία. Οι αγγλοσαξονικές αγορές είναι πιο δεκτικές στο νέο. Αν τους αρέσει κάτι, τους ενδιαφέρει μόνο η τιμή, όχι η προέλευση.

Ποιές πιστεύεις ότι θα είναι μακροπρόθεσμα οι εξελίξεις στο ελληνικο κρασί;

Θεωρώ ότι θα γίνονται καταρχήν κρασιά, τα οποία θα είναι από ελληνικές ποικιλίες. Αυτό είναι μία τάση που φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού. Θα πηγαίνουμε όλο και περισσότερο σε κρασιά μειωμένων παρεμβάσεων. Θέλω να επισημάνω το εξής: Οι πιο ήπιες παρεμβάσεις στα κρασιά από κάποιους, δεν γίνονται μόνο επειδή έχει γίνει μόδα. Όσο αυξάνεται η γνώση στο αμπέλι, δεν χρειάζεται να παρεμβαίνεις πάρα πολύ. Στην ουσία μειώνονται οι διορθώσεις. Δηλαδή έχει γίνει από μόνο του. Αυτό γίνεται στη δικιά μας την περίπτωση – για να μην μιλάω τώρα για άλλους – παρόλα που είμαστε βιοκαλλιεργητές από το ‘97, δεν βγαίναμε να λέμε ότι είμαστε ένα οινοποιείο ηπίων παρεμβάσεων. Θεωρούσαμε ότι κάναμε αυτό που έπρεπε. Είναι εμπειρότεροι σήμερα οι οινοποιοί και αυτό τους οδηγεί.

Και κάτι άλλο πολύ βασικό: στην Ελλάδα δεν έχουμε παλιά αμπέλια. Τα παιδιά μας, σκέψου ότι θα βρουν έτοιμους καλοδουλεμένους αμπελώνες που θα είναι σε ηλικία 50- 60 ετών. Σκέψου τώρα με τη μεταλαμπάδευση της τεχνογνωσίας από τη δική μας τη γενιά, τι κρασάρες θα μπορέσουν να βγάλουν! Που εγώ δεν την είχα αυτήν την τύχη στα χέρια μου. Έπρεπε να περιμένω 20 χρόνια για να ωριμάσουν οι δικές μου οι φυτεύσεις. Και ο άλλος θα το πάρει 60 χρονών και θα κάνει παπάδες, ευελπιστώ και υποθέτω! Αυτό θα δώσει credit.

Ήδη το ασύρτικο και το ξινόμαυρο θεωρώ ότι είναι δύο ελληνικές ποικιλίες που, πρώτο το ασύρτικο , δεύτερο το ξινόμαυρο, στους κύκλους των wine geeks κάνουν τράκες. Φαντάσου αυτό να ανοίξει σε πιο ευρύ φάσμα, πώς οι πωλήσεις θα ανέβουν. Γιατί αυτό είναι το όπλο μας. Και μετά θα μπουν κι άλλες ποικιλίες. Πιθανόν να μπει το Αγιωργήτικο, το Βιδιανό, η Μαυροδάφνη, η Λιμνιώνα, ο Ροδίτης Αλεπού, η Κυδωνίτσα. Έχουμε όπλα, τα οποία αν δουλευτούν σωστά στο αμπέλι, θα δώσουν σπουδαία κρασιά. Είμαστε εδαφολογικά και κλιματολογικά μαγαζί γωνία! Δεν το λέω σωβινιστικά, το πιστεύω! Το βλέπεις από τα φρούτα, τα λαχανικά, δεν το λέω μόνο για το αμπέλι.

Και νομίζω ότι θα υπάρχουν λιγότερες ετικέτες ανά οινοποιείο. Διότι η ίδια η αγορά θα αναγκάσει τους οινοποιούς να τις μειώσουν. Εγώ δεν έχω κανέναν λόγο να έχω 8 ετικέτες. Μπορεί να έχω 3 ετικέτες, και να είναι και οι 3 Ραψάνη, με διαφορετικούς τρόπους οινοποίησης, από επιλεγμένα αμπελοτόπια και να έχω και ένα λευκό να συμπληρώνω την γκάμα μου, το οποίο πιθανόν να είναι κι αυτό Blanc de noir από ερυθρές ποικιλίες.

Η έκθεση του ΣΜΟΕ πλαισιώνεται από τέσσερα σεμινάρια , δύο από τα οποία θα γίνουν την Κυριακή και δύο τη Δευτέρα. Για τη συμμετοχή στα σεμινάρια απαιτείται προεγγραφή.

Η Έκθεση τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Πληροφορίες στο www.smoe.com.gr και στα social media των Μικρών Οινοποιών Ελλάδας και των οινοποιείων-μελών τους.

Γενική είσοδος: 10 ευρώ, με ηλεκτρονική προεγγραφή: 8 ευρώ

Φοιτητές οινολογίας: 5 ευρώ απαραίτητα με προεγγραφή και επίδειξη της φοιτητικής τους ταυτότητας στην είσοδο.

www.ert.gr