Σίλβιο Μπερλουσκόνι – ‘Φόρτσα Ιτάλια’

15:51 28/2/2018 - Πηγή: ΕΡΤ

Του Πέτρου Δίπλα.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι πάλι παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της Ιταλίας. Στις εκλογές της 4ης Μαρτίου ο συνασπισμός των κεντροδεξιών κομμάτων, στον οποίο ηγείται το πρόσφατα (ξανα)δημιουργηθέν κόμμα του ‘Φόρτσα Ιτάλια’, προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Ο ίδιος όμως λόγω της καταδίκης του το 2013 για φορολογικές απάτες δεν μπορεί να συμμετάσχει σε εκλογές

μέχρι το 2019.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1936 στο Μιλάνο σε μια μεσοαστική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν τραπεζοϋπάλληλος και έχει δύο νεότερα αδέλφια την Μαρία Φρατζέσκα και τον Πάολο.

Κατόρθωσε να μην υπηρετήσει στρατιωτική θητεία ενώ ως νέος τραγουδούσε επαγγελματικά σε κρουαζιερόπλοια και έπαιζε όρθιο μπάσο. Ο ίδιος θεωρείται ότι συνέγραψε και τον ύμνο της ποδοσφαιρικής του ομάδας Μίλαν και τον ύμνο του κόμματός του Φόρτσα Ιτάλια.

Η ενασχόλησή του με την πολιτική άρχισε τον Ιανουάριο του 1994 με την δημιουργία του κόμματός ‘Φόρτσα Ιτάλια’ εκμεταλευόμενος την άσχημη πολιτική κατάσταση που είχε δημιουργηθεί με την προηγούμενη 5κομματική κυβέρνηση.

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 τα 5 κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού, το Χριστιανοδημοκρατικό, το Ιταλικό Σοσιαλιστικό, το Ιταλικό Σοσιαλδημοκρατικό, το Ιταλικό Δημοκρατικό και το Ιταλικό Φιλελεύθερο, είχαν χάσει την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος εξ αιτίας των ερευνών της δικαιοσύνης για οικονομικές ατασθαλίες και διαφθορά των περισσοτέρων προβεβλημένων στελεχών τους.

Αποτέλεσμα ήταν όλοι να περιμένουν ότι τις ερχόμενες εκλογές του 1994 θα τις κέρδιζε το Δημοκρατικό Κόμμα της Αριστεράς (που ήταν ο διάδοχος του πρώην Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος) με το συνεργαζόμενο κόμμα ‘Ένωση Προοδευτικών’. Εκτός εάν υπήρχε άλλη εναλλακτική πρόταση.

Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύτηκε ο Μπερλουσκόνι δημιουργώντας γρήγορα το κόμμα ‘Forza Italia’ και πείθοντας τους, ζαλισμένους από τα απανωτά σκάνδαλα, ψηφοφόρους των 5 κυβερνητικών κομμάτων ότι μόνον αυτός και θα προστατέψει την Ιταλία από τους κομμουνιστές και θα δώσει τέλος στα σκάνδαλα.

Έντονες φήμες της εποχής τόνιζαν ότι ο Μπερλουσκόνι μπήκε στη πολιτική ώστε εκλεγόμενος να αποφύγει τυχόν καταδίκη και φυλάκιση για τις δικές του παρανομίες, στην αποκάλυψη των οποίων πλησίαζαν οι εισαγγελείς.

Το Μάρτιο του 2004 κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές και εξελέγη πρωθυπουργός με την συνεργασία της Λίγκας του Βορρά και της Εθνικής Συμμαχίας, υποσχόμενος να δημιουργήσει 1 εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας.

Ήταν η πρώτη φορά που κεντροδεξιός συνασπισμός κέρδιζε εκλογές από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου παραιτήθηκε μετά την αποχώρηση της Λίγκας του Βορρά.

Το 2001 επανεξελέγη πρωθυπουργός με σύνθημα ‘Το συμβόλαιο με τον Ιταλό’ δεσμευόμενος να βελτιώσει την Ιταλική οικονομία και την καθημερινότητα του ιταλικού λαού.

Τον Μάιο του 2008 έγινε πρωθυπουργός για τρίτη φορά μέσω του συνασπισμού κομμάτων ‘Λαός της Ελευθερίας’ που δημιουργήθηκε τον Νοέμβριο του 2007 και του οποίου έγινε πρόεδρος τον Μάρτιο του 2009. Όμως τον Νοέμβριο του 2011 παραιτήθηκε μέσα σε ιδιαίτερα αρνητική ατμόσφαιρα με πολλούς να τον ονομάζουν δικτάτορα και μαφιόζο.

Είχε εμπλακεί σε δίκες και κατηγορηθεί για διαφθορά, απάτες, παράνομη προστασία των επιχειρηματικών του συμφερόντων και σεξουαλικά αδικήματα. Επίσης θεωρήθηκε ότι δεν εξεπλήρωσε τις προεκλογικές του υποσχέσεις και κατηγορήθηκε ότι δεν κατάφερε να αποτρέψει τη λιτότητα.

Ο ίδιος βέβαια ισχυρίστηκε ότι η πτώση του ενορχηστρώθηκε από τις ‘κεφαλές’ της ΕΕ, την Μέρκελ, τον Σαρκοζί και την Λαγκάρντ σε συνεργασία με τον Ιταλό πρόεδρο της Δημοκρατίας Τζόρτζιο Ναπολιτάνο επειδή εναντιώθηκε στη λήψη δανείου από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που σύμφωνα με αυτόν «θα σήμαινε το ξεπούλημα της χώρας»

Τον Μάρτιο του 2013 καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση επειδή δημοσίευσε σε εφημερίδα του συνομιλία, προϊόν υποκλοπής, σχετικά με τραπεζικό σκάνδαλο και τον Αύγουστο του 2013 δικαστήριο τον καταδίκασε (οριστικά πλέον) για φορολογικές απάτες, απαγορεύοντάς του τη συμμετοχή σε δημόσια αξιώματα και υποβάλοντάς τον σε υποχρεωτική κοινωνική εργασία.

Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους κατηγορήθηκε για δωροδοκία που τελεσιδίκησε τον Απρίλιο του 2017 καταδικαστείς σε ποινή 3 ετών.

Ο Μπερλουσκόνι ξεκίνησε την επιχειρηματική του καριέρα στις κατασκευές στα τέλη της δεκαετίας του ’60 χτίζοντας ένα μεγάλο συγκρότημα πολυκατοικιών το Μιλάνο Ντούε.

Στα ΜΜΕ μπήκε τη δεκαετία του ’70 μέσω της καλωδιακής τηλεόρασης πού αργότερα εξελίχθηκε στο Κανάλι 5, τον πρώτο ιδιωτικό εθνικό τηλεοπτικό σταθμό.

Το 1978 δημιούργησε την Fininvest, τον πρώτο όμιλο ΜΜΕ που γρήγορα επεκτάθηκε σε μεγάλο δίκτυο περιφερειακών τηλεοπτικών σταθμών. Έσπασε το κρατικό τηλεοπτικό μονοπώλιο της RAI κατορθώνοντας να εκδοθεί ειδικό διάταγμα τον Οκτώβριο του 1984 που νομιμοποιούσε την ιδιωτική τηλεοπτική εκπομπή σε όλη την ιταλική επικράτεια, δημιουργώντας τον πρώτο και μοναδικό μεγάλο όμιλο εμπορικής τηλεόρασης της γείτονος χώρας. Η Fininvest είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της Mediaset η οποία διαθέτει, μεταξύ άλλων, 12 ελεύθερα εθνικά κανάλια στην Ιταλία και 2 στην Ισπανία. Το πρόγραμμα των καναλιών της Mediaset το λαμβάνουν λόγω γειτνίασης και οι τηλεθεατές της Αλβανίας, της Κροατίας, της Σλοβενίας, της Ελβετίας, της Μάλτας, του Μονακό και του Μαυροβουνίου.

Ο Μπερλουσκόνι εκτός από τον όμιλο τηλεοράσεων και εκδόσεων συμετείχε στην Mediolanum, έναν από τους μεγαλύτερους τραπεζικούς και ασφαλιστικούς ομίλους της Ιταλίας που το 2015 συγχωνεύτηκε με την μητρική τράπεζα Banca Mediolanum. Εκτός αυτών έχει σημαντικές συμμετοχές στον κινηματογράφο (Medusa Film και Penta Film) και ήταν ιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας Μίλαν από το 1986 μέχρι πέρυσι τον Απρίλιο που μεταβίβασε το 99,93% του μετοχικού κεφαλαίου της στην κινεζική εταιρία Rossoneri Sport Luxembourg. Η όλη συμφωνία εκτιμήθηκε ότι μαζί με τα χρέη της ομάδας που ανέλαβαν οι κινέζοι, έφθασε το 1 δισεκατομμύριο ευρώ.