Στην Πύλο «επιστρέφουν» τα οστά του Ολυμπιονίκη Κωστή Τσικλητήρα

10:31 1/8/2017 - Πηγή: ΕΡΤ

Στον τόπο που γεννήθηκε ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής, Κωστής Τσικλητήρας, στην πόλη της Πύλου, επιστρέφουν τα οστά του.

Χθες, στο 1ο Νεκροταφείο Πατρών, έγινε η ανακομιδή των οστών τα οποία και θα τοποθετηθούν στην οικία του στην Πύλο, κατά τη διάρκεια μεγάλης αφιερωματικής εκδήλωσης που διοργανώνει ο Δήμος Πύλου-Νέστορος. Χθες το πρωί στην Πάτρα βρέθηκαν, για την παραλαβή των οστών, ο δήμαρχος Δημήτρης Καφαντάρης, εκπρόσωπος του δημάρχου Πατρέων, εκπρόσωπος του Συλλόγου Μεσσηνίων Πάτρας και ο ναύαρχος εν

αποστρατεία του Λιμενικού Σώματος, Πελοπίδας Αγγελόπουλος, ο οποίος είχε και την ιδέα για την επιστροφή των οστών του Κωστή Τσικλητήρα στη γενέτειρά του.

Μιλώντας στην Ε.ΡA. ο δήμαρχος Πύλου-Νέστορος Δημήτρης Καφαντάρης, επεσήμανε τη σημαντικότητα των χθεσινών στιγμών και εξέφρασε την ικανοποίησή του γιατί «μετά από αρκετά χρόνια, τα οστά του Ολυμπιονίκη Κωστή Τσικλητήρα, ενός ανθρώπου που πάντα θα στέκεται στις καρδιές μας λόγω του ήθους του και της αγάπης του για την πατρίδα, ξεκινάνε το ταξίδι της επιστροφής στη γενέτειρά του, από όπου και ξεκίνησε η μεγαλειώδη του πορεία». Ευχαρίστησε επίσης το Δήμαρχο Πατρέων Κώστα Πελετίδη για την άψογη συνεργασία και την βοήθεια του, «αφού υπήρχε άμεση ανταπόκριση στο αίτημα του Δήμου μας και χωρίς να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε δυσκολία, έγινε η ανακομιδή».

ΚΩΣΤΗΣ ΤΣΙΚΛΗΤΗΡΑΣ
Ο Κωστής Τσικλητήρας (Πύλος, 30 Οκτωβρίου 1888 – Αθήνα, 10 Φεβρουαρίου 1913) ήταν Έλληνας αθλητής στίβου και ποδοσφαίρου, 20 φορές πρώτος πανελληνιονίκης πέντε διαφορετικών αγωνισμάτων σε διάστημα 6 χρόνων και κάτοχος πανελλήνιων ρεκόρ σε τρία στυλ άλματος. Κατέκτησε από 2 μετάλλια σε δύο συνεχόμενες διοργανώσεις Ολυμπιακών αγώνων (Στοκχόλμη και Λονδίνο), το δε χρυσό του 1912 στη Στοκχόλμη αποτέλεσε επί σειρά δεκαετιών ορόσημο σε πλήθος επιπέδων της ελληνικής ολυμπιακής ιστορίας, με χαρακτηριστικότερο γεγονός ότι ίδια επιτυχία δεν επαναλήφθηκε στο στίβο παρά 80 χρόνια έπειτα (1992 η Βούλα Πατουλίδου). Τα ένα χρυσό, δύο αργυρά και ένα χάλκινο μετάλλια τον κατατάσσουν πρώτο στους Έλληνες ολυμπιονίκες με τα περισσότερα στο σύνολο, από κοινού με τον Πύρρο Δήμα (3-0-1) και το φίλο-συναθλητή Νίκο Γεωργαντά (επίσης 1-2-1, όπου η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή δεν αναγνωρίζει πλέον τα 3 των Μεσοολυμπιακών το 1906). Σπούδασε λογιστική, αλλά έως το θάνατό του σε ηλικία 24 ετών (από φυματιώδη μηνιγγίτιδα), είχε αφιερωθεί στον αθλητισμό.