Τάσος Κορακάκης: «αν μας ξεχάσουν και τώρα…»

14:03 13/10/2016 - Πηγή: ΕΡΤ

Είναι ο πιο ευτυχισμένος , ο πιο περήφανος πατέρας και παράλληλα ο πιο πετυχήμενος προπονητής στη χώρα μας. Ο άνθρωπος που οδήγησε μια νεαρή αθλήτρια της σκοποβολής από ένα «νταμάρι» σκοπευτήριο της Δράμας στην κορυφή του κόσμου.

Ο προπονητής που έβαλε την σκοποβολή στην καρδιά των Ελλήνων. Ο Τάσος Κορακάκης, ο πατέρας-προπονητής της χρυσής ολυμπιονίκης του Ρίο, της Παγκόσμιας πρωταθλήτριας της Μπολόνια , της κατόχου τριών παγκοσμίων ρεκόρ, της Άννας Κορακάκη μίλησε στην αθλητική εκπομπή της ΕΡΤ Σερρών για τις

δυσκολίες, τις διακρίσεις, τις υποσχέσεις, για το γεμάτο μετάλλια καλοκαίρι που δεν άλλαξε τη ζωή του αφού συνεχίζει να κάνει το ίδιο, να δουλεύει σκληρά σε ένα αυτοσχέδιο σκοπευτήριο με τον ίδιο όμως στόχο, να φέρει μετάλλια και διακρίσεις στη χώρα μας.

Ερ Περιμένατε να έρθουν τόσες πολλές διακρίσεις αυτό το καλοκαίρι;

Τ.Κ. «Ήταν η καλύτερη χρονιά της Άννας. Τα δείγματα έδειχναν ότι θα είχαμε μια πάρα πολύ καλή χρονιά. Από πέρυσι η Άννα ξεκίνησε πολύ δυναμικά να ανεβαίνει σε επιδόσεις, σταθεροποιήθηκε φέτος, σε όλες τις προπονήσεις τα δείγματα ήταν πάρα πολύ καλά, πολύ ενθαρρυντικά, στις περισσότερες προπονήσεις έσπαγε το παγκόσμιο ρεκόρ, οπότε ήμασταν σίγουροι ότι θα κάναμε κάτι καλό φέτος. Τώρα, στους αγώνες ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για μετάλλιο, είναι αρκετοί αθλητές στο ίδιο επίπεδο, δεν ξεχωρίζουν δηλαδή δύο τρεις αθλητές, είναι 20 με 25 αθλήτριες σχεδόν στο ίδιο επίπεδο, οπότε είναι πολύ δύσκολο να είσαι σίγουρος για το μετάλλιο».

Ερ Σκληρή δουλειά για να έρθουν αυτές οι διακρίσεις;

Τ.Κ. «Εδώ κι ένα χρόνο η Άννα σταμάτησε το πανεπιστήμιο, δεν έχει πάει καθόλου στη σχολή της, δούλεψε πάρα πολύ για τους Ολυμπιακούς αγώνες, το ήθελε πάρα πολύ αυτό, κάναμε πολύ καλή δουλειά, πολλές ώρες, ποιοτική προπόνηση, αρκετούς αγώνες, οπότε όλο αυτό μας βγήκε».

Ερ Είναι αλήθεια ότι όταν η Άννα ήταν 14 ετών το είχατε προβλέψει για τη διάκριση στο Ρίο;

Τ.Κ. «Υπάρχει μια συνέντευξη στους «ψίθυρους της Δράμας» το 2010, πριν έξι χρόνια, όταν η Άννα έκανε την πρώτη της διεθνή συμμετοχή, στο 1ο παγκόσμιο κύπελλο στην Γερμανία, τότε είχα πει ότι η Άννα όχι μόνο θα έχει διακρίσεις, θα έχει συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αγώνες στο Ρίο, κι όχι απλά μια συμμετοχή αλλά θα έχει και μια μεγάλη διάκριση. Αυτό είχα δηλώσει πριν έξι χρόνια. Υπάρχει αυτή η συνέντευξη».

Ερ Να περιμένουμε και μια πρόβλεψη για το Τόκιο;

Τ.Κ. «Πιστεύω ότι θα πάει πάρα πολύ καλά. Είπαμε, προβλέψεις δεν μπορούμε να κάνουμε για μετάλλια, ειδικά στο αγώνισμα της σκοποβολής. Όταν το επίπεδο είναι πάρα πολύ υψηλό από πολλούς αθλητές. Εκεί δεν υπάρχει πρόβλεψη. Δηλαδή, μπορεί να κάνεις το καλύτερο και οι άλλοι αθλητές να κάνουν το κάτι παραπάνω. Οπότε, δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για μετάλλιο, αλλά πιστεύω, ότι αν είμαστε υγιείς, όλα θα πάνε καλά».

Ερ Ποιο μετάλλιο πανηγυρίσατε πιο πολύ;

T.K. «Ε, φυσικά το Ολυμπιακό μετάλλιο, είναι δυνατόν δεν συγκρίνεται με τίποτα»

Ερ Πως νιώσατε εκείνη τη στιγμή ως προπονητής και πατέρας με την Άννα να είναι στην κορυφή του κόσμου;

T.K. «Απίστευτη χαρά. Συναισθήματα που δεν περιγράφονται. Ήταν δικαίωση κόπων, σκληρής δουλειάς, με δύσκολες συνθήκες, οπότε αυτό μας έκανε ακόμα πιο χαρούμενους και ήταν κάτι απερίγραπτο. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ αυτήν τη στιγμή».

Ερ Ήταν τόσο δύσκολες οι συνθήκες στις προπονήσεις;

Τ.Κ. «Φυσικά, πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες. Δεν είχαμε ούτε ρεύμα πάνω, οι εγκαταστάσεις ήταν άθλιες, όταν έβρεχε έπρεπε να φύγουμε γιατί έμπαζε νερό από παντού, το καλοκαίρι είχε υπερβολική ζέστη γιατί είχε λαμαρίνες , δεν μπορούσαμε να κάνουμε με αυτές τις συνθήκες προπόνηση, για αυτό ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Το χειμώνα πάρα πολύ κρύο πάνω στο βουνό. Ήμασταν εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες».

Ερ Είχατε απογοητευτεί; Σκεφτήκατε ποτέ να πείτε ότι σταματάτε;

Τ.Κ. «Απλά, κάποιες φορές δυσανασχετείς γιατί σε κουράζουν οι συνθήκες αλλά ποτέ δεν σκεφτήκαμε να παρατήσουμε τη σκοποβολή για αυτό το λόγο. Εμείς το δηλώναμε, ότι εντάξει, δεν είναι ότι οι συνθήκες θα σου φέρουν τα μετάλλια, οι προπονήσεις και η δουλειά φέρνουν τα μετάλλια. Από εκεί και ύστερα, οι καλές συνθήκες σε κάνουν να ασχολείσαι πιο ευχάριστα με το αγώνισμα».

Ερ Έχει λυθεί το πρόβλημα; Πού κάνετε τώρα προπονήσεις;

Τ.Κ. «Στα αεροβόλα εκεί που προπονούμασταν, στα πυροβόλα που είχαμε το πρόβλημα, έχουμε κάνει μια πρόχειρη κατασκευή σε μια παλιά αποθήκη που μας παραχώρησε ο Δήμος, πιστεύω αυτό θα είναι κάτι προσωρινό, πιστεύω ότι κάτι καλό θα γίνει. Τώρα από πού και πως δεν γνωρίζω ακόμα».

Ερ Έχετε προτάσεις για να σας βοηθήσουν όσον αφορά το σκοπευτήριο και το χώρο της προπόνησης;

Τ.Κ «Προτάσεις όχι, εντάξει υπήρχε ένα ενδιαφέρον από την Πολιτεία , υπήρξε στην αρχή, αλλά έχει περάσει 1,5 μήνας και δεν έχει προχωρήσει κάτι».

Ερ Μήπως σας ξεχάσουν πάλι; Aνησυχείτε αν πάλι σας ξεχάσουν και περάσει ο χρόνος;

T.K. «Αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω, αυτό θα φανεί μετά από καιρό».

Ερ Ναι, αλλά εσείς γράψατε ιστορία στους Ολυμπιακούς. Μετά από έναν αιώνα δύο Ολυμπιακά μετάλλια ένας Έλληνας αθλητής.

Τ.Κ. Εντάξει, αυτό πρέπει να το κοιτάξουν αυτοί που είναι στα πράγματα. Εγώ τι να σας πω. Δεν θα το κατασκευάσω εγώ. Μακάρι να είχα τη δυνατότητα να το κατασκευάσω εγώ. Πιστεύω ότι κάτι θα κάνουν. Τώρα αν δεν κάνουν. Τι να πω. Εμείς θα συνεχίσουμε με αυτές τις συνθήκες που υπάρχουν και τώρα. Με τέτοιες συνθήκες ήρθαν και τα μετάλλια, απλά θα μας δυσκολεύει λίγο παραπάνω τη ζωή. Δεν αλλάζει τίποτα».

Ερ Δεν μπορούμε να το σκεφτούμε ότι η χρυσή Ολυμπιονίκης δεν θα έχει χώρο να κάνει προπόνηση.

Τ.Κ. «Εντάξει, είναι άσχημο αλλά από την άλλη αν δεν υπάρχουν τα μέσα ή αν δεν βρεθούν κάποιοι εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι σε αυτό».

Ερ Η Πολιτεία σας υποσχέθηκε αλλά ακόμα δεν είδατε κάτι.

Τ.Κ. «Αυτό θα φανεί μετά από καιρό. Θα περιμένουμε και θα δούμε».

Ερ Είναι αλήθεια ότι ενδιαφέρθηκε ο κ. Ιβάν Σαββίδης;

Τ.Κ. «Υπήρξε ένα ενδιαφέρον αλλά κι εκεί τα πράγματα είναι στάσιμα. Κάποιοι από την πλευρά του ΠΑΟΚ ενδιαφέρθηκαν για σκοπευτήριο, τώρα ψάχνουν ένα χώρο, ψάχνουμε να βρούμε ένα χώρο στη Θεσσαλονίκη, θα δούμε, αν μπορέσουμε να βρούμε καλώς, αν δεν μπορέσουμε δεν ξέρω τι θα γίνει»

Ερ Η Σκοποβολή μπήκε στις καρδιές των Ελλήνων, θέλουν πολλά νέα παιδιά να ασχοληθούνε με αυτό το άθλημα.

Τ.Κ. «Ναι, θέλει πάρα πολύς κόσμος να ασχοληθεί, ήδη με παίρνουν τηλέφωνο σχεδόν από όλη την Ελλάδα, με ρωτάνε αν υπάρχει σκοπευτήριο στην πόλη τους, στις περισσότερες πόλεις δεν υπάρχουν σκοπευτήρια, είναι κακό αυτό γιατί θέλει πολύς κόσμος να ασχοληθεί με τη σκοποβολή αλλά δεν υπάρχουν υποδομές».

Ερ Έχει αλλάξει η ζωή σας;

Τ.Κ. «Γιατί να έχει αλλάξει; Είναι η αναγνωρισιμότητα μόνο. Τίποτε άλλο».

Ερ Θα έχουμε στο Τόκιο δύο ολυμπιονίκες; Γνωρίζουμε ότι καλός αθλητής σκοποβολής είναι και ο γιος σας, ο Διονύσης.

Τ.Κ. «Αυτό δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε από τώρα. Ο Διονύσης είναι πολύ καλός σκοπευτής, εδώ και 1,5 χρόνο όμως είχε σταματήσει τη σκοποβολή λόγω των Πανελλαδικών εξετάσεων. Οι εξετάσεις τελείωσαν και ο Διονύσης θα σπουδάζει από φέτος στη Θεσσαλονίκη, ήδη έχει ξεκινήσει προπονήσεις και θα δούμε. Αν έχει το χρόνο και τη διάθεση για να ασχοληθεί σοβαρά, δυνατότητες υπάρχουν».

Ερ Με όλη αυτή τη δικαιολογημένη προβολή, το ότι έφτασε η Άννα στην κορυφή του κόσμου, ανησυχείτε μήπως αλλάξει ο χαρακτήρας της που γνωρίζουμε ότι είναι εξαιρετικός;

T.K. «Όχι, όχι, δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Το υπογράφω αυτό».

Ερ Ποιος είναι ο επόμενος στόχος;

T.K. « Οι προπονήσεις συνεχίζονται, όχι όμως σε εντατικό ρυθμό, όπως τη φετινή χρονιά με τους Ολυμπιακούς. Η Άννα θα χαλαρώσει για λίγο τώρα, πρέπει να κοιτάξει και τη σχολή της στο πανεπιστήμιο. Από τον Ιανουάριο, Φεβρουάριο και μετά θα ξεκινήσουμε λίγο πιο εντατικά γιατί είναι οι Πανευρωπαϊκοί αγώνες το Μάρτιο. Οι αγώνες δεν σταματάνε ποτέ αλλά οι μεγαλύτεροι στόχοι είναι οι Ολυμπιακοί αγώνες και τα Παγκόσμια πρωταθλήματα».

Ερ Μάθαμε ότι πολλοί Έλληνες σας υποστήριξαν στους αγώνες στην Μπολόνια

Τ.Κ. «Ναι, ήρθαν Έλληνες και τους ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη βοήθεια τους και τη στήριξη τους Ήταν πολύ σημαντική η βοήθεια τους».

Ερ Θέλετε να βγάλετε κι άλλους αθλητές, πρωταθλητές στη σκοποβολή;

T.K. «Αν υπάρξει ο χώρος, δηλαδή, αν γίνει κάποιο σκοπευτήριο στη Δράμα θα ήθελα πολύ. Ναι βέβαια θέλω να ασχοληθώ και με άλλα παιδιά».