Τι θα πρέπει να ξέρουμε όταν αγοράζουμε το ελαιόλαδο που αγαπάμε (videos)

17:27 14/2/2019 - Πηγή: ΕΡΤ

Του Δημ. Κοντογιάννη

Το ελαιόλαδο είναι ταυτισμένο με την Ελλάδα από αρχαιοτάτων χρόνων και θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί το εθνικό αγροτικό προϊόν της. Είναι επίσης σημαντικό για την υγεία μας και πηγή γευστικής απόλαυσης.

Ομως, πόσο καλά ενημερωμένοι είμαστε για το τι θα πρέπει να προσέχουμε ως καταναλωτές όταν αγοράζουμε και αποθηκεύουμε το ελαιόλαδο; Ποιοί παράγοντες επηρεάζουν την ποιότητα του και πως ξεχωρίζουμε το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο από τα άλλα; Απαντήσεις στα σχετικά ερωτήματα μας έδωσαν ο Βασίλης

Καμβύσης, πρόεδρος χημικών εμπειρογνωμόνων ΣΕΒΙΤΕΛ και ο Γιάννης Καρβέλας, διευθυντής της Paratus Europe και εισηγητής σεμιναρίων ελαιολάδου. Επίσης, ο Νίκος Κώνστας, αγρότης, παραγωγός, τυποποιητής και ελαιοτριβέας ελαιολάδου, μίλησε για την παραγωγή του 2018 που δεν ήταν η καλύτερη, πως επηρεάστηκαν οι διάφορες ποικιλίες.

Η Ελλάδα είναι η τρίτη μεγαλύτερη ελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσμο μετά την Ισπανία και την Ιταλία αλλά το τυποποιημένο ελαιόλαδο στη χώρα μας δεν αντιστοιχεί ούτε στο 30% του συνόλου. Η Ελλάδα παράγει συνήθως 260 με 300 χιλ. τόνους λάδι τον χρόνο αλλά το τυποποιημένο δεν είναι ούτε το 1/3, περίπου 80 χιλ. τόνοι, σε αντίθεση με την Ιταλία που παράγει κάπου 400 χιλ. τόνους ετησίως αλλά το τυποποιημένο ανέρχεται σε 700 χιλ. τόνους καθώς εισάγει χύμα ελαιόλαδο από την Ελλάδα κι αλλού και το τυποποιεί σύμφωνα με τους ειδικούς.

Παρά την πρόοδο που έχει γίνει, π.χ. στο σχεδιασμό των μπουκαλιών, υπάρχουν πολλά ακόμη που πρέπει να γίνουν στην υιοθέτηση των ορθών πρακτικών ώστε το ελληνικό εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο να κερδίζει τα πρώτα βραβεία στον πιο μεγάλο, διεθνή διαγωνισμό Mario Solinas που γίνεται κάθε χρόνο στην Ισπανία. Κάποιος θα πρέπει να πάει πίσω δεκαετίες για να βρεί ελληνικό ελαιόλαδο (Σητείας) που πήρε το πρώτο βραβείο σ’ αυτό τον διαγωνισμό.

Βασίλης Καμβύσης, πρόεδρος χημικών εμπειρογνωμόνων ΣΕΒΙΤΕΛ

Γευσιγνωσία-Πως δοκιμάζει ένας γευσιγνώστης το ελαιόλαδο για να το κατηγοριοποιήσει ως εξαιρετικό παρθένο

Σύμφωνα με την νομοθεσία εκτός από τις χημικές αναλύσεις, π.χ. οξύτητα, θα πρέπει να το μυρίσουμε και να το γευτούμε. Δοκιμάζοντας ένα μίγμα δυο ποικιλιών-κορωναίικη και μανάκι-, οι γευσιγνώστες χρησιμοποιούν σκούρα ποτήρια γιατί δεν πρέπει να βλέπουμε το χρώμα ώστε να μην επηρεαζόμαστε. Είναι οδηγία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιοκομίας. Επίσης το δείγμα πρέπει να δοκιμάζεται λίγο ζεστό, στους 28 βαθμούς Κελσίου, ενώ το ποτήρι είναι σκεπασμένο με το γυαλί γιατί το οξυγόνο είναι εχθρός του εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου όπως είναι η θερμοκρασία και το φως. Ξεσκεπάζω και μυρίζω για να νιώσω το φρουτώδες, το άρωμα της ελιάς. ‘Οσο πιο μακριά το νιώσω, τόσο πιο δυνατό είναι. Ανακινούμε λίγο το ποτήρι και μετά γεύομαι. Καταπίνω και αισθάνομαι το πικάντικο της κορωναίικης ποικιλίας και το πικρό. Δεν πρέπει να έχει οργανοληπτικό ελάττωμα όπως η μούργα, το ταγκό, το ατροχάδο, το κρασώδες κ.τ.λ. για να κατηγοριοποιηθεί ως εξαιρετικά παρθένο.

To 2018 δεν ήταν μια καλή χρονιά για τους ελαιοπαραγωγούς τόσο για την Αττική όσο και την υπόλοιπη Ελλάδα απ’ όσο μαθαίνω τόνισε ο κ. Κώνστας.

Στην περιοχή των Μεσογείων στην Αττική υπάρχει πληθώρα ποικιλιών ελιών γιατί πολλοί έφεραν την ελιά από τον τόπο της καταγωγής τους, π.χ. από την Κρήτη, την Καλαμάτα, την Χαλκιδική, ανέφερε.

«Οτι ποικιλία θέλετε στην Ελλάδα και στον κόσμο υπάρχει στην Αττική,» παρατήρησε, προσθέτοντας ότι είναι η μοναδική περιοχή που συμβαίνει αυτό.

«Θα πω ότι καταστράφηκαν περισσότερο οι ποικιλίες, όπως η μεγαρίτικη η κλωνάρα, η Χαλκιδικής, η Καλαμών, όλες αυτές που ήταν χοντρόσαρκες που λέμε, τις έφαγε το γλοιοσπόριο και ο δάκος ενώ το κορωναίικο σε μας εδω και το μανιάκι δεν το πείραξε σχεδόν καθόλου και είναι αυτό το 10%-20% που έμεινε και ελαιοποιήθηκε και έγινε η παραγωγή η σωστή. Δεν είχαμε κακά λάδια σε σχέση με τα οξέα τους. Εμείς βγάλαμε εδώ, όσους μετρήσαμε παραγωγούς, μέχρι 0,6% και τα περισσότερα ήταν 0,3%-0,4%, πρόσθεσε.

«Ακόμη πολλοί παραγωγοί πάνε με το παλιό σύστημα που έχουν από τους παππούδες τους που ήθελε οι ελιές να μαζεύονται από τις 7 Νοέμβρη. Αυτοί πήγαν αλλά δεν βρήκαν τίποτα κάνω, ήταν όλες στρώμα«, τόνισε ο κ. Κώνστας.

Ερωτηθείς πως είναι η κατάσταση στα ελληνικά ελαιοτριβεία, ο ίδιος απάντησε πώς «γίνεται καλύτερη ακόμη κι από την Ευρώπη. Από την Ισπανία και την Ιταλία μπορώ να σας πω.»

Ο κ. Κώνστας εξέφρασε το παράπονο πως «εμείς εδω στην Αττική δεν έχουμε επιδότηση καθόλου…ενώ η επαρχία έχει επιδοτήσεις είναι πιο εύκολο να μπορέσει ο άλλος να κάνει την αγορά των μηχανημάτων γιατί είναι κι ακριβά και για να κάνεις απόσβεση χρειάζονται πάρα πολλά χρόνια«.

Πάντως, τα ελαιοτριβεία που έχουν γίνει την τελευταία 15ετία δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από όλο τον κόσμο και μερικά είναι πρωτοπόρα μπορώ να σας πω, κατέληξε.

Οπερατέρ: Γιάννης Μαρινίτσης

Hχολήπτης: Χαράλαμπος Καρούσος

www.ert.gr