«Το Σπίτι»: Μια υβριδική εγκατάσταση στο πάρκινγκ του ΜMΘ

16:22 17/3/2018 - Πηγή: ΕΡΤ

Συνεχίζονται στο υπόγειο πάρκινγκ του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης οι παραστάσεις-προβολές ενός ιδιαίτερου project, της θεατρικής-ηχητικής-εικαστικής εγκατάστασης «Το Σπίτι». Το «Σπίτι», που παρουσιάζεται για πρώτη φορά, είναι ένα πρωτότυπο έργο σε μορφή θεατρικής, ηχητικής και εικαστικής εγκατάστασης και έχει συνδημιουργηθεί από τέσσερις νέους Έλληνες καλλιτέχνες, ο καθένας από τους οποίους έχει ήδη να επιδείξει σημαντικά επιτεύγματα στον

τομέα του. Πρόκειται για μια υβριδική παράσταση, η οποία συνδέει το θεατρικό κείμενο με τον ήχο, το φωτισμό και τις ψηφιακές τέχνες.

Οι θεατές κατεβαίνουν τις σκάλες και μπαίνουν στον σκοτεινό χώρο του πάρκινγκ. Μέσα σε καπνούς, ανάμεσα από λάμπες που αναβοσβήνουν και περιπλανώμενοι σε ένα ηχητικό τοπίο που ακούγεται από τα μεγάφωνα, κατευθύνονται σε μια ειδική υπερυψωμένη κατασκευή. Εκεί κάθονται, φορούν ακουστικά και ακούν ένα ηχογραφημένο θεατρικό έργο, παρακολουθώντας ιδιαίτερα οπτικά εφέ, εικαστικές προβολές, ήχους και μουσική, που κινούνται παράλληλα με το κείμενο.

Η υποβλητική ατμόσφαιρα και η ίδια η καλλιτεχνική υπόσταση του έργου επιτυγχάνονται μέσα από την εξερεύνηση σύγχρονων τεχνολογικών μέσων, όπως προγραμματισμός visuals, αλγοριθμική μουσική, responsive sound design.

Η δημιουργία του project ακολούθησε μια γραμμική διαδικασία, ένα είδος καλλιτεχνικής σκυταλοδρομίας. Το έργο πέρασε από τον ένα καλλιτέχνη στον επόμενο, μόνο όταν ο προηγούμενος είχε ολοκληρώσει και υλοποιήσει το δικό του κομμάτι. Έτσι ο καθένας προσέθεσε το προσωπικό του όραμα στην υπηρεσία του έργου, μακριά από τις παραδοσιακές δομές συνεργασίας όπου εξυπηρετείται το όραμα ενός σκηνοθέτη ή καλλιτέχνη. Ως εκ τούτου το κάθε κομμάτι εκτός από μέρος της παράστασης αποτελεί και από μόνο του ένα αυτόνομο έργο.

Βιργινία Διακάκη (κείμενο): «Το ‘Σπίτι’ είναι μια αλληγορική ιστορία για την ψευδαίσθηση της ελευθερίας, μια ακροβασία τριών προσώπων ανάμεσα στο λογικό και στο παράλογο. Μέσα από μια φαινομενικά αθώα συνθήκη, αναδύεται η ανάγκη του ανθρώπου να ανήκει, να εξουσιάζεται, να ξεπεράσει τη μοναξιά του – ουσιαστικά να απαλλαγεί από την αποκλειστική ευθύνη της ύπαρξής του. Στο ‘Σπίτι’ θα βρεθούν τρεις χαρακτήρες χωρίς όνομα. Με όπλα τους τις λέξεις, ασκώντας έντονη ψυχολογική και σωματική βία, μια γυναίκα και δυο άντρες εφευρίσκουν διαρκώς τα μεταξύ τους όρια, κάνοντάς μας να αναρωτηθούμε για το ποια είναι η πραγματική φύση της ελευθερίας μας».

Αλέξης Ρέτσης (μουσική – sound design): «Επέλεξα την ατονικότητα ως τεχνοτροπία προσέγγισης της μουσικής χρησιμοποιώντας μαθηματικούς αλγόριθμους για τη σύνθεσή της, ούτως ώστε να προσπαθήσω να μεταδώσω την άρση του συναισθήματος και την αντίθεση της οργανικής/αλγοριθμικής εξέλιξης, που χαρακτηρίζει το ίδιο το έργο. Το ηχητικό τοπίο βασίστηκε σε ηλεκτροακουστικές συνθέσεις, που πήραν ζωή από τις εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών».

Χριστίνα Θανάσουλα (εγκατάσταση – φωτισμοί): «Τα φώτα, ακολουθώντας τη ροή του κειμένου, υπογραμμίζουν τα κομβικά του σημεία, με σκοπό να μεταφέρουν το θεατή σε μια βιωματική εμπειρία, την οποία όχι μόνο παρατηρεί αλλά και συμμετέχει συναισθηματικά σε αυτήν. Τα φώτα πάνω από τον υπερυψωμένο χώρο σκοπό έχουν να συνομιλήσουν με τα βίντεο και να επισφραγίσουν το κοινό οπτικό περιβάλλον με τον δικό τους οπτικό κώδικα».

Δημήτρης Σιαμμάς (εγκατάσταση – digital arts): «Η δική μου συνεισφορά στο έργο –η δημιουργία βιντεοπροβολών που περιβάλλουν το κοινό καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης– ακολουθεί τις εντάσεις του ηχητικού τοπίου. Η δύναμη των νοημάτων, ο ήχος, ο φωτισμός και η εικόνα, συνεργάζονται για να δημιουργήσουν ένα σύνολο που σείεται, που κυματίζει μέχρι την ολοκλήρωσή του. Με επιρροές από Ryoji Ikeda, Carsten Nicolai, Ryoichi Kurokawa, Joanie Lemercier, συνθέτω μεταβαλλόμενες γεωμετρίες σε μαύρο και λευκό, που καλύπτουν τις τέσσερις πλευρές της υπερυψωμένης πλατφόρμας δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ενός χώρου ζωντανού, που αφηγείται μαζί με τους χαρακτήρες του έργου».

Συντελεστές:

Κείμενο Βιργινία Διακάκη

Μουσική-Sound Design Αλέξης Ρέτσης

Εγκατάσταση – Φωτισμοί Χριστίνα Θανάσουλα

Εγκατάσταση – Digital Arts Δημήτρης Σιαμμάς

Σκηνοθεσία ηθοποιών Δημήτρης Γιαμλόγλου

Ηχητική σκηνοθεσία Αλέξης Ρέτσης – Βιργινία Διακάκη

Ακούγονται οι ηθοποιοί: Αλεξία Καλτσίκη, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Νέστορας Κοψιδάς

Στην παράσταση γίνεται χρήση στροβοσκοπικών φωτισμών (strobe lights).

Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης: Κτίριο Μ2, υπόγειο πάρκινγκ

Διάρκεια έως τις 31 Μαρτίου 2018

Παραστάσεις: ΔΕ – ΚΥ 18:00 και 21:00